Ο μήνας του μέλιτος πέρασε στον Ολυμπιακό και τώρα ο Ντέιβιντ Μπλατ βλέπει καλύτερα και από πιο κοντά με ποιους έχει να κάνει. Την ίδια στιγμή οι ερυθρόλευκοι παίκτες, παλιοί και νεοφερμένοι, προσπαθούν να ανταποκριθούν σε ότι τους ζητάει ο προπονητής τους, να βρουν ρόλο στο σενάριο του σκηνοθέτη και ταυτόχρονα να κερδίσουν παιχνίδια. Δύσκολα πράγματα. Η Φενέρ δεν έχει τέτοια προβλήματα γιατί τα έλυσε ο Ζοτς τα προηγούμενα χρόνια, τότε που δεν έβαζε κανένα Τούρκο παίκτη να παίξει ούτε μισό δευτερόλεπτο. Σλούκας και σία, λοιπόν, πέρασαν από το ΣΕΦ σε ένα ματς που φώναζε από μακριά και σε όλη του την διάρκεια ότι ο Μπλατ ήθελε να το κερδίσει με το δικό του τρόπο.
Περισσότερο η αγωνιστική εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός στην ήττα από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και λιγότερο αυτό – καθαυτό το αποτέλεσμα ,είναι φανερό ότι έχουν βάλει σε σκέψεις τον κόουτς. Ετσι μόνο μπορεί να εξηγηθούν μια σειρά από επιλογές του Μπλατ απέναντι στην Φενέρ. Τυχαία δεν μπορεί να έκανε τα παρακάτω:
- Έπαιξε χωρίς τον Σπανούλη στα τελευταία κρίσιμα λεπτά και άφησε στον Γκος την καθοδήγηση της ομάδας. Η εξήγηση που έδωσε στην συνέντευξη Τύπου (ταίριαζε καλύτερα αμυντικά στον αντίπαλο το συγκεκριμένο σχήμα που επέλεξε) εμπεριέχει αλήθεια, αλλά όχι ολόκληρη. O Μπλατ είναι μεγάλη προσωπικότητα και δεν θέλει να αφήνει την τύχη των αγώνων στην έμπνευση των παικτών. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τον ακούει ο Βασίλης. Πιθανότερο είναι ότι οι συμπαίκτες του έχουν μάθει στα δύσκολα να του δίνουν την μπάλα και να τον παρακολουθούν ακίνητοι…
- Άφησε τον Πρίντεζη να παίξει σχεδόν 37 λεπτά στην θέση τέσσερα και δεν τον έβγαλε ακόμη και όταν ήταν φανερό πως η κούραση τον είχε καταβάλει.
- Δεν έβαλε τον Βεζένκοφ να παίξει ούτε ένα δευτερόλεπτο.
- Ο ΛεΝτέι έπαιξε κάτι περισσότερο από 4 λεπτά, έβαλε ένα τρίποντο και είδε όλο το υπόλοιπο ματς από τον πάγκο.
- Ξαφνικά έπαιξε ο Μπόγρης που ως τώρα είχε μηδενική συμμετοχή.
- Ο Τίμα που σε γενικές γραμμές έκανε καλό ματς στο ΟΑΚΑ έπαιξε 7 λεπτά.
Είναι προφανές ότι ο κόουτς δεν είναι ευχαριστημένος με αυτό που βλέπει, τόσο από τους παίκτες που βρήκε στο λιμάνι, όσο και από αυτούς που έφερε ο ίδιος. Το κοουτσάρισμα του ίσως είναι και ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες – και πρώτα από όλα την διοίκηση – ότι η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Και δεν είναι μόνο η γραμμή των ψηλών που ολοφάνερα υποφέρει, αλλά και το ότι στους κοντούς δεν υπάρχει ένας παίκτης που να μπορεί να παίξει άμυνα στον σταρ των αντιπάλων και γενικά να έχει αμυντικό mentality.
Από την άλλη μεριά, ίσως απλά ο κόουτς ανακατεύει την τράπουλα. Ετσι και αλλιώς υπάρχει ένας απαράβατος κανόνας στα ομαδικά σπορ που στην περίπτωση του Ολυμπιακού έχει ακόμη μεγαλύτερη ισχύ διότι είναι νέος και ο προπονητής του: Οι ομάδες μετά το recruiting περνούν από τρεις φάσεις:
Το storming όπου τα μέλη της ομάδας θα πολεμήσουν για να βρουν το μεγαλύτερο ρόλο και τον περισσότερο δυνατό χρόνο συμμετοχής.
Το forming είναι η επόμενη κατάσταση όπου το σύνολο θα χρειαστεί χρόνο για να αποκτήσει συνήθειες και αυτοματισμούς ώστε να λειτουργούν οι συνεργασίες υπό πίεση.
Το τελευταίο στάδιο είναι το performing, όπου πια ανάλογα με την ποιότητα των στελεχών και τον βαθμό δυσκολίας των αποστολών που αναλαμβάνουν, οι ομάδες αποδίδουν και παράγουν αποτελέσματα.
Ο Ολυμπιακός χρειάζεται βελτίωση και ενίσχυση, για να περάσει αυτές τις τρεις φάσεις. Εχουμε την αίσθηση από τον τρόπο που διαχειρίστηκε το ρόστερ του ο Μπλατ στο ματς με την Φενέρ – αλλά και με τον Παναθηναϊκό όπου έμεινε εκτός ο Μάντζαρης – ότι η ομάδα βρίσκεται στο storming…Καταιγίδες που θα συνεχιστούν και στις επόμενες ημέρες…
Μη νομίζεται ότι και ο Ομπράντοβιτς δεν έχει τα δικά του θέματα στην Φενέρ που προσπαθεί να τα λύσει με το δικό του τρόπο. Τι μπορεί να σημαίνει ότι ο νεοφερμένος Ερικ Γκριν δεν έπαιξε δευτερόλεπτο ή, ότι ο ταλαντούχος Γκούντουριτς χρησιμοποιήθηκε για κάτι περισσότερο από δύο λεπτά; Είναι δεδομένο, πάντως, ότι με το πέρασμα του χρόνου ο Σέρβος τεχνικός έχει βοηθήσει τους πάντες να προοδεύσουν. Η περίπτωση του Μαχμούτογλου είναι χαρακτηριστική. Ο Τούρκος γκαρντ παίζει πλέον σημαντικό ρόλο στο παιχνίδι της Φενέρ ενώ τα προηγούμενα χρόνια ήταν σε διαδικασία εκπαίδευσης.
Το πόσο καλή ομάδα είναι η πρωταθλήτρια Τουρκίας φαίνεται και από το εξής: Η Φενέρ κατέβηκε στο ΣΕΦ χωρίς τον καλύτερο ψηλό της, τον Βέσελι, ήταν πριν από το παιχνίδι η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης στο αμυντικό ριμπάουντ, αλλά νίκησε τον Ολυμπιακό με όλους τους παίκτες του Ζοτς να βοηθούν ώστε να ξεπεραστεί το πρόβλημα σε αυτό το κομμάτι (32-31 υπέρ των Τούρκων).
Σε ότι αφορά το καθαρά αγωνιστικό μπορούμε να πούμε ότι στοίχισε στον Ολυμπιακό η επιλογή του κόουτς μην κάνει παγίδα στον Σλούκα στα σκριν στην μπάλα και ουσιαστικά να του δώσει το σουτ από ντρίπλα. Ετσι έβαλε ο Κώστας το τρίποντο που ουσιαστικά έκρινε τον αγώνα, αλλά και του έδωσε το περιθώριο να βρει ρυθμό από την αρχή του παιχνιδιού με τον ίδιο τρόπο. Από ντρίπλα εκτέλεσε αρκετές φορές και ο Μαχμούτογλου και ο Κάλινιτς, ενώ ο Μπλατ έμεινε σε αυτή την τακτική επί 40 λεπτά.
Η ελληνική ομάδα είχε διαστήματα που πήρε διαφορές, αλλά δεν μπόρεσε να τις κρατήσει γιατί στη συνέχεια έπαιξε βιαστικά και δεν κράτησε ψηλά τον δείκτη συγκέντρωσης τόσο επιθετικά, όσο και αμυντικά.
Επίσης, όσο και αν αυτό δεν πρέπει να αποτελέσει άλλοθι, η διαιτησία ειδικά στο τέλος είχε αποφάσεις που έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Οι τρεις βολές υπέρ του Σλούκα και το αντιαθλητικό του Γκος λίγο νωρίτερα έγειραν την πλάστιγγα υπέρ των φιλοξενουμένων.
Η τελευταία επίθεση που έκανε ο Ολυμπιακός δεν ήταν και για σεμινάριο. Με τον Σπανούλη στον πάγκο, ο Γκος πήρε το σουτ για τη νίκη, αλλά η μάλλον ηρωική του προσπάθεια του Αμερικανού δεν βρήκε τον στόχο. Στο μέλλον τέτοια σουτ πρέπει να γίνονται πιο οργανωμένα. Στο τέλος της βραδιάς, ο Ολυμπιακός είχε στο σύστημα αξιολόγησης 87 και η Φενέρ μόλις 73 βαθμούς, αλλά η νίκη πήγε στα χέρια των δεύτερων. Οι αριθμοί μερικές φορές λένε την μισή αλήθεια… Το ότι η Φενέρ σούταρε καλύτερα τρίποντο και βολές μέτρησε περισσότερο.
Αντί επιλόγου: Μόνο τρεις ομάδες έχουν ξεχωρίσει ως σήμερα στην Ευρωλίγκα – μιλάμε αγωνιστικά και όχι βαθμολογικά. Η Ρεάλ, η ΤΣΣΚΑ και η Φενέρ είναι ένα επίπεδο πάνω από όλους. Από εκεί και πέρα η Ζαλγκίρις με την Εφές δείχνουν ότι έχουν την ποιότητα και το ρόστερ να ακολουθήσουν και μετά δεν έχει ξεχωρίσει κανένας άλλος. Αν ο Παναθηναϊκός επιβιώσει απόψε στην Πόλη θα κάνει ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια του να ξεφύγει από τους υπόλοιπους μνηστήρες της οκτάδας. Δεν θα είναι, όμως, καθόλου εύκολη η αποστολή των πρασίνων…