Εσωτερικές διευθετήσεις στο μπλοκ εξουσίας στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία προέκυψαν εσχάτως με επίσημο θύμα τον Ζήση Βρύζα (το «μεγαλοστέλεχος που κατηγορείται δημοσίως φωτογραφιζόμενο για «σπάσιμο επιταγής σε τοκογλύφους») και ανεπίσημο θύμα τον Ιβάν Σαββίδη και τις τελευταίες επιλογές του.
Η δημόσια διαπόμπευση του Βρύζα, πάλαι ποτέ τεχνικού διευθυντή του ΠΑΟΚ και παράγοντα με άριστες σχέσεις με το περιβάλλον του ιδιοκτήτη της Π.Α.Ε., μέσα από μια, επαρκέστατη, ομολογουμένως, αρχιτεκτονικά, σειρά δημοσιευμάτων κατέληξε εκεί «που έπρεπε». Στη διασύνδεση με τον κ. Σαββίδη η συμμετοχή του οποίου στην πράξη της συνεργασίας Βρύζα –τοκογλύφων δεν υπονοείται καν … αλλά καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια να προκύψει δια της τεθλασμένης.
Το «μεγαλοστέλεχος της Ε.Π.Ο., που έχει «πολύ καλές σχέσεις με ιδιοκτήτη Π.Α.Ε.», ενώ ταυτόχρονα είναι διοικητικά «ανεπαρκής», άρα «τοποθετήθηκε και παραμένει σε μια θέση» εξαιτίας της σχέσης με τον ιδιοκτήτη Π.Α.Ε., καταβάλλεται μια σημαντική και συστηματική απόπειρα «να πάρει μαζί του», σε μια μη αναστρέψιμη πορεία «καταστροφής», τον Ιβάν Σαββίδη, ως μέντορα και προστάτη του, άρα εμπλεκόμενου, εξ αντικειμένου, στη ζοφερή, ούτως ή άλλως, ιστορία με τις επιταγές και τους τοκογλύφους.
Όλα αυτά θα είχαν και μια έντονη μυστηριακή χροιά, στην οποία αρέσκονται οι εραστές της αστυνομικής ανάγνωσης της ιστορίας, αν δεν γεννιόνταν και δεν αναπτύσσονταν στο έδαφος μιας προϊούσας φημολογίας για μια σημαντικότατη στροφή στις ποδοσφαιρικές επιλογές του ιδιοκτήτη του Π.Α.Ο.Κ., η οποία τον φέρνει, υποτίθεται, σε πιο στενή σχέση με τον κ. Μαρινάκη και τον Ολυμπιακό. Ο Βρύζας, οι τοκογλύφοι, η επιταγή (ή μήπως οι επιταγές;), η σχέση με τον Ιβάν Σαββίδη, ο (πιθανός) ρόλος του «προστάτη» του παλαίμαχου διεθνή, που ανατίθεται αυθαίρετα στον εκ Ρωσίας ομογενή επιχειρηματία ερμηνεύουν απόλυτα την επίσημη έναρξη της αντεπίθεσης που αποφάσισε και εκδήλωσε «μεγαλοπρεπώς» η πλευρά της Α.Ε.Κ.
Δείγμα, ότι οι (πιθανές) διευθετήσεις που προαναγγέλλονται στο πεδίο της διοίκησης και της διαχείρισης της Ε.Π.Ο. ούτε εύκολες είναι, ούτε θα αποτελέσουν υγιεινό περίπατο σε ανθισμένο μονοπάτι.
Η Α.Ε.Κ., ισότιμος (;) εταίρος στην ποδοσφαιρική διακυβέρνηση, έστω και μειωμένης ευθύνης όπως κατάντησε η σημερινή Ε.Π.Ο., δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την εξουσία που με τόσο κόπο (και διάφορα άλλα διαφημιζόμενα) κατέλαβε (στην κυριολεξία) επενδύοντας στην τρομακτική άγνοια του Π.Α.Ο.Κ. περί το ποδόσφαιρο και τη διοίκησή του.
Αυτό δηλώνει, ευθαρσώς, με τις ενέργειές της και με … τα μανταλάκια, έντυπα και ηλεκτρονικά στα οποία κρέμασε, στην ουσία, τον Ιβάν Σαββίδη ( δια του Ζήση Βρύζα). Του ίδιου Βρύζα με εκείνον που τον Δεκέμβριο του 2016 πήρε, ανερυθρίαστα, μέρος σε ένα έγκλημα σε βάρος συγκεκριμένων ανθρώπων και συνέργησε σε αποφάσεις που τους έφεραν στο χείλος της καταστροφής.
Τώρα πληρώνει ο ίδιος και μεταφέρει (ένα μέρος) και στον Σαββίδη, που δεν την δικαιούται ο άνθρωπος, μια προϊούσα απαξίωση, σκληρή και ανελέητη, όπως ακριβώς είναι η φύση της εξουσίας την οποία επιζήτησε και έλαβε «στο μακρινό 2016».
Δεν του πρέπει του Ζήση τέτοια αντιμετώπιση, ότι και αν έκανε. Και το λέω αυτό εγώ για τον Βρύζα…