*Φέρτε στο μυαλό σας έναν τεχνικό άνω των 70 ετών που εδώ και κάποια χρόνια βρίσκεται στη σύνταξη. Αφού τα καταφέρατε, σκεφτείτε τώρα τι θα συνέβαινε αν π.χ. ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε την πρόσληψή του μεσούσης (επί της ουσίας «αρχούσης») της σεζόν, με την προοπτική να συνεχιστεί η συνεργασία τους ως το καλοκαίρι. Πιθανολογώ πως ακόμα και στα πιο μετριοπαθή σενάρια, οι… ιντερνετικοί κορνέδες θα έπεφταν σωρηδόν…
*Το τεράστιο κλαμπ που λέγεται Μπάγερν Μονάχου πήρε την απόφαση να επαναφέρει από τη σύνταξη τον 72χρονο Γιουπ Χάινκες. Είναι ο άνθρωπος που στα τέλη του ’80 είχε υποσχεθεί ευρωπαϊκό τίτλο στους οπαδούς, εκπληρώνοντας την υπόσχεσή του έστω και με καθυστέρηση σχεδόν δυόμισι δεκαετιών. Ξέρετε πως θα υποδεχθούν οι φίλοι των Βαυαρών τον «νέο» τεχνικό τους; Με τον απόλυτο σεβασμό και με την επίγνωση πως στη δεδομένη χρονική στιγμή, ο Χάινκες αποτελεί την πιο ενδεδειγμένη λύση για την ομάδα τους…
*Το παράδειγμα της Μπάγερν νομίζω ότι δίνει την πιο πληρωμένη απάντηση σε όσους αμφισβήτησαν την επιλογή που έκανε η διοίκηση του Ολυμπιακού στο πρόσωπο του Τάκη Λεμονή. Σύμφωνοι, ο Τάκης δεν έχει κάνει τρεμπλ όπως ο Γιουπ, ωστόσο για τα δεδομένα του Θρύλου (και οποιασδήποτε άλλης ελληνικής ομάδας), η πρόκριση στα νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ συνιστά αντίστοιχη υπέρβαση: βάλτε κάτω τις ευρωκούπες του γερμανικού κολοσσού και θα διαπιστώσετε πως είναι περισσότερες από τις παρουσίες του Ολυμπιακού στους «16» (ή τους «8», όταν οι ομάδες των ομίλων ήταν 16 και όχι 32). Και βέβαια, δε συζητάμε καν για τους εγχώριους τίτλους του Λεμονή, αλλά και για τους ιστορικούς θριάμβους του σε κάμποσα ντέρμπι…
*Ουδείς μπορεί να προδικάσει την επιτυχία ή αποτυχία του Τάκη, ούτε βέβαια και το αν θα καταφέρει να παραμείνει στον πάγκο του πρωταθλητή μέχρι το τέλος της σεζόν. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος όμως, είμαι πεπεισμένος ότι επρόκειτο για την καταλληλότερη επιλογή στη δεδομένη χρονική στιγμή, για λόγους που λίγο – πολύ τους έχουμε χιλιοαναλύσει. Τι θέλω να πω με τα παραπάνω; Ότι αν αποτύχει ο Λεμονής, για μένα θα σημαίνει πως οποιοσδήποτε άλλος κι αν βρισκόταν στη θέση του θα είχε πιθανότατα την ίδια μοίρα. Αντιθέτως, σε περίπτωση επιτυχίας θα είμαι σχεδόν βέβαιος ότι σχεδόν κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει…
*Ο Τάκης θα κληθεί να πάρει αρκετές ζόρικες αποφάσεις στο επόμενο διάστημα. Και με γνώμονα το καλό του συλλόγου, σε κάποιες περιπτώσεις θα αναγκαστεί να παραμερίσει τον όποιο «εγωισμό» του. Για να είμαι ακριβοδίκαιος, δεν πίστευα ποτέ μου ότι θα επαναλάμβανε το λάθος κάποιων προκατόχων του αναφορικά με τον Φορτούνη. Όχι γιατί ο Κώστας είναι στην καλύτερη φάση της καριέρας του, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να τον «παρακάμπτει»…
*Θες να στείλεις «μήνυμα» ή ακόμα και να κάνεις καψόνι σε κάποιον σημαντικό παίκτη σου; Βάλτον να κάτσει στον πάγκο, εκτός κι αν είσαι απολύτως σίγουρος πως η ομάδα σου είναι τόσο ισχυρή που δεν τον χρειάζεται καθόλου. Στο συγκεκριμένο τάιμινγκ παρ’ όλα αυτά, κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να ισχύει. Κι έτσι, την ώρα που Κώστας βρισκόταν στην εξέδρα, οι υπόλοιποι κουτουλούσαν μεταξύ τους στον αγωνιστικό χώρο παρουσιάζοντας την πιο απογοητευτική εικόνα των τελευταίων ετών σε ανάλογο παιχνίδι…
*Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει πως ακριβώς διαπιστώθηκε η «αδιαφορία» του Φορτούνη στο Τορίνο μέσα στα ελάχιστα λεπτά που αγωνίστηκε. Πολύ περισσότερο όταν πριν καν συμπληρωθεί ένα τρίλεπτο παρουσίας του στο ματς, το σκορ είχε ήδη γίνει 2-0. Μετά από τρία και κάτι χρόνια του Κώστα στην ομάδα, ο κόσμος θα έπρεπε να γνωρίζει με ακρίβεια τα πλεονεκτήματα, τις αδυναμίες και γενικά τις συνήθειές του. Πως γίνεται να έχουμε την απαίτηση να μεταμορφωθεί ξαφνικά σε «μαραθωνοδρόμο» τύπου Σεμπά, όταν αυτό το γνώρισμα δεν περιλαμβάνεται στο παιχνίδι του; Εντάξει, δεν είπαμε και να βάζει τα χέρια στη μέση κάθε φορά που χάνεται η μπάλα, διότι ούτε αυτό του ταιριάζει…
*Έχω την αίσθηση πως ο Τάκης ίσως και να παρασύρθηκε από την «καλή» εικόνα του Τορίνο, νιώθοντας αρκετά ενισχυμένος σε εκείνο το χρονικό σημείο ώστε να πάρει μια τόσο σκληρή απόφαση. Να πίστεψε ότι η ομάδα του εύκολα ή δύσκολα θα περνούσε στα σίγουρα τον Ατρόμητο; Το αποκλείω, διότι ο κόουτς γνωρίζει καλά και θυμάται ακόμα καλύτερα πως πριν και μετά από ένα δύσκολο ευρωπαϊκό ματς χρειάζονται λεπτοί χειρισμοί και δεν μπορεί τίποτε να θεωρείται δεδομένο…
*Διαβάζω και ακούω πολλούς να συγκρίνουν τον Κώστα με τον Οτζίτζα και να καταλήγουν στο συμπέρασμα πως ο Φορτούνης θα έπρεπε να είναι αναπληρωματικός του. Καταρχάς, επιμένω στο ότι ο Βέλγος είναι πολύ πιο χρήσιμος στο «8» παρά στο «10». Αφενός γιατί μπορεί να προσφέρει και ανασταλτικά και αφετέρου επειδή έχει τη δυνατότητα να δώσει στηρίγματα στον επιτελικό, ξεμπλοκάροντάς τον όταν χρειαστεί. Η μεγάλη διαφορά του από τον Έλληνα διεθνή έγκειται στο ότι για πρώτη φορά ίσως στην καριέρα του βρίσκει απέναντί του τόσο σφιχτές άμυνες. Στην «άπλα» του ΟΑΚΑ για παράδειγμα, ο Οτζίτζα ήταν απολαυστικός. Με Λαμία, Ξάνθη, Αστέρα και Ατρόμητο πάλι, τα ζόρια ήταν μεγάλα και ουσιαστικά δεν πρόσφερε το παραμικρό…
*Μια και ανέφερα την Ξάνθη, αυτό είναι το μοναδικό εγχώριο ματς του Φορτούνη φέτος στο οποίο δεν είχε γκολ ή ασίστ. Στην πραγματικότητα όμως θα ήταν εκείνος που θα το είχε καθαρίσει, αν ο Λισγάρας δεν έκανε τον τερματοφύλακα ή αν απλώς ο Καλογερόπουλος καταλόγιζε την οφθαλμοφανή παράβαση. Ναι, ο Κωστής δε δείχνει καλά. Μέχρι όμως ο Ολυμπιακός να βρει έναν άλλον που θα μπορεί να του προσφέρει αντίστοιχες λύσεις έστω και με μια μόνο σωστή ενέργεια σε ολόκληρο ματς, δεν είναι δυνατόν ο ίδιος να μειώνεται από κόσμο και προπονητές σε τέτοιο βαθμό. Εκτός πια κι αν το «να βάλει μυαλό ο Φορτούνης» είναι πιο σημαντικό από το 8ο σερί. Τότε, πάσο…
