Η έργο επαναλαμβάνεται από τον ίδιο σκηνοθέτη. Πέρσι ήταν ο Αρετόπουλος. Φέτος είναι ο Κομίνης, ο οποίος σώθηκε ακριβώς με την ίδια τακτική. Πλέον είναι υποχρεωμένος σε αυτόν που τον βοήθησε να παραμείνει στον πίνακα.
Στην ίδια δύσκολη θέση βρέθηκε πριν από περίπου ένα χρόνο ο Αρετόπουλος. Αρχικά ο Νότος πίεσε για να χάσει το σήμα της FIFA. Ο ψηλός από τα Τρίκαλα κλονίστηκε. Αγχώθηκε και πίστεψε ότι δεν θα έμπαινε στον πίνακα του προηγούμενου πρωταθλήματος. Τότε εμφανίστηκε ο …σωτήρας από την αεροπορία που εργάζεται. Ο φίλος του αίλουρου. Και η δουλίτσα έγινε. Ο Αρετό ανέβηκε στο άρμα και κατέβηκε πριν από λίγες ημέρες που τον πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα.
Ο αίλουρος έβαλε όλες του τις δυνάμεις για να κρατήσει τον Κομίνη στη Super League. Για χατήρι του δέχθηκε να χάσει τα άλλα …βιολιά. Ο Βορράς δεν επέμεινε στο τέλος αφού είχε πετύχει κατά 90% αυτό που ήθελε στις αξιολογήσεις. Ξέρει ότι ο διεθνής διαιτητής δεν έχει ακόμα πολλά ψωμιά.
Με αυτά τα δεδομένα θα ξεκινήσει η τελευταία σεζόν του Κομίνη στο πρωτάθλημα. Θα πρέπει να ανταποδώσει την χάρη στον ευεργέτη του. Θα γίνει η επιλογή των ματς μόλις βγει το πρόγραμμα. Ο διεθνής ρέφερι έχει μπει στο χειρότερο μονοπάτι. Θα κάνει λίγα βήματα και μετά θα έχει το τέλος των υπολοίπων. Οι αντίπαλοι του αίλουρου τον περιμένουν στη γωνία γιατί κατάλαβαν το …έργο.