Συζητήσεις επί συζητήσεων και δεκάδες απόψεις για την απόφαση (;) της UEFA να ιδρύσει και τρίτη ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση από την περίοδο 2021-2022. Ειδικοί και μη επιχειρούν να αναλύσουν τους όρους ίδρυσης της διοργάνωσης, το ποδοσφαιρικοί κοινό στο οποίο θα απευθυνθεί, την επίδραση της στις δύο υπάρχουσες διοργανώσεις και τον αντίκτυπο της σε πρωταθλήματα όπως το ελληνικό.
Καταθέτω την βεβαία υποψία μου: Η ίδρυση τρίτης τη τάξει ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης σημαίνει, στην πράξη, την περαιτέρω ενίσχυση και αναβάθμιση των δύο υφιστάμενων ( Champions League/Europa League) και την ουσιαστική βαθμιαία μετατροπή του Champions League σε κλειστή διασυλλογική διοργάνωση στο πρότυπο (περίπου) της Euroleague του μπάσκετ.
Εκτιμώ, πως στην UEFA έχει ήδη κυριαρχήσει η άποψη δυο κορυφαίων διοργανώσεων που θα συγκεντρώνουν όλες τις μεγάλες (οικονομικά και αγωνιστικά) ομάδες της ηπείρου. Η πρώτη εξ αυτών θα διαμορφωθεί , με μια βαθμιαία, αλλά γρήγορη μετεξέλιξη, σε ένα κλειστό πρωτάθλημα στο οποίο οι τριάντα δύο (32) κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, κατανεμημένες μεταξύ των ισχυρών πρωταθλημάτων με μια αναλογία περίπου όπως η σημερινή στο Champions League, θα μετέχουν κατόπιν πρόσκλησης με τριετή ή πενταετή συμβόλαια.
Στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα δεν θα προβλέπεται, σε ένα αρχικό στάδιο, συμμετοχή με αγωνιστικά κριτήρια. Σε μια δεύτερη φάση ίσως η συμμετοχή να συνδυαστεί, για ένα μικρό αριθμό ομάδων, με τις επιτυχίες τους στις άλλες δύο διοργανώσεις και ειδικά στη δεύτερη. Υπάρχει, πάντως, η πρόταση στο τραπέζι να προκύπτει η συμμετοχή από ένα συνδυασμό πρόσκλησης με βάση εγγυημένο συμβόλαιο, για τον μεγαλύτερο αριθμό των ομάδων και αγωνιστικής διαδικασίας για ελάχιστες.
Οι ομάδες για να κληθούν και να μετάσχουν θα πρέπει να εγγυώνται ένα μίνιμουμ προϋποθέσεων, σκληρών και ανελαστικών στα βασικά οικονομικά και γηπεδικά μεγέθη, να είναι ανοιχτές στον έλεγχο και να υπακούουν απόλυτα σε ένα βελτιωμένο financial fair play που θα θεσμοθετηθεί.
Η δεύτερη διοργάνωση δεν θα είναι το σημερινό Europa League. Θα προκύψει μια αναβαθμισμένη στο επίπεδο του σημερινού Champiοns League νέα διοργάνωση, στην οποία θα παίρνουν μέρος ομάδες από τις θέσεις 5 έως 10 των κορυφαίων πρωταθλημάτων και τις θέσεις 2-4 των επόμενων, γεγονός που προοιωνίζεται σημαντικά αυξημένο αγωνιστικό ενδιαφέρον, άρα τηλεοπτικά δικαιώματα, χορηγίες κ.λ.π.
Στην τρίτη, που θα προκύψει όπως αποφασίστηκε, διοργάνωση θα κυριαρχούν, στην ουσία, τα μικρά και περιορισμένης ακτινοβολίας (και εσόδων) πρωταθλήματα, οι ομάδες των οποίων δυσκολεύονται σήμερα εξαιρετικά να μετάσχουν ακόμη και στο Europa League, μαζί με κάποιες από ισχυρότερα αλλά όχι κορυφαία πρωταθλήματα.
Μεταξύ της δεύτερης και τρίτης διοργάνωσης μπορεί (και χρειάζεται) να υπάρχει προβιβασμός-υποβιβασμός και να μεγιστοποιηθεί η απαραίτητη κινητικότητα, ώστε να προκύπτει σοβαρότατο κίνητρο συμμετοχής και διάκρισης.
Κρίσιμη οργανωτική επιλογή: Τη διαχείριση της νέας κλειστής διοργάνωσης θα την έχει ιδιωτική εταιρεία στην οποία θα μετέχει, πλειοψηφικά ίσως, η UEFA και όλες οι λειτουργίες της θα υπακούουν σε ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με ό,τι σημαίνει ο όρος για τα μεσαία και τα μικρά και περιθωριακά πρωταθλήματα.
Τι επίδραση θα έχει αυτή η νέα ευρωπαϊκή διασυλλογική ποδοσφαιρική πραγματικότητα στο ελληνικό πρωτάθλημα; Για τη συμμετοχή στη νέα κορυφαία κατηγορία καμμία ή στην ιδανική περίπτωση μια. Για τη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση η επίδραση θα είναι τεράστια. Αν, μάλιστα, συνδυαστεί και με τις κατάλληλες οργανωτικές προσαρμογές στις εθνικές διοργανώσεις τότε μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του ελληνικού πρωταθλήματος.
Η υπόθεση τώρα μπήκε σοβαρά στο τραπέζι. Έχει πολύ δρόμο ακόμη. Όλα, όμως, οδηγούν σε μια ποδοσφαιρική Euroleague κατάλληλα προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες του ποδοσφαίρου.