Χθες το βράδυ το γήπεδο «Κλ. Βικελίδης» φιλοξένησε έναν πολύ ενδιαφέροντα αγώνα μεταξύ μιας ελληνικής ομάδας και μιας ξένης. Ή τουλάχιστον, ως τέτοιος παρουσιάστηκε από τη δημόσια – δηλαδή κρατική – τηλεόραση.
Όσοι δε, ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής μετάδοσης, εξέφρασαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη… φιλοπατρία και την προτίμησή τους στην ελληνική ομάδα. Στο φινάλε, τι μας νοιάζει εμάς για τους «ξένους»;
Μπορεί χθες η ΕΡΤ να μην έσπασε το ρεκόρ τηλεθέασης, οι απεσταλμένοι της στο Χαριλάου πάλι κατάφεραν να σπάσουν κάθε ρεκόρ… αντιολυμπιακότητας. Δε χρειάζεται να μπούμε καν στον κόπο να απαριθμήσουμε τις στιγμές κατά τις οποίες οι φίλοι του Ολυμπιακού ένιωσαν τη λογική τους να βιάζεται από αυτά που άκουγαν. Και πες, εντάξει, στην ερμηνεία κάποιας φάσης μπορεί να υπάρξουν διχογνωμίες.
Οι… νουθεσίες προς τον Σιδηρόπουλο με τη λήξη του ημιχρόνου πως ακριβώς δικαιολογούνται; Με το που άρχισαν να διαμαρτύρονται οι γηπεδούχοι, ακούστηκε η βαθυστόχαστη ατάκα του στιλ «ελπίζουμε ο Σιδηρόπουλος να μη δικαιώσει όλα αυτά με τις επιλογές ξένων διαιτητών». Αν δεν το καταλάβατε, να σας το… ξαναφιξάρουμε που έλεγε ο αείμνηστος Μάκαρος: άνθρωπος που πληρώνεται ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, κατά τη διάρκεια μιας μετάδοσης άφησε σαφή υπονοούμενα για τον διαιτητή…
Τυχαία λέτε πως προέκυψαν όλα αυτά;
Ο οργανισμός που λέγεται Ολυμπιακός βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας εδώ και πάρα πολύ καιρό. Η ΕΡΤ (εν είδει ΥΕΝΕΔ) έστειλε χθες το δικό της «μήνυμα» στους ερυθρόλευκους, ξεκαθαρίζοντας πως τουλάχιστον για την τωρινή κυβέρνηση είναι κάτι παραπάνω από ανεπιθύμητοι. Είναι εχθροί και ως τέτοιοι αντιμετωπίζονται από το 2015.
Αν νομίζετε ότι είναι μόνο το ποδόσφαιρο, κάνετε λάθος. Θυμηθείτε μεταδόσεις του κρατικού καναλιού σε άλλα αθλήματα (όπως το χάντμπολ), τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές. Και φέρτε στο μυαλό σας όσα γίνονται στο μπάσκετ, εκεί όπου κανείς δεν τολμά να ακουμπήσει το κατεστημένο της ΕΟΚ για το οποίο διαμαρτύρονται ακόμη και πρώην ευνοούμενοί του.
Αντιλαμβάνομαι πως είναι δύσκολο για τους Ολυμπιακούς που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ (ναι, υπάρχουν ακόμη κάμποσοι τέτοιοι) να αποδεχθούν τα παραπάνω. Αντ’ αυτού, προτιμούν την κομματική εκδοχή που δήθεν δεν έχει κανένα πρόβλημα με τον σύλλογο, αλλά με τον Βαγγέλη Μαρινάκη που εμφανίζεται ως «μέγας κακοποιός». Όχι ότι είναι λιγότερο αποκρουστικό κάτι τέτοιο.
Μετά και το χθεσινό όμως, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για κανέναν. Το πρόβλημα δεν είναι ο Μαρινάκης, αλλά ο Ολυμπιακός. Και η βασική αγωνία της κυβέρνησης είναι πως θα διευκολύνει τους αντίπαλους των Πειραιωτών, για οφέλη που ακόμα και οι πιο αφελείς αντιλαμβάνονται.
Αφήστε λοιπόν, στην άκρη την καραμέλα «η κυβέρνηση δεν έχει πρόβλημα με τον Ολυμπιακό αλλά με τον Μαρινάκη (που στηρίζει τον Μητσοτάκη)». Η κυβέρνηση έχει προ πολλού αποφασίσει πως το συμφέρον της είναι να βλάψει καθετί που σχετίζεται με τη μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, δυσχεραίνοντας τις προσπάθειες όλων των τμημάτων της την ώρα που στους αντίπαλους μοιράζονται λεφτά, στρέμματα, γήπεδα.
Δεν μπορεί πια να υπάρχει έστω κι ένας που δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Υπάρχουν μονάχα αυτοί που είτε καταλαβαίνουν, είτε δεν θέλουν να καταλάβουν, είτε κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.