Είναι πολλές οι φορές που έχουμε ακούσει προπονητές να παραπονιούνται για παίχτες που ζήτησαν αλλά η διοίκηση τους φόρτωσε άλλους, έχουμε δει διοικήσεις να αντιμετωπίζουν προβλήματα όταν προπονητής φέρνει δικούς του ποδοσφαιριστές και όταν αυτός αποχωρεί να μένουν στην ομάδα η οποία δεν ξέρει τί να τους κάνει, αφού δεν ταιριάζουν στα πλάνα του διαδόχου του. Στην περίπτωση του Ποντένσε κάτι τέτοιο μοιάζει δύσκολο να συμβεί: ο Καρεμπέ είχε μιλήσει με κολακευτικά λόγια για αυτόν από το φθινόπωρο, πριν καν προκύψει θέμα μεταγραφής του. Ο Ολυμπιακός όλο αυτό το διάστημα τον παρακολουθούσε και το report ήταν θετικότατο. Ο Μάρτινς από την άλλη τον ήξερε αφού είναι συμπατριώτες, σίγουρα δεν φανταζόταν ότι μπορεί να τον έχει παίχτη του, αλλά όταν ζητήθηκε η γνώμη του είπε ναι αμέσως. Με λίγα λόγια έχουμε μια περίπτωση όπου τον παίχτη τον πιστεύουν και διοίκηση και προπονητής: ιδανικό!
Δε χρειάζεται να δεις τον Ποντένσε πολλή ώρα για να καταλάβεις τί είδους παίχτης είναι. Έχει καλές επαφές με την μπάλα, απελευθέρωση από την αντίπαλο, περιστροφή γύρω από το σώμα του, ενώ μπορεί παίζοντας κοντά στην περιοχή να σκεφτεί και εκτελέσει ποιοτικά. Στοιχεία τα οποία θα χρειαστεί σίγουρα ο Ολυμπιακός στην πλειοψηφία των παιχνιδιών του εντός Ελλάδας όπου θα συναντήσει άμυνες ταμπούρι που απαιτούν κίνηση-συνεργασία-εκτέλεση σε μικρούς χώρους.
Από την άλλη έχει κι ένα ξεκάθαρο αρνητικό: το ύψος του. Προσωπικά δεν το θεωρώ ασήμαντο ειδικά αν μιλάμε για παίχτη που παίζει στο πλάι και πρέπει να καλύπτει αποστάσεις.
Για μισό λεπτό όμως; Είναι ακραίος; Πρέπει εδώ να σημειώσω ότι στα περισσότερα παιχνίδια στα οποία τον χρησιμοποίησε πέρσι ο Ζέσους, τον έβαζε κοντά στον Ντοστ σε σχήμα 4-4-2. Το έκανε αυτό γιατί δεν τον θεωρεί ακραίο; Το έκανε γιατί ήθελε στα δεξιά τον Μάρτινς; Το έκανε γιατί ήθελε από τον Ποντένσε όσα μπορούσε να του προσφέρει κοντά στην περιοχή; Απάντηση δεν έχω αφού δεν παρακολουθούσα τόσο στενά τη Σπόρτινγκ Λισαβώνας για να έχω τόσο αναλυτική άποψη. Πάντως και μόνο που σε μια ομάδα με τόσο ποιοτικούς παίχτες, ο Ζέσους, ένας σπουδαίος προπονητής τον πίστευε και του έδινε χώρο και χρόνο, είναι σημαντικό.
Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός βάζει στο ρόστερ του έναν ποδοσφαιριστή με κίνητρο κι όρεξη να παίξει και να βελτιωθεί, για τον οποίο νιώθω σίγουρος ότι μπορεί να δώσει πολύτιμες λύσεις στα ματς που χρειάζονται δημιουργία. Το ερώτημά μου είναι κατά πόσο μπορεί να βοηθήσει σε παιχνίδια υψηλότερης έντασης και που θα χρειαστεί να καλύψει μεγαλύτερες αποστάσεις. Και με δεδομένο ότι αγωνιζόταν γύρω από έναν «πύργο» (Ντοστ) στη Λισαβόνα, δεν προκαλεί καμία εντύπωση το γεγονός πως εδώ και κάποιες ώρες ακούγεται το όνομα του «Κόκα»…
