Ο Ολυμπιακός νοσεί όχι μόνο αγωνιστικά (αλλά και σε επίπεδο λήψης αποφάσεων και γενικότερης λειτουργίας) και η αλλαγή προπονητή που έπρεπε να είχε γίνει πριν από την έναρξη της σεζόν 2022/23 δεν μπορεί να αλλάξει άρδην την κατάσταση.
Αυτή η στρατηγική απόφαση που είχε παρθεί όταν υπήρχε ο χρόνος για να γυρίσει ο διακόπτης και η ετεροχρονισμένη λύση συνεργασίας με τον Πέδρο Μαρτίνς, θα ακολουθεί αρνητικά την ομάδα σε ολόκληρη τη διάρκεια της τρέχουσας αγωνιστικής χρονιάς. Και βαραίνει τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος καλείται να βγει μπροστά και να τα αλλάξει (ξανά) όλα.
Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, ο οποίος στη Χάιφα ήταν θεατής και στα τελευταία δύο ματς έπαιξε ως αλλαγή και λύση ανάγκης (όταν οι αγώνες είχαν «στραβώσει») με το σκορ στο 0-2 και το 0-1, αντίστοιχα, έσωσε την παρτίδα κόντρα στη Σλόβαν και η ρεβάνς στην Μπρατισλάβα θα κρίνει την πρόκριση στα πλέι-οφ του Europa. Ο Μαροκινός επιθετικός δεν αξίζει αυτήν την αντιμετώπιση και αν συμβαίνει κάτι άλλο πρέπει ο σύλλογος να βγει επίσημα και να ενημερώσει τα εκατομμύρια των οπαδών του. Γιατί γίνονται διάφοροι συνειρμοί που δεν αρμόζουν στον Αυτοκράτορα του ελληνικού αθλητισμού, καθώς τη δεδομένη χρονική στιγμή η ομάδα έχει βασικό επιθετικό (Τικίνιο) που ετοιμάζεται να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να μείνει εκτός συνέχειας και στο Europa League και να πέσει σε τρίτη διαφορετική διοργάνωση (Conference) μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων (όπου και εκεί δεν έχει εξασφαλισμένη συμμετοχή, καθώς αν αποκλειστεί από τη Σλόβαν θα βρεθεί στα πλέι-οφ της τρίτης ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης), αλλά αυτό είναι το τελευταίο που μετράει στην παρούσα φάση.
Αυτό το γκρουπ παικτών είναι δεδομένο πως δεν έχει την παραμικρή προοπτική και δεν μπορεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο. Χρειάζονται άμεσα βαθιές τομές και, φυσικά, μεταγραφές. Γιατί, μέχρι στιγμής, η ενίσχυση της ομάδας είναι επιεικώς ανεπαρκής. Ζητείται, λοιπόν, όραμα. Φιλοδοξία. Αυτή η ρημάδα η προοπτική. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι να προκριθεί ο Ολυμπιακός επί της Σλόβαν. Πρέπει να το κάνει για να συνεχίσει στα πλέι-οφ του Europa League και να εισέλθει στους ομίλους, αλλά σημασία έχει το δάσος και όχι το δέντρο.
Ο Κάρλος Κορμπεράν έχει να διαχειριστεί μία δύσκολη κατάσταση τόσο αγωνιστική όσο και πνευματική. Συναισθηματικά, η ομάδα είναι ευάλωτη και παίζει χωρίς αυτοπεποίθηση. Δεν είναι καλά και δεν «πατάει» γερά στα πόδια της. Και αυτό φαίνεται όταν δέχεται γκολ, καθώς στη συνέχεια «σβήνει». Ακόμα και στο ματς με τη Σλόβαν, όπου πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης, αυτό το έκανε από μία εκτέλεση κόρνερ και την υψηλή ποιότητα δύο παικτών (Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί). Δεν πίεσε, δεν κυνήγησε μετά μανίας το γκολ μετά το 0-1 και υπήρχαν περιπτώσεις που έδειχνε ανήμπορη πάνω στο χορτάρι. Από το 0-1 και μέχρι το 1-1, ο Ολυμπιακός είχε ένα καλό σουτ του Ροντρίγκες και μία σέντρα-σουτ του Άβιλα από δεξιά που οδήγησε στη στατική φάση και το γκολ της ισοφάρισης. Όλα αυτά, σε 23 λεπτά που δεν είναι και λίγος χρόνος στο ποδόσφαιρο…
Οι Ερυθρόλευκοι δείχνουν να έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους και η σεζόν προμηνύεται εξαιρετικά δύσκολη. Ο Ισπανός τεχνικός δεν θέλησε να αλλάξει πολλά πράγματα από τον προκάτοχό του. Άλλωστε, τι να έκανε και αυτός σε τρεις ημέρες… Δεν υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί στον αθλητισμό.
Μόνο η χρησιμοποίηση του Κούντε στο βασικό σχήμα θεωρείται έκπληξη, αλλά ο Καμερουνέζος μέσος δεν μπορεί να κριθεί δίκαια τώρα. Ναι, ήταν κακός με τη Σλόβαν, αλλά ουδέποτε πήρε μία σειρά αγώνων από την περασμένη σεζόν για να νιώσει άνετα στην εντεκάδα και ισότιμο μέλος με τους άλλους συμπαίκτες του. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως αρχικά ήταν εκτός ευρωπαϊκής λίστας, αλλά με τις απουσίες, που προέκυψαν, βρήκε θέση αρχικά ως αλλαγή (στη ρεβάνς με τη Μακάμπι Χάιφα με το σκορ στο 0-2…) και μετέπειτα ως βασικός κόντρα στη Σλόβαν. Πλέον, είναι αργά για να βρει ρυθμό και να προσφέρει ο συγκεκριμένος χαφ.
Ήταν δεδομένο πως στην πρώτη «στραβή» της σεζόν 2022/23, ο Πέδρο Μαρτίνς θα ήταν ο πρώτος που θα την πλήρωνε, Όπως, ακριβώς, έγινε. Το πρώτο κάζο σημειώθηκε μετά τα πρώτα δύο επίσημα παιχνίδια. Αυτό που ανησυχεί περισσότερο και αποτελεί απόρροια της (καθυστερημένης) αλλαγής σκυτάλης στον πάγκο (το πράγμα «φώναζε» εδώ και επτά μήνες ότι δεν πήγαινε άλλο), είναι οι ραγδαίες εξελίξεις που επίκεινται. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει ποια θα είναι η τελική μορφή του ρόστερ σε ένα μήνα από σήμερα.
Αναμένονται σαρωτικές αλλαγές και ο νέος προπονητής, χωρίς να έχει το απαιτούμενο ειδικό βάρος και την προσωπικότητα για να σταθεί, θα κληθεί να «χτίζει» την ομάδα που έχει στο μυαλό του χωρίς ξεκάθαρο πλάνο. Πηγαίνοντας ημέρα με την ημέρα και ανάλογα με τις προσθαφαιρέσεις που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα στο ερυθρόλευκο έμψυχο δυναμικό. Μοιάζει με αποστολή «αυτοκτονίας».