Η γυναικεία ομάδα πόλο του Ολυμπιακού κατάφερε αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο πριν λίγους μήνες! Κόντρα σε όλους και σε όλα, τα κορίτσια των Ερυθρολεύκων κοίταξαν στα μάτια τις πανίσχυρες ουγγρικές δυνάμεις και όχι απλά τις «βύθισαν» μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, αλλά το έκαναν και με στυλ… πειραιώτικο.
Το αμιγώς ελληνικό σύνολο του Χάρη Παυλίδη έστειλε μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση. Αυτή η ομάδα σήκωσε το Ευρωπαϊκό δίχως να έχει δικό της κολυμβητήριο, σε αντίθεση με τους αντιπάλους της στην Ουγγαρία που προετοιμάστηκαν σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις. Στην Ελλάδα ο ερασιτεχνικός αθλητισμός παρέμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε καθεστώς «λουκέτου» και η τεράστια επιτυχία του Μεγάλου Σαββάτου ήρθε να μας τονίσει το μέγεθος αυτού που κατάφεραν οι Ερυθρόλευκες.
Το παρόν και το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού βρίσκεται στο πρόσωπο αυτών των κοριτσιών και άλλων τόσων προσώπων που μένουν στην αφάνεια. Οι λύσεις ακόμη αγνοούνται.
Ωστόσο, επιλέγουμε να μείνουμε σε πανηγυρικό κλίμα και λίγες ώρες μετά την αποθεωτική υποδοχή των Πρωταθλητριών Ευρώπης έξω από το «Καραϊσκάκης» το FWS συνομίλησε με την Άλκηστις Μπενέκου, που ήρθε από την Αριζόνα της Αμερικής στον Πειραιά με ένα όνειρο τρελό… «ο Θρύλος να σηκώσει το ευρωπαϊκό». Όπως κι έγινε!
Η 27χρονη φουνταριστή του Πρωταθλητή Ολυμπιακού μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματα της λίγο μετά από αυτή την τεράστια επιτυχία, εκφράζει τα εύλογα παράπονα της προς τη Πολιτεία για το θέμα του κολυμβητηρίου και αποκαλύπτει τις πανηγυρικές στιγμές που ακολούθησαν στα αποδυτήρια στιγμές μετά την κατάκτηση του πολύτιμου τροπαίου…
«Ξέραμε ότι θα κατακτήσουμε το τρόπαιο, το συναίσθημα δεν συγκρίνεται με τίποτα»
«Αρχικά η υποδοχή από τον κόσμο του Ολυμπιακού ήταν κάτι πολύ όμορφο και έντονο. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν φέρνουμε τέτοιες επιτυχίες και τους κάνουμε χαρούμενους, τους ευχαριστούμε για τη στήριξη τους καθόλα τη διάρκεια της χρονιάς. Μακάρι τα πράγματα με τη πανδημία να ήταν καλύτερα, ώστε να το χαρούμε μαζί τους ακόμη πιο θερμά.», μας είπε σε πρώτη φάση η Άλκηστις στέλνοντας και το δικό της μήνυμα, μετά την αρχηγό της, ενόψει της φιέστας για την κατάκτηση του 46ου πρωταθλήματος από το ποδοσφαιρικό τμήμα του Συλλόγου.
«Για τη φιέστα της άλλης Τετάρτης θα θέλαμε ιδανικά και μέσω του εικονικού εισιτηρίου να είναι όλοι εκεί, δίπλα στην ομάδα».
Για τον μεγάλο τελικό μας είπε: «Στον τελικό του Μεγάλου Σαββάτου, ξέραμε ότι μπορούσαμε να κατακτήσουμε το τρόπαιο. Ο προπονητής μας είπε ότι είναι στο χέρι μας, είχαμε δουλέψει και διαβάσει σωστά την κάθε ομάδα ξεχωριστά, δουλέψαμε το πλάνο μας και γενικότερα νιώθαμε απόλυτα έτοιμες.»
«Είχαμε συζητήσει λεπτομερώς για την εξέλιξη του παιχνιδιού, δεν μας ενδιέφερε ο αντίπαλος, παρά να παλέψουμε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο για το τρόπαιο. Θα νικάγαμε όποιον κι αν είχαμε μπροστά μας».
Για τις σκηνές μετά την κατάκτηση άφησε το συναίσθημα της ελεύθερο: «Αυτό που θυμάμαι με τη λήξη του τελικού είναι ότι δεν καταλαβαίναμε τι είχε συμβεί. Ρωτούσαμε η μία τη άλλη “τι έγινε τώρα”. Γνωρίζοντας λίγο πριν το τέλος ότι το αποτέλεσμα είχε κριθεί ξεσπάγαμε σε κλάματα, ρίχναμε μέσα στη πισίνα τους προπονητές μας.
Πολύ έντονη και συγκινητική στιγμή. Το συναίσθημα ήταν τόσο διαφορετικό διότι η φετινή χρονιά ήταν δύσκολη και διαφορετική, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Όλη αυτή η επιτυχία προέρχεται από μία χρονιά με φόβο λόγω κορωνοϊού, πρωτόγνωρες δυσκολίες. Καθόλα τη διάρκεια της σεζόν ήμασταν πάρα πολύ προσεκτικές να μη κολλήσει καμία μας και πάει στράφι όλος ο κόπος μας».
«Αγωνιστικά δεν είχαμε να ζηλέψουμε τίποτα, όμως στο θέμα των εγκαταστάσεων πολλά…»
«Είχαμε και το θέμα των κολυμβητηρίων. Έπρεπε να ψάχνουμε κολυμβητήριο για προπόνηση καθώς στο Παπαστράτειο δεν είμαστε μόνες μας. Είναι μεγάλο ζήτημα αυτό και μας δυσκόλευσε πολύ στην προετοιμασία. Πηγαίνοντας εκεί και βλέποντας τι εγκαταστάσεις των άλλων ομάδων ζηλέψαμε. Ξέραμε ότι αγωνιστικά δεν είχαμε να ζηλέψουμε τίποτα από αυτές τις ομάδες, αλλά στο ζήτημα της πισίνας και του κολυμβητηρίου γνωρίζαμε ότι οι αντίπαλοι προετοιμάζονταν με καλύτερες συνθήκες. Αυτό ναι, το ζηλεύαμε.»
Για το κλειδί της επιτυχίας και την επίδραση του Χάρη Παυλίδη:
«Είχαμε μελετήσει αναλυτικά τις ομάδες. Ξέραμε ότι οι Ούγγρικες ομάδες είναι πιο σκληρές και physical. Είχαμε ένα πλάνο στην άμυνα, παρόλα αυτά έπαιζε και η άλλη ομάδα, υπήρχαν στιγμές που μας διάβασαν κι αυτοί σωστά. Ωστόσο είχαμε πάντα θέληση ιδίως στο αμυντικό κομμάτι, ήμασταν εκεί για να καλύπτουμε πάντα η μία την άλλη και γι αυτό βγήκαν αυτά τα κρίσιμα μπλοκ σε κρίσιμες στιγμές των αγώνων. Αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς.»
«Ο προπονητής μας, Χάρης Παυλίδης, πηγαίνοντας στην Ουγγαρία μας τόνισε ότι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Μας είπε να πάμε και να το ευχαριστηθούμε. Έχουμε πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στον προπονητή μας, διάβαζε πάντα σωστά τους αντιπάλους μας. Τα βίντεο στην προετοιμασία ενός αγώνα ήταν αμέτρητα και νιώθαμε έτοιμες σε όλα τα επίπεδα μόλις βγαίναμε στη πισίνα.»
«Το κλειδί της επιτυχίας αυτής της ομάδας είναι ξεκάθαρα η χημεία. Παίζαμε η μία για την άλλη κι αυτό είναι κάτι που μας το πέρασε ο προπονητής μας. Ήμασταν ενωμένοι σαν μία ομάδα και αυτό είναι που στις περισσότερες των περιπτώσεων φέρνει τις επιτυχίες στον ομαδικό αθλητισμό».
Για τα φοιτητικά της χρόνια στην Αμερική και το όνειρο της Ευρωλίγκας: «Οι διαφορές Αμερικής-Ελλάδας στο πόλο είναι αρκετές. Εκεί δεν εστιάζουν τόσο στη τακτική, κάτι που στην Ελλάδα το κάνουμε σε μεγάλο βαθμό. Για εμένα, από μικρή, το όνειρο μου ήταν να παίξω στον Ολυμπιακό κάποια στιγμή. Το 2013 πήρα την απόφαση να πάω στην Αμερική γιατί ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία για μένα να σπουδάζω και ταυτόχρονα να παίζω πόλο. Όταν αποφοίτησα έπαιξα λίγο στον Εθνικό Πειραιώς και αργότερα ήρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό. Τεράστια τιμή για εμένα, δεν το σκέφτηκα στιγμή, υπέγραψα αμέσως».
«Αυτός ο ευρωπαϊκός τίτλος θα μου μείνει αξέχαστος, χαίρομαι που το καταφέραμε με αυτή την ομάδα. Μοναδική εμπειρία!»
Για την Εθνική ομάδα: «Για την Εθνική ομάδα ο προπονητής μας είπε χαρακτηριστικά μετά την κατάκτηση ότι οι Ελληνίδες παίκτριες είναι οι καλύτερες στον κόσμο. Η Ελλάδα είχε θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες, το απέδειξε με τις εμφανίσεις της και είναι μεγάλο κρίμα που δεν προκρίθηκε. Δυστυχώς δεν τα κατάφεραν τα κορίτσια, αν και γνωρίζω πόσο είχαν προσπαθήσει και πόσο το ήθελαν. Τους άξιζε το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες».
«Όσον αφορά εμένα και την Εθνική ομάδα, για εμένα είναι κάτι το ξεχωριστό η παρουσία μου σε αυτήν. Έχω πολλές καλές και άσχημες αναμνήσεις, αλλά υπερτερούν οι καλές. Για το αν θα επέστρεφα στην Εθνική δεν είναι στο χέρι μου, το έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου η αλήθεια είναι. Αν θα μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα, θα ήθελα να επιστρέψω ναι.»
Για την κατάσταση με τον Ερασιτεχνικό Αθλητισμό:
«Είναι πολύ άσχημο αυτό το λουκέτο που έχει μπει στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Εμείς ήμασταν από τις τυχερές καθώς προπονούμασταν δύο φορές την ημέρα, άλλες ομάδες όμως είχαν δικαίωμα για μία μόνο προπόνηση κάτι που σε αυτό το επίπεδο κοστίζει. Βλέπουμε ότι σε άλλες χώρες με περισσότερα κρούσματα οι προπονήσεις γίνονται κανονικά, ενώ εδώ δεν συμβαίνει το ίδιο, παρόλο που τηρούμε τα πρωτόκολλα και είμαστε αρκετά προσεκτικές.»
«Οι Ακαδημίες είναι κλειστές, τα μικρά παιδιά που είναι το μέλλον του αθλητισμού μένουν μακριά από τα γυμναστήρια, κάτι για το οποίο θα έπρεπε να μεριμνήσει η πολιτεία, ώστε να επιστρέψουν στην άθληση.»
«Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από τον Ολυμπιακό, θα δούμε για το μέλλον…»
«Για το μέλλον μου στον Ολυμπιακό, δεν είναι μόνο στο χέρι μου. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις ήδη από την ομάδα, όταν έρθει η στιγμή το βλέπουμε. Πάντως υπάρχει πολύ καλή διάθεση.», δήλωσε στο FWS η Άλκηστις Μπενέκου αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνεχίσει για πολλά χρόνια στο Λιμάνι.