Για την κατάντια του ελληνικού μπάσκετ οι υπεύθυνοι είναι πάρα πολλοί. Αμέτρητοι. Μπορεί να τους εντοπίσει ευκολότατα κάποιος: είναι όλοι όσοι αντιτάχθηκαν στον Ολυμπιακό όταν οι Ερυθρόλευκοι επιχείρησαν να τα βάλουν με το σάπιο κατεστημένο της ΕΟΚ. Εκείνο το περιβόητο 13-1 άλλωστε τα λέει όλα…
Ενόψει εκλογών στην ΕΟΚ υπάρχουν μόλις δυο δρόμοι. Η συνέχεια μιας σάπιας ιστορίας ή η προσπάθεια αλλαγής σελίδας. Για να προκύψει η δεύτερη, θα πρέπει απαραιτήτως να επέλθει ολική ρήξη με το παλιό καθεστώς. Οτιδήποτε άλλο θα είναι ημίμετρο και θα σημαίνει επί της ουσίας συνέχιση και διαιώνιση της σαπίλας και της σήψης.
Οι βασικές υποψηφιότητες είναι γνωστές. Τρεις, οι εξής δυο. Από τη μια η παράταξη του Παναγιώτη Φασούλα και από την άλλη εκείνη του Βαγγέλη Λιόλιου. Για την περίπτωση του Άγγελου Παπανικολάου δε γίνεται καν λόγος: και μόνο που δημοσιοποιήθηκε η υποψηφιότητά του ως φέρουσα το χρίσμα του Γ. Βασιλακόπουλου, κάηκε σαν το κεράκι της Λαμπρής.
Για την παράταξη του Παναγιώτη Φασούλα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Απόλυτη ρήξη με τη σαπίλα των τελευταίων δεκαετιών, όπως αυτή εκφράστηκε από τη διακυβέρνηση του Γ. Βασιλακόπουλου. Για εκείνη του Βαγγέλη Λιόλιου πάλι, υπάρχουν κάμποσες σκιές. Και προκύπτουν ακόμα περισσότερες μετά την πληροφορία που θέλει τον ισχυρό άνδρα του Προμηθέα να συναντιέται εν κρυπτώ με τον απερχόμενο πρόεδρο της ΕΟΚ.
Μια τέτοια συνάντηση, έναν μήνα πριν τις εκλογές, δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αθώα. Ο Παναγιώτης Φασούλας για παράδειγμα, δεν θα είχε κανέναν λόγο να συναντηθεί με τον Βασιλακόπουλο. Πόσο μάλλον όταν μέχρι και πριν από λίγες μέρες εμφανίζονταν «ρεπορτάζ» που έκαναν λόγο για δήθεν κόντρα των δυο αντρών. Γιατί να το κάνει τώρα λοιπόν ο κύριος Λιόλιος, αν όχι για να πάρει σιωπηρά το χρίσμα της διαδοχής;
Με δεδομένο ότι Παπανικολάου δεν υπάρχει ούτε ως… ανέκδοτο στο εκλογικό προσκήνιο (οι γνωρίζοντες λένε ότι δύσκολα θα βρει ακόμα και την ψήφο του) και ότι ο αντίπαλος του κατεστημένου είναι δεδομένος, δεδηλωμένος και λέγεται Παναγιώτης Φασούλας, θα πρέπει να υπάρξει και κάποιος που να «εκφράζει» με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όσους είναι φίλα προσκείμενοι στο σάπιο καθεστώς. Με απλά λόγια, όσους αντιτάχθηκαν στην επανάσταση και τις προτάσεις του Ολυμπιακού την άνοιξη του 2019.
Το εκλογικό σώμα που βρισκόταν υπό την επιρροή Βασιλακόπουλου προφανώς έχει συρρικνωθεί (και μόνο ο αφανισμός κάποιων σωματείων – σφραγίδων δημιουργεί σοβαρές ανακατατάξεις), ωστόσο παραμένει υπαρκτό. Και έτοιμο να πάει προς την πλευρά εκείνου που θα εγγυηθεί ότι στην πραγματικότητα δεν θα αλλάξει τίποτα και ότι το κατεστημένο θα παραμείνει ανέγγιχτο.
Από τη στιγμή που η πλευρά Φασούλα έχει πάρει με το μέρος της όσους αντιτάσσονται στη σαπίλα και θέλουν κάτι καινούργιο, ο αντίπαλος θα πρέπει να προσελκύσει εκείνους που υποστήριξαν, στήριξαν ή τέλος πάντων δεν είχαν αντιρρήσεις με το παλιό καθεστώς. Και όλα δείχνουν πως ο κύριος Λιόλιος, μπροστά στο φάσμα μιας πιθανότατης ήττας, θα αναζητήσει συμμαχίες στα πιο σκοτεινά σημεία. Σε αυτά όπου δρούσαν για δεκαετίες ο Γ. Βασιλακόπουλος και η παρέα του…