Το παγκόσμιο ενδιαφέρον και την συγκίνηση προκάλεσε η τραγωδία που έζησε η χώρα μας του περασμένο καλοκαιριού στο Μάτι. Οι εικόνες από την πύρινη λαίλαπα ακόμη στροβιλίζουν στο μυαλό και τις μνήμες όλων μας.
Ο Έλληνας σέντερ του Ολυμπιακού, Γιώργος Μπόγρης, εξομολογήθηκε αυτές τις στιγμές στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας, σε μία συγκινητική συνέντευξη.
«Ήταν μία φρικτή ημέρα για την Ελλάδα, για το σπίτι μας. Κανείς δεν περίμενε να συμβεί κάτι τέτοιο. Όλο αυτό ξέσπασε ξαφνικά και ήταν πολύ στενάχωρο. Προσωπικά, δεν είχα ποτέ το δίλημμα αν θα πρέπει να βοηθήσω ή όχι.
Από την πρώτη ημέρα που αντιλήφθηκα πως μπορώ να βοηθήσω, πήγα στην περιοχή. Τις πρώτες ημέρες ήταν τόσο επικίνδυνα που κανείς δεν μπορούσε να βρεθεί εκεί. Πήρα το αμάξι μου και έκανα αυτό που πίστευα πως είναι το σωστό, αυτό που θα έπρεπε να κάνουν όλοι. Σαν χώρα, πρέπει να είμαστε μία γροθιά και να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Ήμουν χαρούμενος για όσα έκανα και θα ήταν τιμή μου να μάθω πως έδωσα κίνητρο σε κάποιον άλλο να κάνει το ίδιο», τόνισε αρχικά ο Μπόγρης και συνέχισε «Από μικρός απέκτησα κάποιες συγκεκριμένες αξίες. Όχι απλά να βοηθάς τους άλλους αλλά να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση των άλλων και να κάνεις αυτά που θα ήθελες να κάνουν στην ίδια περίπτωση. Βοήθησα λίγο, ίσως θα μπορούσα να κάνω ακόμα περισσότερα, και ελπίζω πως δεν θα βρεθούμε ποτέ ξανά στην ίδια κατάσταση».
Τότε η ανάγκη για τρόφιμα και φάρμακα ήταν τεράστια, με τον Μπόγρη να τονίζει πως: «Προσπάθησα να επισκεφτώ όλα τα φαρμακεία της περιοχής. Υπήρχαν ανακοινώσεις για τα φάρμακα που χρειαζόταν ο κόσμος. Τις διάβασα και αγόρασα αυτά που ήταν τα πιο απαραίτητα. Στη συνέχεια έκανα μία στάση στο σούπερμαρκετ για να πάρω νερό και ξηρά τροφή, όπως επίσης και πάνες για τα μωρά.
Οδήγησα μέχρι το Mάτι, άφησα όσα είχα αγοράσει και παρέμεινα στην περιοχή για 8-9 ώρες ώστε να βοηθήσω στην μεταφορά όσων είχαν φέρει οι υπόλοιποι άνθρωπο. Ήταν μία μοναδική εμπειρία που με έκανε πιο ταπεινό. Ποτέ δεν είχα βιώσει κάτι τέτοιο. Είδα τον πόνο στα μάτια των πληγέντων, αλλά είδα και την ελπίδα για όσους είχαν σπεύσει να βοηθήσουν. Είμαι πραγματικά χαρούμενος για αυτό γιατί η ελπίδα είναι αυτή που μας δίνει ώθηση να προχωρήσουμε, να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Με την ελπίδα, εμπιστευόμαστε και ονειρευόμαστε».
Αναφορικά με την πρόληψη το πόσο σημαντική είναι, ο Μπόγρης υποστήριξε: «Είναι θέμα νοοτροπίας. Πρέπει να μάθουμε να βοηθάμε τον συνάνθρωπο πριν φτάσει στα όρια του, σε μία κρίσιμη κατάσταση, όπου δεν υπάρχει αύριο. Εάν καταφέρουμε να το αλλάξουμε αυτό, θα ήταν θαυμάσιο! Όλοι όσοι έχουν πίσω τους θαυμαστές, πρέπει να κάνουν κάτι και να προετοιμαστούν για το αύριο
Ένα σπουδαίο παράδειγμα για εμένα είναι ο Λεονάρντ Ντι Κάπριο με όλα όσα κάνει μέσω του ιδρύματος για να προστατεύσει το περιβάλλον και περιοχές που βρίσκονται σε κίνδυνο. Πρόκειται για έναν αστέρα που έχει πίσω του ένα τεράστιο κοινό και πρέπει όλο και περισσότεροι να τον ακολουθήσουν και να έχουν αυτή τη νοοτροπία. Να αποτρέψουμε αυτά τα άσχημα πράγματα από το να συμβούν. Όταν συμβεί όλοι έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν, αλλά η πρόληψη τους είναι ακόμα καλύτερη.
Όταν κάνεις κινήσεις σαν και αυτές, δεν το κάνεις για να φτιάξεις την εικόνα σου. Το κάνεις μέσα από την καρδιά σου. Το κάνεις επειδή νιώθεις την ανάγκη να βοηθήσεις, να απαλύνεις τον πόνο που νιώθει ο διπλανός σου. Δεν ήθελα να το μάθει ο κόσμος αλλά αποκαλύφθηκε μέσω των social media. Ήθελα να βοηθήσω και ξέρω πως όταν βοηθάς, η ζωή στο επιστρέφει. Πιστέυω στο κάρμα και πως η ζωή είναι ένας κύκλος. Εάν δώσεις κάτι καλό, τότε κάτι καλό θα συμβεί και σε εσένα».
Στο τέλος ο Μπόγρης μίλησε για το μάθημά του λέγοντας: «Η αντίδραση των ανθρώπων ήταν σπουδαία και με έκανε πιο ταπεινό. Οι αθλητές ζουν στον δικό τους κόσμο και πολλοί νομίζουν πως όλα είναι τέλεια γύρω μας. Μερικές φορές δεν βλέπουμε τα προβλήματα των ανθρώπων δίπλα μας, έχουμε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, ταξιδεύουμε όλη την ώρα και μας νοιάζει αν θα μπει το καλάθι, με λίγους πόνους που και που.
Αν συγκριθούμε με τους ανθρώπους εκεί έξω, οι ανησυχίες μας δεν είναι τίποτα, πράγματα που δεν έχουν την παραμικρή σημασία. Το γεγονός πως βρέθηκα εκεί, με βοήθησε να πατάω στο έδαφος, να δω την πραγματικότητα. Με βοήθησε ως άτομο και ελπίζω πως θα συνεχίσω να δίνω στους γύρω μου. Ελπίζω πως η Ελλάδα δεν θα βρεθεί ποτέ ξανά στην ίδια κατάσταση…».