Το φιλικό με τη Λετονία ήταν το πρώτο πραγματικό δείγμα για την εθνική Ελλάδας ενόψει Eurobasket. Κι αυτό γιατί φάνηκε περίτρανα πως η «γαλανόλευκη» είναι άλλη ομάδα με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο παρκέ. Τουλάχιστον δύο κλάσεις ανώτερη, παίζει με άλλον αέρα και κυρίως όλοι στο πλάι του Greek Freak αποδίδουν καλύτερα, όπως εύστοχα επισήμανε με την έμπειρη ματιά του ο Σβέτισλαβ Πέσιτς.
Η εθνική ομάδα έδειξε κόντρα στη Λετονία ότι και τα μακρινά σουτ μπορεί να βάλει στην καλή της μέρα και να δημιουργήσει και να παίξει άμυνα. Ήταν ένα πρώτο δείγμα των δυνατοτήτων της βασισμένη στα plays με τον Γιάννη στο παρκέ, αλλά και μία ευκαιρία να βγάλει αυτοματισμούς και συμπεράσματα για τους υπόλοιπους στο ρόστερ.
Αυτοί οι «υπόλοιποι» κουβαλούν και το μεγαλύτερο βάρος στους ώμους τους, καθώς ο Γιάννης είναι δεδομένο ότι θα αποτελέσει τον ηγέτη κι όλες οι ομάδες θα φτιάξουν συστήματα με μοναδικό σκοπό να τον περιορίσουν. Όσο μπορούν να τον περιορίσουν.
Εκεί είναι που θα χρειαστεί να βγουν μπροστά οι μπαλαντέρ της ομάδας, που μπορούν να εξελιχθούν σε πρόσωπα-κλειδιά στην πορεία στο Eurobasket. Λαρεντζάκης με τρομερή αύρα και αυτοπεποίθηση, Μήτογλου (σταθερά ανεβασμένος), Σαμοντούροφ (το κρυφό χαρτί του Σπανούλη) και Καλαϊτζάκης με πολύτιμες βοήθειες έδειξαν τις προθέσεις αλλά και τις δυνατότητές τους στο δυνατό φιλικό με τη Λετονία. Το ίδιο και ο Τάιλερ Ντόρσεϊ, που δεδομένα θα έχει τον περισσότερο χρόνο στα δικά του χέρια την ευθύνη από τα γκαρντ, μαζί με τον Σλούκα.
Η Ελλάδα έδειξε βελτιωμένη μα πάνω απ’ όλα χαρούμενη. Μία ομάδα με συγκεκριμένους ρόλους κι ένα ταβάνι που όπως όλα δείχνουν θα το ορίσει η ίδια, βήμα-βήμα από τα ματς των ομίλων μέχρι το πρώτο νοκ-άουτ.
Το ταλέντο δεδομένα υπάρχει, η θέληση επίσης. Τα κενά είναι γνωστά κυρίως στους ψηλούς, αλλά ο Γιάννης έδειξε με το «καλησπέρα» ότι μπορεί να τα καλύψει μόνος του. Όσο είναι γερός και κεφάτος, η εθνική ελπίζει. Ελπίζει για κάτι καλό, αν και γνωρίζει ότι για να πετύχεις δεν αρκεί ένας. Και κόντρα στη Λετονία σε ένα πρώτο και πρώιμο δείγμα, ο Γιάννης δεν ήταν μόνος στα περίπου 20 λεπτά συμμετοχής του. Κι αυτό είναι το (πιο) θετικό.