Τα τελευταία καλοκαίρια η FIVB αποφάσισε να δημιουργήσει ένα τουρνουά που θα αντικαθιστά το παλαιότερο World League και θα επιτρέπει στις κορυφαίες εθνικές ομάδες του κόσμου να κοντράρονται ανά εβδομάδα σε διαφορετικές χώρες και με άλλα ρόστερ.
Το Volleyball Nations League έχει έρθει για να μείνει και χρόνο με τον χρόνο συστήνει όλο και περισσότερους παίκτες που είτε ήδη έχουν υπογράψει, είτε περιμένουν μέσω της παρουσίας τους στη διοργάνωση να αρπάξουν ένα συμβόλαιο.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα για την επιρροή του VNL, αφορά στην περίπτωση του Λούκας Μπέργκμαν. Ο Βραζιλιάνος ακραίος δεν έπαιξε πρώτη φορά, αλλά καθιερώθηκε ως βασικός στην εθνική ομάδα της χώρας του στη διοργάνωση και έκανε σπουδαίες εμφανίσεις.
Αν και είχε ανανεώσει με τη Σέσι, η Πιατσέντσα παρατηρώντας την αλματώδη εξέλιξή του αποφάσισε να πληρώσει buy out και να τον αποκτήσει εδώ και τώρα.
Μια ανάλογη περίπτωση συνέβη πέρυσι με τον Τόνσεκ Στερν. Ο Σλοβένος διαγώνιος έκανε το καλύτερο τουρνουά της καριέρας του με την εθνική ομάδα, αναδείχθηκε σε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης και η Ζιράτ προσέφερε ένα μεγάλο ποσό για να τον πάρει από τον Ολυμπιακό παρότι ήδη είχε υπογράψει νέο συμβόλαιο.
Για τους παίκτες που έχουν ήδη αγωνιστεί στην εθνική τους ομάδα και έχουν πάρει μέρος σε σημαντικές διοργανώσεις (ή έπονται σημαντικότερες μέσα στο καλοκαίρι), ο εκάστοτε προπονητής επιλέγει αν θα τους δώσει άδεια καθ’ όλη τη διάρκεια του VNL ή αν θα τους εντάσσει σε διαφορετικό χρονικό σημείο.
Το Athlosnews συγκέντρωσε ορισμένες περιπτώσεις παικτών που έκαναν το φετινό τους ξεπέταγμα στη διοργάνωση και βάσει ηλικίας/επιδόσεων μοιάζει δεδομένο πως θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια.
Ο Κούπερ Ρόμπινσον (2002, 2.02μ.) αποφοίτησε από το UCLA, όπου σήκωσε δύο πρωταθλήματα και ήταν αποκάλυψη τα δύο τελευταία χρόνια. Ο Καρτς Κίραλι κάλεσε στο VNL τον Αμερικανό ακραίο και του έδωσε διψήφιο αριθμό αγώνων και εκείνος θύμισε πολύ τον Τόρι Ντεφάλκο. Πολλή δουλειά στην πίσω ζώνη (41% υποδοχή στο VNL) με άμυνες, τεχνικά χτυπήματα, εξαιρετικά σερβίς και φοβερό άλμα. Το σύστημα των Αμερικανών τον βοηθά να προσαρμοστεί ενώ είναι από τους λίγους που στην πρώτη του επαγγελματική σεζόν θα παίξει απευθείας στην Ιαπωνία (Χιροσίμα Θάντερς), σε πρωτάθλημα που κυριαρχεί η αθλητικότητα και η τακτική.
Από το ίδιο κολέγιο (UCLA) βγαίνει και ο πασαδόρος Άντριου Ρόουαν (2003, 2.01μ.). Και αυτός πρωτάρης στο VNL, χωρίς επαγγελματική σεζόν στις πλάτες του αλλά με εξαιρετικά φυσικά προσόντα και σωστό mindset, όπως λένε οι προπονητές του στο κολέγιο. Δεν ξέρουμε αν θα αποτελέσει τον διάδοχο του Κρίστενσον μετά το Λος Άντζελες, ωστόσο οι Αμερικάνοι έχουν τον τρόπο να εντάξουν τέτοιους αθλητές στο σύστημά τους. Και ο Ρόουαν έχει τη γρήγορη σκέψη και πάσα, έχει και το καλό σερβίς, όλα τα προσόντα για να γίνει elite.
Με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Ιράν, ο Ρομπέρτο Πιάτσα θέλησε να βάλει στην «ευρωπαϊκή» λογική μια ομάδα με πολύ μεγάλη αθλητικότητα, αλλά αρκετά άναρχη και απρόβλεπτη, με λίγη ομαδικότητα. Ο Ιταλός κόουτς κάλεσε για πρώτη φορά στο VNL τον Έισα (2001, 2.09μ.), κεντρικό με έφεση και καλή τεχνική στο μπλοκ, με σερβίς που δημιούργησε πολλά προβλήματα. Παράξενο που (ακόμα) δεν έχει βγει εκτός συνόρων κι ενώ η δεξαμενή με τους καλούς μπλοκέρ στην Ευρώπη είναι μικρή, ωστόσο ο Έισα είναι σε καλό δρόμο. Αρκεί να βελτιώσει την επίθεσή του και να μπορέσει να προσφέρει και λίγο πιο πίσω από το φιλέ.
Έξτρα: Με την εθνική του Ιράν έκανε ντεμπούτο και ο Πούγια (2006, 2.07μ.). Πρωταθλητής Ασίας με την U20 και με καρφί στα 3.90μ., ο Ιρανός διαγώνιος πήρε την πρώτη γεύση από την ανδρών. Δεν έχει πολλές παραστάσεις (η σεζόν 2024/25 ήταν η πρώτη του σε μεγάλη κατηγορία πρωταθλήματος) αλλά φαίνεται πως ομοσπονδία και προπονητές θέλουν να τον εντάξουν σταδιακά στην ανδρών για να πάρει ρόλο πίσω από τον Αμίν.
Μπορεί η Σερβία να βγάλει ξανά παίκτες με την προσωπικότητα των Ατανασίεβιτς, Λίσινατς, Ποντρασκάνιν; Η ήπια μετάβαση στη νέα εποχή αποτελεί δύσκολη πίστα για τον Γκέοργκε Κρέτσου, ο οποίος στο VNL αντιλήφθηκε πως υπάρχει δρόμος για να φτιαχτεί κάτι καλό. Ο Ρουμάνος έχει στοιχηματίσει πως ο Νίκολα Μπρίμποριτς (2006, 1.92μ.) θα είναι το next big thing στα άκρα των Σέρβων. Διεθνής με τις μικρές εθνικές και πια μέλος και των ανδρών, ο ακραίος της Ποζάρεβατς ήταν εκπληκτικός στο τελευταίο ματς με τη Σλοβενία με 17 κερδισμένους πόντους και χωρίς να δώσει άσο σε 38 υποδοχές. Ο ανταγωνισμός στη θέση του δεν είναι (πια) μεγάλος κι αυτό που χρειάζεται είναι να έχει καλή πρώτη μπάλα πέρα από προσωπικότητα και υψηλή τεχνική στην επίθεση.
Σε φάση ανανέωσης μπαίνει σταδιακά και ο Καναδάς, με δύο παίκτες να έχουν ήδη κάνει δυναμική εμφάνιση στην πίσω ζώνη. Πρόκειται για τους Ισαάκ Χίσλινγκα (2002, 2.00μ.) και Σκάιλερ Βάργκα (2003, 2.01μ.).
Ο Χίσλινγκα ολοκλήρωσε το NextGen πρόγραμμα στην πατρίδα του και υπέγραψε για τη νέα σεζόν στην πρωταθλήτρια Γαλλίας Τουρ, όντας έτοιμος για επαγγελματικό ντεμπούτο. Έχει όλα τα στοιχεία για να γίνει ένας all-around ακραίος με συνεισφορά στην υποδοχή και παραγωγή πόντων στην επίθεση, κρίνοντας σετ κυριολεκτικά μόνος του όπως έκανε με την Ολλανδία. Με καλή αίσθηση και σωστό διάβασμα στις φάσεις, ο Καναδός μπορεί να γίνει παίκτης πάνω στον οποίο θα στηριχθεί ομάδα με στόχους.
Σε έναν παίκτη με περισσότερο ηγετικά χαρακτηριστικά αλλά με μέτρια (προς κακή) υποδοχή εξελίσσεται ο Σκάιλερ Βάργκα, ο οποίος έλαμψε με 27 πόντους στο τελευταίο παιχνίδι του Καναδά απέναντι στην Ουκρανία. Ο ακραίος του Long Beach – κορυφαίου κολλεγίου στις ΗΠΑ – έχει ακόμα μια σεζόν και δεν είναι πια ο ψαρωμένος rookie. Έχει δείξει πως είναι ικανός να κουβαλήσει με πάνω από 40 επιθέσεις ανά ματς την ομάδα του κρατώντας ποσοστά που ξεπερνούν το 45% kill, χτυπώντας κι από το 2 σαν διαγώνιος. Αυτή τη στιγμή μοιάζει να μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα σε ένα πλαίσιο όπου λίμπερο και δεύτερος ακραίος θα καλύπτουν τον μεγαλύτερο χώρο στην υποδοχή.
Γεννημένος το 2005, με χαμηλό κέντρο βάρους (1.77μ. ύψος), ο Μαξιμίλιαν Γκρανιέτσνι είναι προϊόν της Γιαστρέμπσκι. Έγινε ο νεότερος παίκτης που αγωνίζεται σε παιχνίδι πολωνικού πρωταθλήματος στα 15 του χρόνια, με τον πανέξυπνο λίμπερο να έχει μία γεμάτη σεζόν στη Χορζόφ και φέτος να παίζει για πρώτη φορά στο VNL. Φαντάζει για διάδοχος του Γιάκουμπ Πόπιβτσακ, κορυφαίου Πολωνού λίμπερο μιας και έχει καταπληκτικά αντανακλαστικά στην πίσω ζώνη και έχει αξιόπιστη πρώτη μπάλα παρά το νεαρό της ηλικίας του και την έλλειψη μεγάλης εμπειρίας.
Παρεμπιπτόντως, ο παίκτης που έκανε τη μεγαλύτερη αίσθηση στο φετινό VNL ως πρωτοεμφανιζόμενος είναι ο Γιάκουμπ Νόβακ (2005, 2.05μ.), ένας κεντρικός με τρομερή έφεση στο μπλοκ που αγωνίζεται με την εθνική ανδρών της Πολωνίας παρότι ακόμα δεν έχει κάνει ντεμπούτο στην κορυφαία κατηγορία. Έχουμε αναφερθεί εκτενώς στην περίπτωσή του.
Και ένα ακόμα καλό για το τέλος. Ο Νοά Ντουφλό-Ροσί (2007, 1.98μ.), διεθνής με τις μικρές εθνικές της Γαλλίας, έκανε ντεμπούτο με την ανδρών (αφού πρώτα έπαιξε σε φιλικά) στο VNL. Ακόμα ψάχνεται στην επίθεση (στο Eurovolley U18 ήταν πάντως πρώτος σκόρερ), αλλά έχει καλή υποδοχή με 53% στη μέχρι τώρα καριέρα του.
Μεταπήδησε ήδη από την Τουλούζ στη Λούμπε που κάνει πραγματικό παιδομάζωμα σε ό,τι ταλέντο κυκλοφορεί στον κόσμο και το μέλλον του προμηνύεται μεγάλο και στην εθνική Γαλλίας του Αντρέα Τζιάνι, παρότι στη θέση των ακραίων ο ανταγωνισμός είναι αδιανόητα υψηλός.
