Τι κι αν η εξέδρα ήταν βαμμένη στα κιτρινοπράσινα; Τι κι αν οι φωνές «Ελλάς, Ελλάς!» πνίγονταν μέσα στις κραυγές «Lietuva» από την κατάμεστη λιθουανική κερκίδα; Οι Λιθουανοί μπορεί να κέρδισαν -λόγω εγγύτητας στη χώρα τους- τη μάχη της εξέδρας, αλλά οι Έλληνες αναδείχθηκαν νικητές στην άλλη μάχη, την απείρως πιο σημαντική: εκείνη εντός του γηπέδου.
Η χαρά ήταν συγκρατημένη («Δεν κερδίσαμε τίποτα», θύμισε ο Γιάννης), αλλά ήταν εκεί! Η αγκαλιά του Παπανικολάου στον Τολιόπουλο, οι σφιγμένες γροθιές του Σπανούλη, τα πλατιά χαμόγελα των μελών του τεχνικού τιμ, το «Άλλο ένα!» του Θανάση. Και όλα αυτά, ενώ το γήπεδο σειόταν από την ιαχή Lietuva…
