Μια ήττα από την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα, όπως αυτή που έκανε ο Ολυμπιακός χθες το βράδυ με διαφορά τεσσάρων πόντων και το νικητή να κρίνεται στις λεπτομέρειες, δεν μπορεί ποτέ να είναι αιτία για σοβαρούς προβληματισμούς. Πολύ περισσότερο όταν οι ερυθρόλευκοι έλεγχαν το ματς ολοκληρωτικά στο πρώτο ημίχρονο, ενώ στο τέταρτο δεκάλεπτο βρήκαν τρόπο να επιστρέψουν όταν η κατάρρευση στο ξεκίνημα της επανάληψης τους έφερε εννέα πόντους πίσω.
Όποιος, όμως, είδε τον αγώνα θα παρατήρησε ότι η εικόνα της ελληνικής ομάδας ήταν διαφορετική σε σχέση με την φιλοσοφία που είχε στο ξεκίνημα της Ευρωλίγκα. Η ταχύτητα μεταφοράς της μπάλας από την μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη και από μέσα (από την ρακέτα) προς τα έξω για να βρεθεί ο ελεύθερος παίκτης, είχε κλειδωθεί στο ντουλάπι. Ο Σπανούλης και ο Γκος μονοπωλούσαν την κατοχή της μπάλας και οι επιθέσεις μετά από μία ή καμία πάσα ήταν κανόνας και όχι εξαίρεση.
Οι 13 ασίστ (από τις 20 που είχε μέσο όρο στα προηγούμενα τέσσερα παιχνίδια) δείχνουν ότι κάτι άλλο έγινε στην Μόσχα. Η αίσθηση μας ήταν πως ο βαθμός δυσκολίας που είχε το ματς απέναντι στην ΤΣΣΚΑ έκανε τους παίκτες να επιστρέψουν στα ένστικτα τους και στις συνήθειες του παρελθόντος.
Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές. Ομάδες που να παίζουν διαφορετικό μπάσκετ στην κανονική περίοδο σε σχέση με ότι παρουσιάζουν μόλις φτάνει η ώρα των μεγάλων αγώνων που κρίνουν τίτλους. Ομάδες που στο γήπεδο τους να εκτελούν λες και κάνουν επίδειξη του ορθού τρόπου ανάπτυξης σε σεμινάριο προπονητών, μα εκτός έδρας να μοιάζουν με καράβι που προσπαθεί να μην βουλιάξει σε φουρτούνα εννέα μποφόρ. Ομάδες που απέναντι σε εύκολους αντιπάλους κινούνται σαν τους Λέικερς και στα ζόρια οι παίκτες παθαίνουν αμνησία και τρέχουν από εδώ και από εκεί σαν κοτόπουλα χωρίς κεφάλι.
Η έλευση του Μπλατ στον Πειραιά χαιρετίστηκε από τους φίλους της ομάδας και του μπάσκετ διότι ο συγκεκριμένος προπονητής έχει δείξει όπου και αν δούλεψε ότι είναι ξεχωριστός. Οι ομάδες του ήταν πάντα απρόβλεπτες και χαιρόσουν να τις βλέπεις. Ακόμη και όταν απολύθηκε από τους Καβαλίερς με εκείνο τον τόσο άκομψο τρόπο (η ομάδα είχε τότε ρεκόρ 30-11), η γενική εντύπωση ήταν πως η διοίκηση πήρε μια άδικη απόφαση γιατί δεν ήθελε να είναι δυσαρεστημένος ο Λεμπρόν…
Χωρίς καμία διάθεση να υποτιμήσουμε την δουλειά που έκανε τόσα χρόνια ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στο ΣΕΦ, η ανανέωση και ο ενθουσιασμός που έφερε ο Μπλατ στο ξεκίνημα της σεζόν ήταν ολοφάνερος. Μόνο που το να διαχειρίζεσαι το μέγεθος και τις ιδιαιτερότητες του Ολυμπιακού είναι πολύ διαφορετικό από το να δουλεύεις οπουδήποτε αλλού, από την Μακάμπι ως την Νταρουσάφακα.
Μια νίκη σε κάνει αυτόματα Θεό, μια ήττα αρκεί για να σταυρωθείς. Η συντριβή από το Μιλάνο έχει κάνει ζημιά σε αυτό που προσπαθεί να χτίσει ο Μπλατ και αυτό φαίνεται στο πόσο γρήγορα η ομάδα πηγαίνει στις εύκολες λύσεις όταν νιώθει πίεση.
Φάνηκε, λοιπόν, πως αυτό έγινε στην Μόσχα.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ κράτησε τον Σπανούλη εκτός αρχικής πεντάδας (να κάτι πολύ απρόβλεπτο) και αυτό λειτούργησε όχι γιατί ήταν καλός ο Τουπάν – κάθε άλλο μάλιστα – αλλά διότι όταν μπήκε ο Βασίλης η ΤΣΣΚΑ κυριολεκτικά μπλόκαρε. Ο αρχηγός πήρε μόνο σωστές αποφάσεις στο ανοικτό γήπεδο και οι ερυθρόλευκοι προηγήθηκαν με 15-22 κι έφτασαν την διαφορά στους 9 (18-27) με τρίποντο του Πρίντεζη.
Ως εκεί όλα ήταν καλά. Η αντίδραση, όμως, της ΤΣΣΚΑ μετά το καλό ξεκίνημα του Ολυμπιακού στρίμωξε στην γωνία του ρινγκ τους ερυθρόλευκους. Τα λάθη διαδέχονταν το ένα το άλλο και η Princeton offense πήγε περίπατο. Σε ένα δεκάλεπτο έβαλαν εννέα πόντους. Τα μεγάλα σουτ του Σπανούλη έβαλαν και πάλι την ελληνική ομάδα στη διεκδίκηση της νίκης, το οποίο τελικά χάθηκε ακριβώς επειδή αυτά τα σουτ δεν μπορεί να είναι τρόπος παιχνιδιού και το τελευταίο του αρχηγού δεν βρήκε τον στόχο…
Έχουμε την αίσθηση πως ο τεχνικός του Ολυμπιακού δεν θα χαμογελούσε με όσα είδε στην Μόσχα ακόμη και αν η ομάδα του έπαιρνε τους δύο βαθμούς. Για να το πούμε διαφορετικά θα προτιμούσε να έχανε με μεγαλύτερη διαφορά και να έβλεπε στο παρκέ το δικό του μπάσκετ.
Είναι προφανές ότι σε αυτό το χρονικό σημείο, όσο σημασία και αν έχουν τα αποτελέσματα στην Ευρωλίγκα, είναι σπουδαιότερο το να συνεχιστεί η δουλειά στην προπόνηση και να γίνει δεύτερη φύση για τους παίκτες ο τρόπος με τον οποίο τους ζητάει ο προπονητής τους να κινούνται μέσα στο γήπεδο. Είναι πραγματικά ευτυχής συγκυρία για τον Ολυμπιακό – που φυσικά πιστώνεται στους Αγγελόπουλους – ότι υπάρχει στην άκρη του πάγκου μια προσωπικότητα σαν τον Μπλατ, που αποκλείεται να κάνει πίσω και θα συνεχίσει να πιέζει τους παίκτες για να κάνουν αυτό που πρέπει σε συνθήκες πίεσης.
ΥΣ1. Γράφαμε στο σχόλιο πριν από το ματς για την ανάγκη να υπάρξει ειδική μέριμνα για τον Σέρχιο που ως τότε ήταν από μέτριος μέχρι κακός. Δυστυχώς ο Ισπανός επανήλθε στα στάνταρντ του στο λάθος ματς και οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν ήταν έτοιμοι. Λέγαμε και για τα ριμπάουντ πριν το ματς. Τρία συνεχόμενα επιθετικά ριμπάουντ από τους Ρώσους έκριναν τελικά το νικητή, αλλά σε αυτό έπαιξε ρόλο και η αμυντική τακτική με τις αλλαγές καθώς βρέθηκαν να παλεύουν με τον Κλάιμπερν οι κοντοί…
ΥΣ2. Ο Παναθηναϊκός παίζε απόψε στο Μαυροβούνιο με την Μπουντούτσνοστ σε ένα ματς που μοιάζει ιδανικό για να επιστρέψει στα θετικά αποτελέσματα μετά την οδυνηρή ήττα στο ΟΑΚΑ από τη Ζαλγκίρις. Η ομάδα του κόουτς Τζίκιτς – είναι καλύτερος προπονητής από όσο δείχνουν τα αποτελέσματα – είναι στο 0-4 και έχει την χειρότερη επίθεση στην Ευρωλίγκα φέτος, αλλά θα πρέπει και οι πράσινοι να βελτιώσουν τα ποσοστά τους – ειδικά στο τρίποντο όπου οι πρωταθλητές Ελλάδος έχουν την 16η επίδοση στην διοργάνωση με 28.4%… Σε τελική ανάλυση αν ο Πασκουάλ και οι παίκτες του δεν βρουν τρόπο να νικήσουν εκτός έδρας την Μπουντούτσνοστ, με ποιον αντίπαλο θα τα καταφέρουν;