15.9 C
Athens

Ο κόσμος του Ολυμπιακού ήταν… MVP και στον δεύτερο ημιτελικό!

Ο Ολυμπιακός σε ακόμη ένα μεγάλο παιχνίδι επέστρεψε, αλλά αυτή τη φορά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την ανατροπή και εκ του αποτελέσματος μένει δυσαρεστημένος, καθώς η «μαχαιριά» ενός buzzer beater δύσκολα ξεπερνιέται σε ένα βράδυ. Η περηφάνια όμως μένει για μια ζωή.

Ο Ολυμπιακός πάλεψε με καρδιά πρωταθλητή απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης αλλά λύγισε από την κλάση ενός παίκτη που παραμένει άγνωστο το πώς αγωνίζεται ακόμα στη Euroleague και όχι στο NBA.

Περί του Βασίλιε Μίτσιτς ο λόγος, του «Βασίλη» της Εφές, που με ένα σουτ που θύμισε Σπανούλη στα καλά του όταν συνήθως έβρισκε απέναντί του την ΤΣΣΚΑ, «σκότωσε» τις ελπίδες του Ολυμπιακού για παρουσία στον μεγάλο τελικό του Final Four.

Ο Ολυμπιακός σε ακόμη ένα μεγάλο παιχνίδι επέστρεψε, αλλά αυτή τη φορά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την ανατροπή και εκ του αποτελέσματος μένει δυσαρεστημένος, καθώς η «μαχαιριά» ενός buzzer beater δύσκολα ξεπερνιέται σε ένα βράδυ. Η περηφάνια όμως μένει για μια ζωή, κι αυτή ήταν που «γέμισε» με όμορφα συναισθήματα τις κερκίδες της υπερσύγχρονης Stark Arena μέσα από τα συνθήματα των περίπου 12.000 οπαδών των Πειραιωτών. Κι όχι μόνο στον δικό τους ημιτελικό!

Η μεγάλη μάζα των φιλάθλων του Ολυμπιακού παρέμεινε και για τον αγώνα της Μπαρτσελόνα με τη Ρεάλ και σε μία ανατριχιαστική στιγμή που δύσκολα θα ξεχαστεί τραγουδούσε για την ομάδα του, σαν αυτή να είχε περάσει στον τελικό και να περίμενε τον αντίπαλό της μέσα από το ισπανικό clasico.

Οι παίκτες των Μπαρτσελόνα και Ρεάλ δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα αυτιά τους. «Ολυμπιακός» από τη μία πλευρά της κερκίδας, ακόμα πιο δυνατός «ερυθρόλευκος» κρότος από την άλλη. Μαγική εικόνα, σαν τις φετινές εμφανίσεις της ομάδας του Μπαρτζώκα που δεν αξίζει δάκρυα αλλά μόνο ένα παρατεταμένο χειροκρότημα.

Μαζί με αυτό τον λαό που ήταν ξανά εκεί. Στις χαρές και τις λύπες, σταθερά ο έκτος και πιο σημαντικός παίκτης της ομάδας…

 

 

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς