22.2 C
Athens

Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός: Όταν οι ισοπαλίες πανηγυρίζονται σα θρίαμβοι

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός κοντράρονται απόψε για 159η φορά σε επίπεδο πρωταθλήματος από καταβολής ελληνικού ποδοσφαίρου. Με την προϊστορία να είναι παραδοσιακά υπέρ των Ερυθρόλευκων, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αλλοίωση των αριθμών υπέρ του ΠΑΟ. Γεγονός θεωρητικά παράδοξο, μια και πρόκειται για τον λιγότερο ανταγωνιστικό Παναθηναϊκό στην ιστορία του…

Οι τελευταίες δυο ισοπαλίες στο Καραϊσκάκη μετέβαλαν το ποσοστό νικών του Θρύλου, κατεβάζοντάς το ξανά κάτω από το 50%. Εκεί δηλαδή που είχε επιστρέψει μετά τις τρεις σερί νίκες (1-0, 3-1 και 3-0) από το 2014/15 κι έπειτα. Αυτές οι τρεις συνεχόμενες νίκες είναι και οι μοναδικές του Ολυμπιακού στις τελευταίες επτά αναμετρήσεις στο Φάληρο. Πρόκειται άραγε για στατιστική ανωμαλία ή για κάτι άλλο;

Η αλήθεια είναι πικρή και σε καμία περίπτωση δεν επιβαρύνει τους Πειραιώτες αλλά τους Πράσινους. Όταν ο Παναθηναϊκός δείχνει αγωνιστικά ανήμπορος και το επίπεδό του συνολικά είναι πολύ κάτω από εκείνο του Ολυμπιακού, με κάποιον περίεργο τρόπο τα αποτελέσματα κόντρα στους Ερυθρόλευκους είναι συνήθως θετικά. Όσο κι αν παραμένει ο αιώνιος αντίπαλος για τον κόσμο τους, οι παίκτες του Ολυμπιακού κατά κανόνα δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τον Παναθηναϊκό με την ίδια σοβαρότητα και προσήλωση που θα το έκαναν αν οι Πράσινοι έδειχναν ισχυροί και ανταγωνιστικοί. Έπαρση; Οίκτος; Όλα μαζί και κάτι ακόμα; Ό,τι προτιμά ο καθένας…

Ποιο θα μπορούσε να είναι το κρυφό… όπλο του Ολυμπιακού στην αποψινή αναμέτρηση; Ενδεχομένως, οι άδειες εξέδρες. Ακούγεται τρομερά οξύμωρο αυτό, ωστόσο υπάρχουν κάμποσοι λόγοι που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ευεργετικά στο μυαλό των παικτών του Μαρτίνς.

Πρώτα απ’ όλα, δεν θα υπάρχει έξτρα πίεση από τον κόσμο, ο οποίος συνήθως απαιτεί με τον πιο επιτακτικό – και καμιά φορά λάθος – τρόπο την ολοκληρωτική καταστροφή του αντιπάλου. Δεύτερον, η απουσία οπαδών, ειδικά με τον τρόπο που μεθοδεύτηκε, θα πρέπει να πεισμώσει ακόμα περισσότερο τους Ερυθρόλευκους. Και τρίτον, χωρίς το καυτό κοινό του Καραϊσκάκη οι Πράσινοι ενδεχομένως να δυσκολευτούν περισσότερο στο να βγάλουν ποδοσφαιρικό εγωισμό και πείσμα, όπως έκαναν πέρυσι. Συν το ότι αυτή τη φορά δεν θα έχουν καμία δικαιολογία στο να στήσουν ξανά πούλμαν στην περιοχή τους για 90κάτι λεπτά…

Η ποιοτική διαφορά των δυο ομάδων δε συγκρίνεται. Αυτό όμως ίσχυε και στον πρώτο γύρο, εκεί που ο Ολυμπιακός ήταν κάκιστος. Το ίδιο και πέρυσι: στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στα τελευταία λεπτά, ενώ στο ΟΑΚΑ βρήκε το γκολ που έκρινε την αναμέτρηση (προκαλώντας το ντου των οπαδών του ΠΑΟ) δίχως να έχει κάνει κάποια σπουδαία εμφάνιση. Σε πολεμικό κλίμα βέβαια και αφού είχε προηγηθεί επίθεση με μαχαίρι(!) στον πάγκο στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης.

Δυστυχώς, όσο κι αν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός παραμένουν αιώνιοι αντίπαλοι, ο μεταξύ τους αγώνας στο ποδόσφαιρο δεν είναι πια ντέρμπι. Όπως δεν είναι ντέρμπι και σε σχεδόν όλα τα αθλήματα, πλην του μπάσκετ. Όταν οι Πράσινοι φτάσουν ξανά στο σημείο να είναι πραγματικά ανταγωνιστικοί και να διεκδικούν τίτλους, τότε και μόνο τότε θα μπορούν οι εκάστοτε παίκτες του Ολυμπιακού (και ειδικά οι ξένοι) να κατανοήσουν πλήρως πως πρόκειται για ένα πραγματικό ντέρμπι.

Μέχρι να γίνει αυτό, η κατάσταση θα θυμίζει το… υποτιθέμενο καταλανικό ντέρμπι Μπαρτσελόνα – Εσπανιόλ. Το βράδυ του Σαββάτου η ουραγός Εσπανιόλ υποδέχθηκε την πρωτοπόρο Μπάρτσα και τις έκοψε δυο βαθμούς. Για τους γηπεδούχους ήταν μια αδιανόητη επιτυχία, για τους μπλαουγκράνα ένα άνευ προηγουμένου κάζο. Ακριβώς όπως αντιμετωπίζονται τα τελευταία χρόνια οι ισοπαλίες που παίρνουν οι Πράσινοι από τον Ολυμπιακό…

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς