Την αθλητική της τροπαιοθήκη κοσμούν 7 μετάλλια πρωταθλήματος και 5 Κυπέλλου, όλα φορώντας τη φανέλα του Παναθηναϊκού, τον οποίο αποχαιρέτισε ως η τελευταία μεγάλη αρχηγός του. Αφού έβγαλε το τριφύλλι από το στήθος, πριν από 4 περίπου χρόνια, η Ξανθή Μυλωνά συνέχισε να συλλέγει… τρόπαια, αυτή τη φορά εντελώς προσωπικά: ξεκίνησε με τον γιο της Ιωάννη (σχεδόν 4 ετών σήμερα), συνέχισε με τη 2χρονη πλέον Βερίνα και ολοκλήρωσε (μάλλον!) με τον βενιαμίν της οικογένειας, τον Μάξιμο, που πρόσφατα συμπλήρωσε το πρώτο 6μηνο της ζωής του.
Περνώντας από τον ρόλο του λίμπερο στον ρόλο της μητέρας, η Ξανθή δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να καταλήξει σε εκείνον με τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Μάνα vs (πρωτ)αθλήτρια 1-0!
Ποιος ρόλος είναι πιο δύσκολος; Της μάνας με τρία παιδιά ή λίμπερο σε ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού;
Της μάνας φυσικά! Τον ρόλο της αθλήτριας τον έχω ζήσει μια ζωή, προετοιμαζόμουν κατάλληλα για τα μεγάλα παιχνίδια, από κάποια χρόνια και μετά ειδικά, ήξερα πώς να τον διαχειριστώ. Τα τρία παιδιά δεν ξέρω!
Μεγαλύτερο άγχος; Πώς θα κερδιζόταν ένας κρίσιμος αγώνας ή το μεγάλωμα των παιδιών;
Το μεγάλωμα των παιδιών βέβαια, καμία σχέση! Θυμάμαι βέβαια ακόμα το άγχος που είχα στα ντέρμπι, αλλά ο ρόλος μου ήταν συγκεκριμένος. Ως λίμπερο, το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να βγάλεις μια κακή υποδοχή, να σου φύγει η μπάλα. Μαθαίνεις με τον καιρό, βασίζεσαι στις ικανότητές σου, είναι και ομαδική η προσπάθεια, δεν πέφτουν όλα πάνω σου. Στη μητρότητα είναι όλα πρωτόγνωρα, ειδικά στο πρώτο παιδί είναι κάτι που δεν το έχεις ξαναπεράσει. Με τρία παιδιά, έχω άγχος για τα πάντα: για την υγεία τους, το σχολείο τους, αν θα τα προλάβω όλα, δε συγκρίνονται, η ευθύνη είναι πολύ μεγαλύτερη.
Η τυπική μέρα της αθλήτριας απέναντι σε μια τυπική μέρας της μάνας.
Και πάλι καμία σχέση! Ως αθλήτρια είχα ελεύθερο χρόνο ανάμεσα στις προπονήσεις, μέχρι που κοιμόμουν και κάποια μεσημέρια. Και τις Κυριακές, όταν δεν παίζαμε αγώνα, είχα ρεπό, μία άγνωστη πια λέξη! Τώρα ξυπνάω από τις 6 να ταϊσω το μωρό και η μέρα μου τελειώνει γύρω στις 11, όταν κοιμάται και το τελευταίο παιδί.
Συνδυάζεται τελικά ο πρωταθλητισμός με τη μητρότητα;
Ανάλογα με τη βοήθεια που έχεις, το κίνητρο και τις οικονομικές απολαβές. Δηλαδή δε θα άφηνα τα παιδιά τόσες ώρες τη μέρα απλώς για να κάνω το χόμπι μου επειδή μου λείπει το βόλεϊ, πρέπει να κάνεις κάτι που να αξίζει τον κόπο. Αλλιώς κάτσε κάνε πρωταθλητισμό και κράτα τα παιδιά για αργότερα.
«Είναι λυπηρή η τωρινή κατάσταση του Παναθηναϊκού»
Η άποψή σου για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η γυναικεία ομάδα του Παναθηναϊκού;
Είναι λυπηρό που ο σύλλογος έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, μια ομάδα με τέτοια ιστορία να μη συμμετέχει καν στο πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός, αντίθετα, κάνει σταθερά προσπάθειες να διατηρηθεί στην κορυφή. Ελπίζω ότι θα γίνει μια αξιόλογη προσπάθεια για να επανέλθει η ομάδα ψηλά, είναι κρίμα ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό να αγωνίζεται στην Pre league.
Εχουν περάσει περισσότερα από 4 χρόνια από την αποχώρησή σου από την ενεργό δράση. Σου λείπει το γήπεδο;
Μου λείπει πολλές φορές, κυρίως όταν σκέφτομαι τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε στον Παναθηναϊκό.
Θα ήθελες κάποια στιγμή να επιστρέψεις;
Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω ως χόμπι, έχω συνηθίσει στον πρωταθλητισμό, να θέτω υψηλούς στόχους και να τους πετυχαίνω. Ή ψηλά ή καθόλου. Σε πρώτη φάση θέλω να δώσω τα τελευταία μου μαθήματα για να πάρω το πτυχίο μου στα ΤΕΦΑΑ, με ειδικότητα στην ειδική αγωγή.
Τι θυμάσαι περισσότερο από την παρουσία σου στον ΠΑΟ;
Τις δυσάρεστες στιγμές τις έχω προσπεράσει, τα οικονομικά προβλήματα, όταν παλεύαμε να σταθούμε στα πόδια μας. Θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μου οι τίτλοι, οι φιλίες που έκανα, ο κόσμος του Παναθηναϊκού.
