19.8 C
Athens

Το κλάμα των διεθνών και το «Θα ‘ρθει η ώρα» του Θανάση

Δε χωράνε δάκρυα για αυτή την Εθνική; Χωράνε… Τα δάκρυα του Θανάση, του Κώστα, του Γιαννούλη, που ξέσπασαν μετά τον χθεσινό αποκλεισμό από τη Γερμανία γιατί αυτοί, όλοι τους, το ήθελαν περισσότερο από εμάς που περιμέναμε την Εθνική να το σηκώσει «γιατί έχει τον Γιάννη».

Έχει τον Γιάννη, αλλά έχει και τον Γιαννούλη, που έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης (η οποία δυστυχώς δεν ήρθε ποτέ) και έβαλε τα κλάματα στον αποχαιρετισμό προς τον κόσμο στο τέλος του ματς, έχει τον Κώστα, που μούσκεψε από τα δάκρυα τη γαλανόλευκη φανέλα, έχει τον Θανάση, που τραγουδούσε κάθε φορά τον εθνικό ύμνο σαν να μην υπάρχει αύριο και ομολόγησε βουρκωμένος πως «δεν ήθελα να τελειώσει αυτό το τουρνουά».

Η πίκρα θα μείνει για καιρό. Οι προσδοκίες ήταν πολλές και η ήττα βαριά: δε χωνεύονται εύκολα οι 107 πόντοι, η αποτυχημένη τακτική, η αμυντική ολιγωρία απέναντι σε μία ομάδα που σε βομβάρδιζε με τρίποντα κι εσύ της άνοιγες δρόμο κι έλεγες κι «ευχαριστώ». Το απίθανο buzzer beater του Σλούκα αποδείχθηκε μαχαίρι στην καρδιά: έβαλε ξανά την ελπίδα στο μυαλό του Έλληνα, μόνο για να ξεριζωθεί βίαια στο Βατερλό του 3ου 10λέπτου
Ένα βλέμμα στη σύνθεση της ομάδας στο παρκέ, άλλο ένα στους παίκτες του πάγκου, ένα απεγνωσμένο τελευταίο στο -εξ Αμερικής ενισχυμένο- προπονητικό επιτελείο. Από κάπου, σκεφτόταν ο κόσμος, θα γίνει η αρχή, κάποιος θα ανάψει τη σπίθα για να ξεκινήσει η αντεπίθεση. Δεν έγινε ποτέ. Το διχτάκι δεν έμενε λεπτό ακίνητο από τα γερμανικά τρίποντα («Τα έβαλαν όλα», είπε ο Παπανικολάου) και οι απογοητευμένοι διεθνείς, βλέποντας τον αποκλεισμό να μοιάζει αναπόφευκτος, αποδέχθηκαν στο τέλος τη μοίρα τους. Μαζί τους κι εμείς.
Σε αυτό το τουρνουά τουλάχιστον. Γιατί, εμείς οι ρομαντικοί, μπορούμε να (θέλουμε να) πιστέψουμε την υπόσχεση του Θανάση. «Αυτή είναι η αρχή, θα ‘ρθει η ώρα». Μακάρι να ήταν χθες η ώρα. Και την Κυριακή, στον τελικό. Δεν ήταν όμως, ούτε αυτή τη φορά. Μέχρι να έρθει -αυτή- η ώρα, είπαμε, εμείς οι ρομαντικοί, θα βάλουμε (ειδικά) το δεύτερο ημίχρονο σε ένα σκοτεινό μέρος του μυαλού και θα υποκριθούμε για λίγο ότι το χθεσινό παιχνίδι τέλειωσε με το buzzer beater του Σλούκα. Με αποθέωση. Προς το παρόν, expetactions mode off…
ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς