Ο Ρόι Κάρολ διανύει το 44ο έτος της ηλικίας του, όντας γεννημένος στις 30 Σεπτεμβρίου του 1977, αλλά συνεχίζει την καριέρα του στην Ντάνγκανον Σουίφτς!
Ο Βορειοϊρλανδός τερματοφύλακας μίλησε στην «Daily Mail» για τον εθισμό του στο αλκοόλ και την απεξάρτησή του από το ποτό, που ζήτησε από τον ίδιο η οικογένειά του. Παράλληλα, αναφέρθηκε στην κατάθλιψη που βίωσε και πώς βγήκε από τη «μαύρη τρύπα» που βρέθηκε…
Ο Κάρολ, ο οποίος αγωνίστηκε με επιτυχία σε ΟΦΗ και Ολυμπιακό, «άνοιξε την καρδιά του» και εξομολογήθηκε το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπισε με το αλκοόλ. Μεταξύ άλλων, τόνισε: «Μόλις επέστρεψα στην πατρίδα μου το 2016 κατάλαβα πόσο σοβαρό θέμα ήταν και θέλω, πλέον, να δώσω κάτι πίσω. Θέλω να καταλάβει ο κόσμος πως είναι πολύ καλό να μιλάς για τα προβλήματά σου. Να ανοίγεσαι. Εγώ έχω μείνει δίχως αλκοόλ, πλέον, εδώ και 10 χρόνια.
Η κατάθλιψη και το ποτό μπορούν να “χτυπήσουν” οποιονδήποτε. Δεν έχεις τίποτα άλλο να περιμένεις πέρα από το να γυρίσεις σπίτι και να πιεις μπύρες. Και με το lockdown όλο αυτό γίνεται χειρότερο. Πίνεις δύο-τρεις μπύρες, μετά δύο-τρία ποτά, το συνηθίζεις και τελικά γίνεται εμμονή. Εξάρτηση. Το 2006 με τον τραυματισμό στη μέση δεν ήξερα πώς να το αντιμετωπίσω γιατί δεν είχα τραυματιστεί τόσο σοβαρά ποτέ ξανά. Ήμουν σε μία μαύρη τρύπα. Έπινα πολύ και δεν έλεγα σε κανέναν τι μου συνέβαινε.
https://athlosnews.gr/roi-karol-vasikos-sta-43-toy/
Κανείς δεν ήξερε τίποτα και όλοι νόμιζαν ότι ήμουν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά πίσω από την πόρτα του σπιτιού μου απλά έπινα μόνος για να ξεχάσω. Δεν έβλεπα τι πρόβλημα είχα και αυτό είναι το μεγαλύτερο ζήτημα. Την απεξάρτηση την ξεκίνησα γιατί μου το είπαν η σύζυγος και τα παιδιά μου.
Όταν είχα ομάδα, δεν έπινα και το είχα στο μυαλό μου πριν από τους αγώνες να μην πιω αλκοόλ. Όταν δεν είχα ομάδα, άρχισα να πίνω σχεδόν κάθε ημέρα. Είχα ελεύθερο χρόνο και πολύ αλκοόλ στα χέρια μου. Ήταν τρελό. Αν δεν σταματούσα, δεν θα ήμουν εδώ σήμερα. Δεν θα το άντεχε το σώμα μου. Δεν έφτασα σε σημείο να σκεφτώ να κάνω κακό στον εαυτό μου, αλλά θα με σκότωνε το αλκοόλ. Πλέον, δεν με απασχολεί το αλκοόλ».