Στο κενό έπεσε, σε πρώτη φάση, η πρόταση της Μπριζ για τον Χρήστο Τζόλη. Ο ΠΑΟΚ αρνήθηκε να συμφωνήσει, αλλά οι Βέλγοι μάλλον θα επανέλθουν το καλοκαίρι και εκτιμούν ότι τότε θα έχουν περισσότερες πιθανότητες.
Τότε, βεβαίως, θα έχουν ανταγωνισμό από πιο προηγμένα πρωταθλήματα, καθώς ο νεαρός εξιτάρει μερικές πολύ καλύτερες από την Μπριζ ομάδες, που δεν λένε «όχι» στο καθαρό, στο ατόφιο ποδοσφαιρικό ταλέντο.
Σήμερα θα καταθέσω μια «ψιλο-παρανοϊκή», πλην εξαιρετικά παραγωγική εκτιμώ, πρόταση: Ο Χρήστος Τζόλης να αποτελέσει τον ποδοσφαιριστή που θα οδηγήσει σε μετεγγραφική συμφωνία τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό με άξονα τον μέλλον του και την απαραίτητη μετεξέλιξη του ταλέντου του σε μια win-win συμφωνία των δύο ομάδων και του ίδιου του νεαρού.
Τι εννοώ (πριν ξεκινήσετε τα αναθέματα και τις κατάρες ένθεν – κακείθεν): Ο Τζόλης είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει σε επιθετικό το ελληνικό ποδόσφαιρο από την περίοδο του Σαραβάκου. Κουβαλάει πολύ ταλέντο, έχει μεγάλες δυνατότητες και μπορεί να προσδοκάει σε μια μεγάλη καριέρα υπό μια απαραίτητη προϋπόθεση: να βρεθεί ένας, κατά τεκμήριο «ασφαλής», τρόπος αυτό το ταλέντο που ξεχειλίζει από τον μικρό να οργανωθεί, να εξελιχθεί, να διοχετευθεί θετικά και να αποτελέσει το εφαλτήριο που θα τον οδηγήσει στα πολύ μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ, στα οποία «δικαιωματικά» ελπίζει ή ονειρεύεται ότι θα βρεθεί.
Με τη φανέλα του ΠΑΟΚ μια ανάλογη εξέλιξη είναι πολύ δύσκολο να προκύψει. Μην γελιόμαστε τώρα. Καλώς ή κακώς ο «Δικέφαλος» είναι σε φάση υποχώρησης, αγωνιστικά μοιάζει χαμένος στο διάστημα, ο προπονητής του «καταγγέλλεται» ως οδηγός χωρίς δίπλωμα που χρειάζεται συνεπιβάτη με δίπλωμα για να οδηγήσει, διοικητικά θυμίζει Αετό Πανωράχης και σε επίπεδο ανταγωνισμού ίσα που βγάζει το κεφάλι του έξω από το νερό. Τίποτε από όσα σήμερα (και στο προβλεπόμενο κοντινό μέλλον) χαρακτηρίζουν τον «Δικέφαλο» δεν είναι σε θέση να διεγείρει και να οργανώσει την επιθυμία του νεαρού να γίνει ένας κανονικός ποδοσφαιριστής, αντίθετα όλα τον οδηγούν να μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο οπαδό που θα κλαίει για το χαραμισμένο στις ονειροπολήσεις ταλέντο του.
Είναι, όπως και να το δει κανείς, από πολύ δύσκολο έως αδύνατο να προσφέρει ο ΠΑΟΚ στον νεαρό Τζόλη την εκπαίδευση που είναι αναγκαία, ώστε να μετατρέψει το πολύπλευρο ταλέντο του σε συγκεκριμένο αγωνιστικό προφίλ, να βελτιώσει τις αδυναμίες του και να αποθεώσει τις ικανότητες του, να τον εντάξει οργανικά σε ένα σύνολο, δηλαδή να του μάθει να παίζει ποδόσφαιρο και όχι μπάλα.
Ο Ολυμπιακός, από την άλλη, σφύζει ( είτε αρέσει, είτε όχι) από αγωνιστική και ποδοσφαιρική υγεία. Έχει κανονική (και ισχυρότατη) διοίκηση, εξαιρετική επάρκεια στελεχών πρώτης γραμμής με ευρωπαϊκές παραστάσεις και άριστες σχέσεις με όλη την φάρα των μεγαλομανατζαραίων. Διαθέτει κανονικό ( τον καλύτερο στην πιάτσα) προπονητή και μερικούς υψηλής αξίας ποδοσφαιριστές. Είναι, κάθε χρόνο, παρών στις κορυφαίες διοργανώσεις της UEFA, προσδοκά να είναι και στη νέα περίοδο και, το κυριότερο όλων, έχει αποκτήσει ένα μοναδικό στην Ελλάδα now how να αυξάνει σε υπερθετικό βαθμό την αξία των ποδοσφαιριστών του στο χρηματιστήριο, αφού πρώτα έχει δουλέψει κι έχει απογειώσει το ταλέντο τους.
Ο Ολυμπιακός είναι, για τα ελληνικά δεδομένα, ο οργανισμός εκείνος που καλύτερα από κάθε άλλον μπορεί να εκπαιδεύσει σκληρά ένα ποδοσφαιριστή με το ταλέντο του νεαρού Τζόλη, να θέσει τις ικανότητες του στην υπηρεσία του συνόλου, να του μάθει ποδοσφαιρική διαγωγή και αγωνιστική συμπεριφορά, να τον κάνει αυτό που αξίζει να γίνει με όσα προσόντα ο καλός Θεός του ποδοσφαίρου του χάρισε.
Τι άλλο μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός; Να παίξει, να πειράξει θετικά το μυαλό του νεαρού. Να τον καταστήσει ικανό να ιεραρχεί προτεραιότητες, να σέβεται τη φιλοσοφία του παιχνιδιού, να πιστεύει στον εαυτό του και στην ομάδα που υπηρετεί. Να γίνει νικητής.
Ο Τζόλης μπορεί το καλοκαίρι να μετακινηθεί στον Ολυμπιακό με μια συμφωνία win-win μεταξύ των δύο ομάδων, που θα προσφέρει και στις δύο εξαιρετικά οφέλη και την ίδια ώρα θα περιγράφει πλήρως το μέλλον του νεαρού εκτός Ελλάδος.
Κακά τα ψέματα! Αν ο ΠΑΟΚ των αρχών του καλοκαιριού, μπορεί να πουλήσει (στην καλύτερη περίπτωση) τον Τζόλη με δέκα ή δώδεκα εκατομμύρια ευρώ, ο Ολυμπιακός είναι σε θέση, δυο χρόνια μετά, αφού ολοκληρωθεί ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης του διεθνή επιθετικού, να τον βγάλει στην αγορά για περισσότερα από τριάντα εκατομμύρια ευρώ.
Κατανοώ ότι είναι δύσκολη, δηλαδή πολύ δύσκολη η εξίσωση, αλλά οι μεγάλες αποφάσεις είναι το ίδιο δύσκολες και απαιτητικές.
Ο νεαρός αν μείνει κι άλλη περίοδο στον ΠΑΟΚ, θα υποχωρήσει σημαντικά. Κινδυνεύει να τον καταπιεί η γενικευμένη υποχώρηση του οργανισμού του «Δικεφάλου», οι στοχεύσεις του οποίου (και με τη συμμετοχή στο UEFA Conference League, στην καλύτερη περίπτωση) θα μειώνονται συνεχώς και θα παραμένουν εγκλωβισμένες σε μια βαλκανική λογική.
Ο Τζόλης είναι ποδοσφαιριστής για άλλες διοργανώσεις, για άλλο επίπεδο ανταγωνισμού. Είναι ποδοσφαιριστής για να αφήσει διεθνές αποτύπωμα κι όχι να τον ψάχνουν σε ένα –δυο χρόνια στις καφετέριες γύρω από την Τούμπα.
Τι λέτε λοιπόν; Τόλμη χρειάζεται και ψυχρή επενδυτική απόφαση. Ο Ολυμπιακός είναι το ασφαλέστερο μονοπάτι στο δρόμο για την καταξίωση και την εκτόξευση του νεαρού επιθετικού.
Υ.Γ. Ο Ολυμπιακός αγόρασε πριν ένα μήνα τον Ολέγκ Ρέαμπτσιουκ, η χρηματιστηριακή αξία του οποίου στο transfermarkt ήταν 900.000 ευρώ. Σήμερα, ένα μήνα και εφτά (μόλις) αγώνες μετά, η χρηματιστηριακή αξία του παίκτη, πάλι στο transfermarkt, είναι 2.000.000 ευρώ. Το καλοκαίρι θα έχει πάει στα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ. Αντιλαμβάνεστε τις διαφορές;