Ο Γιώργος Πρίντεζης φιλοξενήθηκε σε podcast της Euroleague από τον Τζο Αρλάουκας και μίλησε με πάθος για τις μεγάλες στιγμές που έζησε με τον Ολυμπιακό, από το ξεκίνημά του, τους τίτλους, για το draft του ΝΒΑ, για τον Βασίλη Σπανούλη και την κατσάδα του Ίβκοβιτς στον τελικό του 2012 και για το νικητήριο σουτ, για τον τελικό με τη Ρεάλ το 2013, για το πότε θα αποσυρθεί και για την αφοσίωσή του στην ομάδα.
Αναλυτικά όσα ανέφερε ο διεθνής Ερυθρόλευκος καλαθοσφαιριστής:
Για το πώς ξεκίνησε το μπάσκετ: «Για όλους τους Έλληνες, το 1987 ήταν το ξεκίνημα της αγάπης για το μπάσκετ. Εγώ πάντα ήμουν ένα παιδί με μεγάλη ενέργεια. Οι γονείς μου θέλησαν να με βάλουν σε κάποιο άθλημα για να διοχετεύσω αυτή την ενέργεια. Ξεκίνησα από το ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας, έπαιξα τένις και στα 8 άρχισαν το μπάσκετ. Ακόμη θυμάμαι την πρώτη μέρα που μπήκα στο γήπεδο. Είπα στους γονείς μου ότι μου αρέσει πολύ και θέλω να συνεχίσω».
Για το ότι υποστηρίζει τον Ολυμπιακό: «Τον υποστήριζα από μικρός. Η οικογένειά μου ήταν με την αντίπαλη ομάδα, αλλά εγώ επέλεξα αυτήν. Έβλεπα περισσότερο κάποιους παίκτες ποδοσφαίρου και υποστήριζα την ομάδα».
Για τη σεζόν στην Ολύμπια Λάρισας: «Ήταν περίεργη ιστορία. Ήμουν από τα 15 στον Ολυμπιακό και περίμενα την ευκαιρία. Πήρα μια ευκαιρία τρεις μήνες πριν λήξει το συμβόλαιό μου. Τα πήγα καλά, υπέγραψα νέο τριετές και περίμενα ότι θα μείνω. Όταν όμως ήρθε ο κόουτς Γκέρσον ζήτησε εμπειρία στην ομάδα. Δεν με είδε καν να παίζω. Δεν έκανα κάποια προπόνηση. Είπε ότι δεν με θέλει, αλλά θέλει 10 έμπειρους παίκτες. Όταν με είδε να παίζω εκείνη τη σεζόν, είπε στους βοηθούς του ότι με θέλει στην ομάδα την επόμενη χρονιά κι εκείνοι του υπενθύμισαν ότι αυτός είχε ζητήσει να φύγω. Όταν γύρισα, με βοήθησε, αλλά γενικά έπαιζε με μικρότερο ροτέισον».
Για το draft του ΝΒΑ και το γεγονός πως έχει περάσει από επτά ομάδες, χωρίς να αγωνιστεί σε καμία: «Δεν ξέρω πόσες φορές έχουν γίνει ανταλλαγή τα δικαιώματά μου. Το είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Είχα την ευκαιρία δύο φορές να πάω, αλλά δεν ήταν καλό το τάιμινγκ».
Για την επιστροφή στον Ολυμπιακό μετά το πέρασμα από την Μάλαγα: «Με βοήθησε το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είχε χάσει τον Νεστέροβιτς με τραυματισμό. Ήθελαν έναν ψηλό, με ζήτησαν κι επέστρεψα. Ήξερα ότι ο κόουτς Ίβκοβιτς, ο κόουτς Αγγέλου και οι πρόεδροι ήθελαν να γυρίσω. Βοήθησε η συγκυρία».
Για το ότι το όνομά του πάει συνήθως μαζί με του Σπανούλη: «Αυτό είναι μεγάλο κομπλιμέντο για εμένα. Ίσως γιατί η ομάδα μας κέρδισε δύο σερί Euroleague».
Για το ότι ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει την Εuroleague το 2011 κι αν γέμιζε κίνητρο τον Ολυμπιακό: «Ποτέ δεν άφησα να με επηρεάσει το τι κάνει η αντίπαλη ομάδα. Πάντα κοίταζα την ομάδα μου. Την επόμενη σεζόν ξεκινήσαμε με πολύ χαμηλό μπάτζετ, με χαμηλές προσδοκίες».
Για όσα είχε πει ο Ίβκοβιτς στην ομάδα στο ημίχρονο του τελικού του 2012 με την ΤΣΣΚΑ: «Μίλησε στον Σπανούλη και του είπε “Τι κάνεις; Γιατί τα κάνεις όλα αυτά;”, αντί να ξυπνήσει όλους τους άλλους. Αυτό ήταν το μυστικό του. Όλοι ήταν κακοί, αλλά αντί να μιλήσει άσχημα σε μένα, στον Χάινς, στον Σλούκα ή σε όλους τους άλλους, είπε να το πει στον Μπίλι, ώστε όλοι να τον υποστηρίξουμε και να πάρουμε το παράδειγμα».
Για το νικητήριο σουτ: «Το πιο απίστευτο πράγμα, πίστεψέ με, δεν είναι το εύστοχο σουτ ή η νίκη. Είναι η ενέργεια που παίρνεις όταν βλέπεις ανθρώπους να κλαίνε από τη χαρά τους. Ξεχνούν τα προβλήματά τους, έρχονται, σε αγκαλιάζουν, σε φιλούν».
Για τη χρονιά του repeat: «Είχαμε την νοοτροπία να το ξανακάνουμε, γιατί είχαμε καλή ομάδα. Πάντα όμως έχεις δεύτερες σκέψεις μήπως το περσινό οφειλόταν κυρίως στην τύχη. Δεν ίσχυε όμως αυτό, αλλά ότι ήμασταν μια πολύ καλή ομάδα με χημεία».
Για τον τελικό του 2013 με την Ρεάλ: «Είχαμε παίξει σπουδαία άμυνα σε εκείνο το δεύτερο ημίχρονο. Όλοι οι παίκτες. Και στην επίθεση πήραμε αυτοπεποίθηση όταν είδαμε τον Σπανούλη να βάζει διαδοχικά τρίποντα».
Για το πότε θα αποσυρθεί: «Θέλω να παίξω για όσο καιρό θα παίζω καλά. Να βοηθάω την ομάδα μου και να είμαι σημαντικός».
Για το ότι είναι αφοσιωμένος στον Ολυμπιακό: «Είναι το όνειρό μου να αποσυρθώ ως παίκτης του Ολυμπιακού. Είναι πιο σημαντικός ένας τίτλος ή ένας τελικός με τον Ολυμπιακό, παρά τρεις με άλλη ομάδα. Είναι η ομάδα μου, η οικογένειά μου.
Πολλοί μου είπαν ότι κάνω λάθος, ότι θα μπορούσα να έχω περισσότερους τίτλους με άλλη ομάδα. Ίσως έχουν δίκιο, αλλά εγώ προσωπικά νιώθω πιο ολοκληρωμένος ως αθλητής με το να μείνω εδώ μέχρι το τέλος της καριέρας μου».