Ρητορικό το ερώτημα «είσαι Ηγέτης ή Εργολάβος;» της Θύρας 21 (όχι της Original 21, της άλλης) προς τον κ. Δημήτριο Μελισσανίδη, διοικητικό ηγέτη της ΠΑΕ ΑΕΚ και «αρχιμάστορα» στην κατασκευή του νέου γηπέδου της ομάδας, της περίφημης «Αγιά Σοφιάς – ΟΠΑΠ Αρένα».
Ο ίδιος ο κ. Μελισσανίδης στην προ ημερών επίσκεψη του στο προπονητικό κέντρο της ομάδας στα Σπάτα, ενώπιον των στελεχών της ΠΑΕ και των ποδοσφαιριστών το ξεκαθάρισε « αυτή την περίοδο δεν μπορώ να είμαι μαζί σας όπως και όσο θέλω, έχω προτεραιότητα το γήπεδο». Άρα, όπως ο ίδιος έχει αποφασίσει και για τους δικούς τους λόγους, έχει ήδη απαντήσει «είναι εργολάβος».
Ανεξαρτήτως, πάντως, της προτίμησης του κ. Δημητρίου Μελισσανίδη στην ιδιότητα του «εργολάβου» για την περίοδο που διανύουμε και με τις προθέσεις του για την ομάδα από την ώρα που θα καταστεί λειτουργικό το νέο γήπεδο να παραμένουν θολές, στην ΑΕΚ κάθε μέρα που ξημερώνει ακυρώνει την προηγούμενη και προσθέτει φόβο και αγωνία για τις αγωνιστικές που απομένουν έως το τέλος της φετινής περιόδου (και των αγώνων κατάταξης).
Όλοι οι νουνεχείς στην κιτρινόμαυρη ΠΑΕ ξορκίζουν, όσο γίνεται, το δίλημμα «Γιαννίκης ή Γιαννάκης;» (αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα της ΑΕΚ, ρωτήστε και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς) και αγωνιούν σφόδρα για τα ματς που έπονται, οι πιθανότητες μια ομάδα σαν την ΑΕΚ να γελοιοποιηθεί στο έπακρο είναι και βάσιμες και ισχυρές.
https://athlosnews.gr/o-giannikis-stin-exodo-poios-tha-einai-o-epomenos-me-ton-opoio-i-aek-bainei-stin-agia-sofia-opap-arena/
Όχι, δεν φοβίζει το στελεχιακό δυναμικό της ομάδας η απευκταία προοπτική να μείνει ακόμη και εκτός διοργανώσεων UEFA για τη νέα περίοδο. Υπό προϋποθέσεις μια ανάλογη εξέλιξη θα συνιστούσε σοβαρή επιλογή και θα ήταν το εφαλτήριο για να ανακάμψει η ομάδα σε όλα τα επίπεδα, το έχει ξανακάνει υποτίθεται από τα αλώνια της Γ΄ Εθνικής στα σαλόνια της Super League.
Είναι, άλλωστε, πολλοί εκείνοι στην ΑΕΚ που «παρακαλάνε» από μέσα τους να γλιτώσει η ομάδα από τη βάσανο της καλοκαιρινής περιπέτειας με αντιπάλους ακόμη και «τα περίπτερα του UEFA Conference League», οι μνήμες από τις αναμετρήσεις με τη Βελέζ είναι ακόμη ισχυρές και πονάνε αφάνταστα.
Ο μεγάλος φόβος όσων (υπάρχουν και τέτοιοι) ζουν και αναπνέουν για την ΑΕΚ, για το παρόν και το μέλλον της, είναι μήπως οι αγώνες για τα play off, που θα ξεκινήσουν αμέσως μετά τη λήξη της κανονικής περιόδου, σηματοδοτήσουν μια περίοδο «γενικευμένης αγωνιστικής ξεφτίλας» (αυτός είναι ο όρος), μήπως η ομάδα καταστεί συνώνυμη «της τριάρας» ανεξαρτήτως έδρας, μήπως η παλιά κραταιή και δοξασμένη ΑΕΚ μεταβληθεί σε μια διαδικασία δέκα (10) αγώνων σε σάκο του μποξ για κάθε αντίπαλο!
Η προοπτική το όνομα της ΑΕΚ να μνημονεύεται σε ρόλο πρωταγωνιστικό στις μαύρες σελίδες των εγχώριων διοργανώσεων, να συνδέεται με μερικούς από τους χειρότερους στατιστικούς δείκτες όλων των εποχών, να προκαλεί οίκτο και, κάποιες φορές, γέλιο, να αναφέρεται με μια διάθεση «στοργής και προδέρμ» για την αγωνιστική της κατάντια, αυτή είναι που δεν αντέχεται όχι μόνο από τους οπαδούς (αυτοί είναι ήδη στα κάγκελα) αλλά και από όσους επιμένουν να επενδύσουν συναισθηματικά στο μεγαλείο της ομάδας, όπως το θυμούνται και το κληρονόμησαν.
Υπάρχει μια ανάλογη προοπτική; Έτσι παρατημένη στο έλεος των αντιπάλων της που είναι η ομάδα, τόσο που εμφανίζεται αδύναμη και ανίκανη να αλλάξει τη μοίρα της τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί, στη διαδρομή των δέκα αγώνων την περιμένουν «θηρία» που έχουν μυριστεί αίμα και ήδη την έχουν περικυκλώσει για να την κατασπαράξουν.
Κακά τα ψέματα, αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος των ανθρώπων της ομάδας, εκείνων που είναι ΑΕΚ δεκαετίες τώρα, όχι των μετεγγραφών και των νεόκοπων της προσκολλήσεως, αυτοί, είτε είδαν φως και μπήκαν, είτε είναι εκεί για την κονόμα και μόνο.
Είναι άγνωστο μέχρι σήμερα αν ο φόβος αυτός μπορεί να διασκεδαστεί με κάποιες αλλαγές ή προσαρμογές, αν μερικές υποθετικές βελτιώσεις είναι σε θέση να συνεγείρουν την ομάδα και να την σοβαρέψουν.
Συνήθως, αυτές τις περιόδους, σχεδόν όλες οι αποφάσεις είναι μπαλώματα, έχουν εξαιρετικά περιορισμένο πεδίο επίδρασης στην ομάδα και στην ψυχολογία της, δεν προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό, εκτός αν υπηρετούν ένα μακροπρόθεσμο στόχο, είναι προς διερεύνηση το ερώτημα αν η ΑΕΚ είναι αυτή τη στιγμή σε θέση να προγραμματίσει μακροπρόθεσμα.
Οι περισσότερες πιθανότητες και πάλι είναι να εγκλωβιστεί σε μια λογική μέτρων ταχείας απόδοσης (όπως πιστεύουν όσοι παίρνουν τις αποφάσεις), τα οποία είναι εξαιρετικά εύκολο να ακυρωθούν από τον ανταγωνισμό και να παρασύρουν στον όλεθρο και τα μεγαλύτερα όνειρα των ανθρώπων της ομάδας και των οπαδών, ακόμη και αυτό το νέο γήπεδο.
Εξάλλου, η ιδιοκτησία ενός γηπέδου (αν όντως αυτό συμβαίνει) είναι για κάθε ομάδα μια αρκετά θετική παρακαταθήκη, αλλά ποτέ δεν χρειάζεται να την αντιμετωπίζει κάποιος ως «το άπαν του μέλλοντος της».