Αμφισβητούμενη, στην καλύτερη περίπτωση, η χρησιμότητα του V.A.R. έτσι όπως μέχρι σήμερα εφαρμόζεται σε κορυφαίο επίπεδο και δεκτική πολλών και πολλαπλών ερμηνειών, ειδικά όσον αφορά στην διαχείριση του. Γιατί, κακά τα ψέματα, τεχνολογία ουδέτερη δεν έχει εφευρεθεί ακόμη.
Και το V.A.R. άνθρωπος θα το χειρίζεται. Άνθρωπος που θα καλείται να χρησιμοποιήσει και να αξιολογήσει τις πληροφορίες που του προσφέρει το σύστημα και στη συνέχεια, με βάση τις προβλέψεις των Κανόνων του Παιχνιδιού, θα μεταφέρει στον διαιτητή την τελική του απόφαση.
Το πρόβλημα το έχει σαφώς ο διαιτητής που βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο και όχι εκείνος που διαχειρίζεται το V.A.R. Ο ρέφερι με τη σφυρίχτρα στο χέρι και την πρακτική δυνατότητα να το αμφισβητήσει δεν έχει και υποχρεωμένος να το συμβουλεύεται, στην ουσία να του μεταφέρει την αρμοδιότητα να αποφασίσει για τον ίδιο, είναι.
Για να συνεννοηθούμε. Στην ουσία το V.A.R. δεν είναι τίποτε άλλο από την μεταφορά της ευθύνης μιας τελικής απόφασης από τον διαιτητή του αγωνιστικού χώρου στον διαιτητή-υπεύθυνο της διαχείρισης του συστήματος.
Κι ύστερα … ήρθε ο Κουκουλάκης! Ο, σύμφωνα με τους ειδικούς της FIFA και τον κ. Περέϊρα, «υπεύθυνος για τη διαχείριση του συστήματος στους αγώνες του πρωταθλήματος της Super League», όποτε και αν αυτό εφαρμοστεί.
Ένας Κουκουλάκης, ο γνωστός Κουκουλάκης, που διορίστηκε επί Επιτροπής Εξομάλυνσης στην ΚΕΔ και για χατίρι του ξεφτιλίστηκε ο Κανονισμός Διαιτησίας, θα διαχειρίζεται, σύμφωνα με όσα έως τώρα έγιναν γνωστά, το σύστημα και θα ενημερώνει τον διαιτητή του αγωνιστικού χώρου, σε αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος, οδηγώντας τον στην τελική απόφαση!!!
Ο γνωστός Κουκουλάκης, της κάθαρσης και της εξυγίανσης, ο αγαπημένος του Κουτσοκούμνη, θα εκτιμά τις πληροφορίες της τεχνολογίας και με βάση τις διατάξεις των Κανόνων του Παιχνιδιού θα ενημερώνει, από άγνωστο τόπο, τον διαιτητή για την τυχόν παράβαση και την ποινή που αυτή επισύρει.
Μιλάμε για τον ίδιο Κουκουλάκη, που δεν πετύχαινε απόφαση σε κρίσιμο αγώνα ούτε με το κυάλι…
Ε, ρε γλέντια! Δεν υπάρχει και δεν προβλέπεται να υπάρξει για τις επόμενες γενιές εγχώριος διαιτητής, που θα διανοηθεί να αποφασίσει μόνος του σε μια οποιαδήποτε (όχι μόνο σε κορυφαία) φάση. Ακόμη και αν δεν υπήρχε η υποχρέωση του V.A.R., ακόμη και αν η τεχνολογία δεν είχε εφευρεθεί, θα είχε ανακαλυφθεί ο Κουκουλάκης, στον οποίο πλέον θα προστρέχουν όλοι, θα τον δείχνουν με το δάχτυλο και θα περιμένουν να αποφασίσει.
Κανένα ματς δεν θα τελειώνει αν δεν το λέει ο Κουκουλάκης. Κι όταν οι ποδοσφαιριστές θα διαμαρτύρονται, άδικα ή δίκαια δεν έχει σημασία, ο διαιτητής του αγωνιστικού χώρου θα σηκώνει τους ώμους και θα δείχνει με την κίνηση του το τετράγωνο της τηλεοπτικής οθόνης ανακράζοντας, έμπλεος δήθεν ιερής αγανάκτησης ( από μέσα του θα ευχαριστεί το θεό που έφερε στη γη τον Κουκουλάκη και το V.A.R.), « παιδιά, σας καταλαβαίνω, αλλά τι να σας κάνω; Ο Κουκουλάκης…»
Και περιμένετε εσείς τώρα να τελειώσει αυτός ο αγώνας στο ελληνικό πρωτάθλημα… Ρε, δεν πα να έχετε τριάντα V.A.R. στο γήπεδο…