Ήταν γνωστό εξαρχής πως οι Σέρβοι θα ήταν ο μακράν πιο ανταγωνιστικός αντίπαλος απ’ όσους θα έβρισκε η εθνική στον δρόμο προς το Μουντομπάσκετ, αλλά και μέχρι να έρθει η ώρα που θα «τρακάρει» με τους Αμερικάνους στη β’ φάση των ομίλων. Ως εκ τούτου, το ότι το ματς θα γινόταν ντέρμπι ήταν ένα ορατότατο σενάριο. Ανεξάρτητα όμως από το αποτέλεσμα, εκείνο που φρόντισαν οι παίκτες του Τζόρτζεβιτς να μας καταστήσουν σαφές είναι πως η Ελλάδα δεν έγινε ξαφνικά μια αχτύπητη ομάδα που «δεν βλέπει» κανέναν αντίπαλο.
Ήταν αυτή η νοοτροπία που εμφυσήθηκε από όλο τον περίγυρο της εθνικής μετά τις πρώτες εμφανίσεις. Ήταν αυτό που λίγο – πολύ ακουγόταν από τα μικρόφωνα της κρατικής τηλεόρασης και γραφόταν σε διάφορες στήλες αρθρογραφίας. Ότι ξαφνικά η Ελλάδα μεγάλωσε τόσο πολύ ώστε να μπορούμε να κάνουμε όνειρα για μετάλλια και για θεαματικό μπάσκετ ανεξαρτήτως αντιπάλου και σημασίας αγώνα.
Οι Τούρκοι μας έστειλαν ένα μηνυματάκι στο κινητό το Σάββατο, οι Σέρβοι όμως απόψε μας το φώναξαν στα μούτρα. Σε ένα γήπεδο που δεν θα έχει 20.000 Έλληνες και που οι διαιτητές ΔΕΝ θα είναι παιδιά της ΕΟΚ, η εθνική θα πρέπει να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα για να έχει ελπίδες απέναντι στην παγκόσμια υπερδύναμη που λέγεται Σερβία. Ειδικά για το θέμα της διαιτησίας, καλύτερα να μην το θίξουμε περαιτέρω. Ας πούμε απλώς ότι οι διαιτητές της ΕΟΚ τίμησαν την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων…
Το showtime των προηγούμενων αναμετρήσεων έδωσε τη θέση του σε μια μάχη σώμα με σώμα. Η μακράν πιο στενόχωρη είδηση της βραδιάς βεβαίως σχετίζεται με τον τραυματισμό – σοκ του Γιάννη Αθηναίου που όλα δείχνουν ρήξη χιαστών.
Παρότι στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα η Ελλάδα είχε το προβάδισμα, στην τελευταία περίοδο τα πράγματα έγιναν ζόρικα. Οι λύσεις λιγόστεψαν, οι Σέρβοι βρήκαν κάποια μεγάλα σουτ και κάπως έτσι βρέθηκαν στο +8 με λιγότερο από ένα λεπτό στο ρολόι. Η επιστροφή έγινε – έστω κι αν οι αντίπαλοί μας είχαν σοβαρά παράπονα για κάποιες διαιτητικές αποφάσεις – αλλά στην παράταση ήταν αδύνατον να βρεθεί τρόπος για να επιστρέψει το προβάδισμα.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν ο πρώτος σκόρερ της εθνικής χωρίς όμως την πληθωρικότητα των προηγούμενων αναμετρήσεων (μόλις 1 ριμπάουντ σε 29 λεπτά αγώνα) και κάπως έτσι, ο άνθρωπος που έκλεψε την παράσταση αυτή τη φορά ήταν ο αδερφός του. Ο Θανάσης ήταν εξαιρετικός και στις δυο πλευρές του παρκέ, με 5/9 τρίποντα και συμβολή σε πάρα πολλές στατιστικές κατηγορίες. Ο Καλάθης είχε 15 πόντους και 7 ασίστ, αλλά το φτωχό 2/8 τρίποντα θα στοιχίζει πάντοτε όταν απέναντι υπάρχει μια πολύ μεγάλη ομάδα όπως η Σερβία.
Τα δεκάλεπτα: 19-17, 38-31, 57-52, 72-72 κ.α.
