Στο πένθος βυθίστηκε ο φρουρός, που εκτελούσε χρέη σκοπού την ημέρα που ο Ρουβίκωνας επιτέθηκε στην πρεσβεία του Ιράν, καθώς η σύζυγός του «έφυγε» από τη ζωή.
Η μόλις 44 ετών γυναίκα κατέληξε σήμερα, μετά από διπλό εγκεφαλικό που είχε υποστεί κι ενώ έδινε τη δική της μάχη στο νοσοκομείο, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν πως την ημέρα της επίθεσης βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο. Υπενθυμίζεται, ότι ο εν λόγω αστυνομικός, μετά το συμβάν, μετατέθηκε ως την ολοκλήρωση της ΕΔΕ στις πεζές περιπολίες του κέντρου της Αθήνας.
Η είδηση του θανάτου της συζύγου του έγινε γνωστή από το Σωματείο Ειδικών Φρουρών Αττικής με μια ανακοίνωση.
Είναι μια ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωση που κάνει αναφορά στην αξιοπρεπή στάση του ένοπλου φρουρού, παρόλο που ήταν υποχρεωμένος να σηκώνει δύο «σταυρούς», αλλά και στη σκληρότητα και υποκρισία των ανώτερών του, που ενώ ήταν οι μόνοι που γνώριζαν το δράμα του, τον τιμώρησαν δίνοντας εντολή δυσμενούς μετάθεσης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Δυστυχώς η ζωή μας επιφυλάσσει την τελευταία κουβέντα στα γεγονότα, έχοντας τη δύναμη να ξεσκεπάζει την ανθρώπινη υποκρισία και υπεροψία, έχοντας τη δυνατότητα να υπερβαίνει τη μικροψυχία και την απανθρωπιά, παράλληλα όμως να αποκαλύπτει το μεγαλείο της υπομονής, της καρτερικότητας, της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ !
Αναφερόμαστε στον “πρωταγωνιστή” της “επιδρομής “στην Πρεσβεία του Ιράν του οποίου το μεγαλείο της ψυχής του, αδιαφόρησε για τις “σειρήνες’ των επικριτών του, αδιαφόρησε ακόμα και για τους βιαστικούς τιμωρούς του, χωρίς να ξεπουλήσει τον προσωπικό Γολγοθά του με τα “αργύρια” της λύπησης, σηκώνοντας δύο σταυρούς, έναν τον προσωπικό του και έναν της υπηρεσιακής διαπόμπευσης.
Κανένας δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει, κανένας δεν ήταν υποχρεωμένος να γνωρίζει, ΕΚΤΟΣ από εκείνους που τον τιμώρησαν, εκτός από εκείνους που έδωσαν την εντολή μετακίνησης, εκτός από αυτούς που τη διέταξαν, ενώ θα έπρεπε να τον στηρίζουν και να τον προστατεύουν!
Διαμηνύουμε σε κάθε πλευρά, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, την απαίτηση να εγκαταλειφθεί από την Διοίκηση η απαράδεκτη συμπεριφορά της αντιμετώπισης των χαμηλόβαθμων ως RES (πράγμα) παίρνοντας πίσω την άδικη και αναχρονιστική διαταγή της μετακίνησης.
Εμείς ζητούμε ταπεινά ΣΥΓΝΩΜΗ από τον Συνάδελφο αισθανόμενοι ότι είναι το ελάχιστο που οφείλουμε απέναντι στο μεγαλείο της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του!!