Ο Ολυμπιακός γνώρισε μια ακόμη ήττα φέτος στη Euroleague, την τρίτη σερί εντός έδρας και πέμπτη σε επτά ματς. Τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν πριν από 15 χρόνια, τη χρονιά που οι Αγγελόπουλοι ξεκίνησαν να ενισχύουν οικονομικά την ΚΑΕ, μέχρι αυτή να καταλήξει στα χέρια τους. Ο συσχετισμός είναι προφανής: αφού ο Ολυμπιακός επανέλαβε ένα τέτοιο αρνητικό ρεκόρ, αρχίζουμε σιγά – σιγά να συζητάμε για επιστροφή στις εποχές Κορυδαλλού. Πόσο κοντά στην πραγματικότητα όμως είναι κάτι τέτοιο;
Το αγωνιστικό χάλι των Ερυθρόλευκων είναι προφανές. Βγάζει μάτι από χιλιόμετρο. Ποιοι είναι οι πρώτοι που το παραδέχθηκαν; Οι ιδιοκτήτες της ομάδας. Μετά από μόλις 40 αγωνιστικά λεπτά, πήραν την απόφαση να διακόψουν τη συνεργασία με τον Ντέιβιντ Μπλατ. Αν μη τι άλλο, κάτι θα πρέπει να λέει αυτή η κίνηση. Το γεγονός ότι δεν έδωσαν την παραμικρή πίστωση χρόνου στον Αμερικανοϊσραηλινό καταδεικνύει πως το πράγμα είχε αρχίσει να στραβώνει πολύ πριν φτάσουμε στην έναρξη της σεζόν. Βάλτε τα κάτω και θα δείτε. Ποτέ οι Αγγελόπουλοι δεν έκαναν βιαστικές κινήσεις στον πάγκο. Την τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο ήταν με τον Γιώργο Μπαρτζώκα, όταν πια φαινόταν αδύνατη η παραμονή του στην ομάδα. Όχι μόνο για αγωνιστικούς λόγους, αλλά και για εξωαγωνιστικούς.
Δίχως κανέναν δισταγμό λοιπόν οι Αγγελόπουλοι «έφαγαν» τον Μπλατ. Στη συνέχεια πήραν σκούπα και άρχισαν τις εκκαθαρίσεις και τις προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ. Κανείς δεν ξέρει αν ο Ριντ, ο Ρότσεστι και όποιος άλλος έρθει θα αποδειχθεί πολύτιμος και ικανός να αλλάξει κάπως το χαρτί. Το σίγουρο είναι ότι οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ προσπαθούν με κάθε τρόπο να περισώσουν ό,τι μπορούν από μια αγωνιστικά χαμένη(;) χρονιά. Και όλα αυτά την ώρα που το πραγματικό διακύβευμα της σεζόν βρίσκεται πολύ μακριά από το παρκέ του ΣΕΦ. Δείτε πόσο πολύ έχει χάσει την ψυχραιμία του ο όπως όλα δείχνουν απερχόμενος πρόεδρος της ΕΟΚ, Γ. Βασιλακόπουλος και θα καταλάβετε.
Η χρονιά θα κοστίσει οικονομικά στους Αγγελόπουλους παραπάνω απ’ όσα υπολόγιζαν. Θα φανεί αυτό στο τέλος, όταν θα γίνει το ταμείο και υπολογιστούν οι αποζημιώσεις που δόθηκαν για τις πρόωρες διακοπές συμβολαίων, για τα καινούργια που έγιναν, ενδεχομένως και για την πρόσληψη νέου προπονητή. Το ερώτημα όμως παραμένει: πόσο κοντά είναι ο Κορυδαλλός;
Αυτή τη στιγμή απέχει έτη φωτός. Η απόσταση θα παραμένει μεγάλη όσο ο Παναγιώτης και ο Γιώργος ασχολούνται σε καθημερινή βάση με την ομάδα, την ώρα που έχουν ένα σωρό άλλους μπελάδες στο κεφάλι τους. Και θα παραμένει μεγάλη ακόμα κι αν ξαναγίνουν λάθη όπως το καλοκαίρι που πέρασε. Ο «Κορυδαλλός» θα αρχίσει να πλησιάζει επικίνδυνα όταν για τον έναν ή τον άλλο λόγο οι Αγγελόπουλοι σταματήσουν να αφιερώνουν χρόνο, ενέργεια και χρήμα στην ομάδα και αποφασίσουν κουρασμένοι ή απλώς απογοητευμένοι να παρκάρουν τις μετοχές τους και να αφήσουν την ΚΑΕ στο έλεός της.
Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί. Και να είστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να συμβεί στο εγγύς μέλλον. Οι ιδιοκτήτες της ομάδας εξακολουθούν να χολοσκάνε και να τρελαίνονται μετά από κάθε ήττα, αδυνατώντας να πιστέψουν αυτό που βλέπουν. Γι’ αυτό και κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να επιστρέψει η κανονικότητα στο παρκέ. Πρώτοι εκείνοι γνωρίζουν τι λάθη έγιναν το καλοκαίρι και το μήνυμα το έστειλαν με την απομάκρυνση του Μπλατ αμέσως μετά την πρεμιέρα κιόλας. Σίγουρα όμως δεν ήταν λάθος η αποχώρηση από την Α1, όπως πάσχισαν και χθες να πείσουν τον κόσμο άπαντες (πλην Γρηγόρη Παπαβασιλείου) οι συντελεστές της εκπομπής Super Euroleague.
Το ότι μέσα σε λίγους μήνες ξεκίνησαν οι διαδικασίες για το ξήλωμα ενός σάπιου καθεστώτος προφανώς δε λαμβάνεται υπόψη. Ή ακριβώς επειδή χαλάει τη μανέστρα σε κάποιους, γίνεται προσπάθεια για τη δημιουργία αρνητικού κλίματος στο #mexritelous. Πλέον, μονάχα οι αφελείς παρασύρονται. Ο Ολυμπιακός δεν έφυγε από την Basket League για να… μεγαλουργήσει στην Ευρωλίγκα όπως προσπαθούν κάποιοι να επικοινωνήσουν. Έφυγε επειδή δεν άντεχε άλλο να τον ληστεύουν απροκάλυπτα και να μην τιμωρούνται ποτέ οι ένοχοι. Ό,τι δεν πέτυχε τόσα χρόνια με φωνές και διαμαρτυρίες, βρίσκεται κοντά στο να το πετύχει με μια αποχώρηση – σοκ. Η οποία ασφαλώς και δεν ήταν εύκολη απόφαση. Αποδεικνύεται όμως η πλέον ενδεδειγμένη και όποιος προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο, μάλλον δεν έχει και τόσο αγνά κίνητρα. Και σίγουρα δεν είναι Ολυμπιακός…
Μεγέθη πολύ μεγαλύτερα από τον μπασκετικό Ολυμπιακό έκαναν πολλάκις «κοιλιά» στην ιστορία τους. Η Ρεάλ χρειάστηκε να περιμένει 20 χρόνια μέχρι να ξανακατακτήσει την κούπα ενώ η Μακάμπι των έξι τίτλων και των 15 τελικών έχει μπει μόλις δυο φορές στο φάιναλ φορ τα τελευταία έντεκα χρόνια. Υπάρχει και πιο κοντινό παράδειγμα βεβαίως: ο Παναθηναϊκός, η παραδοσιακά ισχυρότερη ομάδα στο ελληνικό μπάσκετ (από τότε που παίζεται το άθλημα στη χώρα μας), έχει να ζήσει τη χαρά ενός φάιναλ φορ από το 2012. Τι κράτησε τον Παναθηναϊκό στη… ζωή όλα αυτά τα χρόνια; Οι εγχώριοι τίτλοι που σε μεγάλο βαθμό ήταν στιγματισμένοι από τη σαπίλα της ΕΟΚ και της ΚΕΔ.
Μπορεί να άργησαν λιγάκι να κατανοήσουν πλήρως τη σημασία του να είσαι πρώτος στο «χωριό» σου οι Αγγελόπουλοι, αλλά το έκαναν. Όταν θα αποφασίσουν να επιστρέψουν στην Basket League, όποτε κι αν γίνει αυτό, θα είναι βέβαιοι πως η τράπουλα δεν θα είναι σημαδεμένη. Αν η ομάδα τους είναι καλή θα παίρνει το πρωτάθλημα, αν όχι θα το χάνει. Σίγουρα όμως δεν θα το χάνει όπως και να ‘χει γιατί «έτσι πρέπει».
Είναι κρίμα που η επερχόμενη επιτυχία στο πραγματικό διακύβευμα – αυτό της εκκαθάρισης της ΕΟΚ – δε συνοδεύεται από μια αγωνιστικά καλή εικόνα. Πιθανότατα να χρειαστεί να κάνουμε υπομονή μέχρι το τέλος της σεζόν μέχρι να επιστρέψει η λογική στο χτίσιμο της ομάδας, αυτήν δηλαδή που κατάργησε ο Μπλατ. Προσπαθήστε όμως να καταλάβετε κάτι: ο χρόνος είναι σύμμαχος του Ολυμπιακού και των Αγγελόπουλων και όχι εχθρός τους. Οι εξελίξεις στο γκρέμισμα του «φάρου» δρομολογήθηκαν γρηγορότερα απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς. Ακόμα και στο οικονομικό η κατάσταση θα είναι καλύτερη προσεχώς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι με το τωρινό μπάτζετ δεν μπορούσε να είναι κατά τι καλύτερη η ομάδα. Αν μάλιστα αλλάξει και ο συντελεστής φορολόγησης για τα συμβόλαια, εκεί πλέον θα μιλάμε σε εντελώς άλλη βάση.
Μέχρι τότε, χρειάζεται απλώς υπομονή. Και αντοχή. Με άλλα λόγια, απλώς η εκπλήρωση του οπαδικού καθήκοντος. Χειροκροτάς στη νίκη, αποδοκιμάζεις στον διασυρμό, οφείλεις ωστόσο να είσαι εκεί για να το κάνεις. Από το πληκτρολόγιο δουλειά δε γίνεται. Είπαμε, κανείς δεν θέλει βοήθεια στα εύκολα ή όταν βρίσκεται στην κορυφή. Τη βοήθεια τη χρειάζεται στις δύσκολες στιγμές. Αν πιστεύετε ότι στοιχειοθετείται βοήθεια μέσα από την ισοπέδωση και την αχαριστία, τότε κάποιος από μας κάνει λάθος. Μετά την περυσινή (ευρωπαϊκή) σεζόν που στράβωσε μέσα σε λίγες μέρες μετά τη διαρροή ενός απαράδεκτου ηχητικού (για το οποίο δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστική απολογία, ανεξάρτητα από το πως και το τι), η φετινή εξελίσσεται σε μια πραγματικά κακή – αγωνιστικά – χρονιά.
Το φοβερό είναι πως ο Κεμζούρα μίλησε για πλέι οφ, ενώ κάτι τέτοιο φαίνεται αδιανόητο στην παρούσα φάση. Αυτή η πίστη όμως προέρχεται από την ηγεσία. Το αν είναι σωστή ή λάθος θα αποδειχτεί προσεχώς. Όσο όμως υπάρχει τέτοια και όσο οι Αγγελόπουλοι παραμένουν αποφασισμένοι και κάνουν σχέδια για το μέλλον, ο Κορυδαλλός θα παραμένει κλειδωμένος στο χρονοντούλαπο της ερυθρόλευκης ιστορίας και δεν θα μπορεί να βγει με τίποτα από εκεί μέσα. Θα αρχίσω να ανησυχώ μόνο αν καταλάβω ότι οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ βαρέθηκαν, μπούχτισαν, μπαΐλντισαν και φτάσουν στο σημείο να σκέφτονται «ως εδώ»…
ΥΓ Αλήθεια, δεν μάθαμε ποτέ πώς το περιβόητο ηχητικό έφτασε στα χέρια ιστοσελίδας συμφερόντων Δ. Γιαννακόπουλου και πόσο νόμιμη ήταν η απόκτηση αλλά και η δημοσίευσή του. Για να τα λέμε όλα, είναι κομματάκι οξύμωρο να στέλνεις εξώδικα προκειμένου να κατέβει μια επίσημη δικαστική απόφαση εναντίον σου, όταν με το παράδειγμά σου «διδάσκεις» πως δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να δημοσιευτεί. Αυτή είναι άλλωστε «η ψυχή της Δικαιοσύνης», όπως λέει και το μότο της ΕΣΗΕΑ. Αν κάνω λάθος, διορθώστε με. Ή στείλτε κάνα εξώδικο τέλος πάντων…