Συνθήκες γενικευμένης διάλυσης αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός. Παρά τις μεγαλειώδεις προσπάθειες του Δώνη και του Νταμπίζα η πραγματική κατάσταση στην ομάδα είναι τραγική (επιεικής έκφραση).
Το χειρότερο για τους πράσινους είναι πως δεν προκύπτει από πουθενά καμία προοπτική. Τίποτε. Παντού σκοτάδι. Στις χειρότερες περιπτώσεις διανθισμένο με επιχειρηματικά παραμύθια γύρω από κάποιον Ταϊλανδό, που ήρθε, έρχεται, θα έρθει να πάρει την ομάδα, να τη σώσει και να την κάνει και πάλι μεγάλη…
Η πρώτη είδηση: Δεν υπάρχει κανείς Παϊρότζ που να ασχολείται σοβαρά και επισταμένα με τον Παναθηναϊκό, τη σωτηρία του και την μεγαλοσύνη του. Κανείς Ταϊλανδός δεν υφίσταται, που να αποτελεί σοβαρό και έγκυρο συνομιλητή του Αλαφούζου για την αγορά του μετοχικού πακέτου της Π.Α.Ε. (σε πρώτο στάδιο) και την επάνοδο της Π.Α.Ε. στις επιτυχίες (σε δεύτερο). Ό,τι εμφανίζεται ως «Παϊροτζ’ δεν είναι, στην ουσία, τίποτε άλλο από μπροστινός του Ρέστη. Ο Έλληνας μεγαλοεφοπλιστής, με την τεράστια οικονομική επιφάνεια και τις μεγάλες δικαστικές εκκρεμότητες, είναι το πρόσωπο που αποτελεί το κλειδί για όλες τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό.
Η δεύτερη είδηση: Ο Ρέστης έχει διαμηνύσει παντού ότι δεν ενδιαφέρεται να επενδύσει «ούτε ένα ευρώ» στον Παναθηναϊκό με τις συνθήκες που σήμερα επικρατούν και τις (λογικές) προοπτικές της ομάδας, τόσο αγωνιστικά, όσο και σε επίπεδο υποδομών (γήπεδο κ.λ.π.). Το ακόμη χειρότερο; Τις προθέσεις του έκανε επισήμως γνωστές στην ίδια την κυβέρνηση η οποία τον προσέγγισε με απεσταλμένο του Μαξίμου ζητώντας του «να δώσει είκοσι εκατομμύρια ευρώ για να πάρει τον Παναθηναϊκό, ώστε να πιστωθεί τη σωτηρία του».
Πρόταση που έγινε επίσημα, περιείχε, έστω και δια της τεθλασμένης, μια ελάχιστη υποψία θετικής εξέλιξης σε υφιστάμενες εκκρεμότητες του εφοπλιστή, αλλά φευ! Έπεσε σε τοίχο. Ο Ρέστης δεν βρήκε κανένα σοβαρό ή ελάχιστα ικανοποιητικό λόγο για να αποδεχθεί την κυβερνητική πρόταση και διαμήνυσε στον αγγελιαφόρο του Μαξίμου « ούτε ένα ευρώ». Ούτε καν τις εκκρεμότητες που έχει.
Ενήμερος όλων των εξελίξεων παραμένει ο Αλαφούζος, που εξακολουθεί να έχει στην κατοχή του και να διαχειρίζεται τον Παναθηναϊκό. Ο νυν ιδιοκτήτης της Π.Α.Ε. δεν δείχνει καμία πρόθεση να επιταχύνει τις διαδικασίας «παράδοσης – παραλαβής». Μετέχει κανονικότατα στη διοίκηση της Π.Α.Ε., πληρώνει «ότι χρειάζεται και επείγει», επιχειρεί να διακανονίσει τα υπόλοιπα και προσδοκά από την αγορά σε μια κανονική πρόταση για να μπει σε συζητήσεις μεταβίβασης του πακέτου των μετοχών του. Ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον πως η υπόθεση Παϊροτζ είναι απλή διαδικασία «μπροστινού» και περιμένει, αγνοώντας πλέον την περίπτωση Ρέστη, να εκδηλωθεί ενδιαφέρον για την Π.Α.Ε. από σοβαρό επενδυτή.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της επιδιώκει, μετά το ναυάγιο με τον Ρέστη, να βάλει στο παιχνίδι τον Γιαννακόπουλο, αλλά με τους δικούς της όρους. Γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα πως δεν έχει καμία πρακτική δυνατότητα να επιταχύνει τις διαδικασίες του πρότζεκτ του ΟΑΚΑ (καθώς αυτό ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ και το διαχειρίζονται οι δανειστές που παίρνουν όλες τις αποφάσεις) ψάχνει τρόπο να πείσει τον Γιαννακόπουλο να μπει στο παιχνίδι με τους όρους που σήμερα ισχύουν ( την τιμωρία, την αφαίρεση βαθμών και τη Λεωφόρο…) και όχι ονειρώξεις επενδύσεων στην ευρύτερη περιοχή του Ολυμπιακού σταδίου.
Ο Γιαννακόπουλος, προς το παρόν, ανθίσταται επικαλούμενος το πρότζεκτ του ΟΑΚΑ, τις δεσμεύσεις του απέναντι στην κοινοπραξία και την επιδίωξη του να κερδίσει μακροπρόθεσμα από ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει και τον Παναθηναϊκό και την «πράσινη πολιτεία» που σχεδιάζεται. Για τη Λεωφόρο ούτε που το συζητάει να ασχοληθεί. Θεωρεί την περίπτωση χάσιμο χρόνου. Την ίδια ώρα όμως ξέρει ότι είναι ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να σώσει και τον Τσίπρα και τον Παναθηναϊκό. Και παίζει το χαρτί του ανάλογα.
Από όποια πλευρά και να το δει κανείς αυτή τη στιγμή τα δεδομένα στον Παναθηναϊκό είναι απλά. Οι βασικές παράμετροι της εξίσωσης είναι δύο. Αλαφούζος και Γιαννακόπουλος. Ανάμεσα τους μια κυβέρνηση που τρέχει και δεν φτάνει να παρουσιάσει μια επιτυχία. Κι ένας Ρέστης που δεν δίνει ούτε τα ρέστα από καφέ για τον Παναθηναϊκό.
Για το λόγο αυτό ξεκίνησε ήδη το δεύτερο μέρος του σχεδίου «save Panathinaikos» για την κυβέρνηση. Η συνεννόηση, μέσω Παππά, του Αλαφούζου με τον Γιαννακόπουλο. Οι θερμοκρασίες που επικρατούν αυτή την περίοδο μεταξύ τους είναι Σιβηρίας. Την αναθέρμανσή τους έχει αναλάβει το Μαξίμου, χωρίς να διατηρεί μεγάλες ελπίδες. Το παλεύει όμως «μπας και…», ώστε να πιστωθεί, εκεί περί τα τέλη Αυγούστου (μαζί με τη δήθεν έξοδο από τα μνημόνια), την έξοδο του Παναθηναϊκού από την κρίση…