Ο Νεϊμάρ το καλοκαίρι του 2017 αποχώρησε από τη Μπαρτσελόνα για να συνεχίσει την καριέρα του στην Παρί Σεν Ζερμέν. Οι φήμες τότε ήταν πολλές, αλλά φαίνεται ότι οι διαπραγματεύσεις της Μπαρτσελόνα με τον Βραζιλιάνο σταρ δεν ήταν και τόσο ομαλές.
Σύμφωνα με την El Mundo, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι ο τότε αθλητικός διευθυντής της Μπαρτσελόνα, Ραούλ Σανκεΐ, έκανε τον Νεϊμάρ να κλάψει πολλές φορές. Η ισπανική ομάδα συνεχίζει τις αποκαλύψεις στο πλαίσιο των «Barcaleakes», όπου βγήκαν τις προηγούμενες ημέρες πληροφορίες για τα συμβόλαια Πικέ και Μέσι.
Στην αποκάλυψη των διαπραγματεύσεων της Μπαρτσελόνα με τον Νεϊμάρ προχώρησε η El Mundo, αναφέροντας λεπτομερώς τους λόγους που οδήγησαν στην αποχώρησή του το 2017, ενώ γνωστό έγινε ότι ο τότε αθλητικός διευθυντής, Ραούλ Σανγκεΐ, έκανε τον Βραζιλιάνο να κλάψει πολλές φορές.
Ο Σανγκεΐ έστειλε ένα email τρεις ημέρες πριν ο Νεϊμάρ ανακοινωθεί από την Παρί Σεν Ζερμέν. Σ΄αυτό αποκαλύπτει όσα είπε με τον πατέρα και μάνατζερ του Βραζιλιάνου σούπερ σταρ.
Αναλυτικά όσα έγραψε:
«Τις τελευταίες εβδομάδες έχω στραφεί στον πατέρα. Μίλησα πολλές ώρες μαζί του. Σας διαβεβαιώνω ότι ήταν με το μέρος μας, μέχρι τις τελευταίες δύο-τρεις μέρες, όταν πολύ λάθος και άδικα, ένιωσε προδομένος όταν δημοσιεύτηκε το μπόνους υπογραφής του Νεϊμάρ. Θεώρησε ότι ο σύλλογος το διέρρευσε για να του ασκήσει πίεση (και μάλιστα το έχει εκλάβει ως απειλή).
Και τότε ήταν που αρχίσαμε να τον χάνουμε. Προφανώς υποστήριξα ότι σε καμία περίπτωση δεν είχε διαρρεύσει από μας. Εν ολίγοις, από αυτή τη διαρροή, άρχισε να θεωρεί ότι δεν είναι σωστό να προσπαθήσει να πείσει τον γιο του να μείνει».
Για τη ψυχολογία του Νεϊμάρ: «Σας έχω πει σε όλους ξεχωριστά ότι το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση ήταν το κεφάλι του παίκτη. Το αγόρι είναι άρρωστο, έχει πολλά προσωπικά προβλήματα, είναι πολύ μπερδεμένος και πολύ ευάλωτος. Άρα, έχει σκεφτεί λανθασμένα ότι φεύγοντας από την Μπαρτσελόνα θα φύγει και αυτός από τα προβλήματά του (όταν πραγματικά αυτό που πρέπει να κάνει είναι να τα αντιμετωπίσει και να μην φύγει).
Έχω μιλήσει απευθείας μαζί του, επανειλημμένα, τον έχω κάνει να κλάψει περισσότερες από μία φορές, και μου έχει παραδεχτεί πολλές φορές ότι ήταν χαμένος. Οι συμπαίκτες του τον στήριξαν μέχρι το τέλος (αλλά στο τέλος βαρέθηκαν, όπως εγώ, όπως όλοι μας)».
