Το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Στο μυαλό κάποιων, ο μπασκετικός Παναθηναϊκός δεν χάνει ποτέ. Είτε κερδίζει είτε απλώς αδικείται από τη διαιτησία. Ή νικά στο πρώτο ημίχρονο, όπως δήλωσε ο Εργκίν Αταμάν μετά την ήττα από την Μπαρτσελόνα, βάζοντας και μια τρίτη εναλλακτική στο τραπέζι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία.
Σε αυτούς τους κάποιους δεν συγκαταλέγονται μονάχα άνθρωποι της ομάδας αλλά και δημοσιογράφοι. Κυρίως αυτοί, αφού το κεφάλαιο «μπασκετικός Παναθηναϊκός και αδικία στη Euroleague» μοιάζει να διδάσκεται ακόμα και στα ΙΕΚ από τα οποία προκύπτουν οι νέοι συντάκτες. Οι συνδρομητές της Nova έτσι κι αλλιώς είναι χρόνια εξοικειωμένοι με αυτές τις καταστάσεις, διαπιστώνοντας σχεδόν σε κάθε φάση πως οι Πράσινοι είτε αδικούνται είτε δεν… ευνοούνται όσο θα έπρεπε.
Οι από μικροφώνου ενστάσεις για τις αποφάσεις των διαιτητών σε κάνουν να νομίζεις ότι εκκολαπτόμενοι μπασκετικοί Βαρούχες κάνουν κατάληψη στο συνδρομητικό κανάλι κάθε φορά που μεταδίδεται αγώνες της ελληνικής ομάδας. Από ένα σημείο και μετά το να λέμε το όνομά της είναι πλεονασμός, αφού όλοι πλέον ξέρουν πως παραδοσιακά η ελληνική ομάδα είναι μια και φοράει πράσινα.
Οι εκκολαπτόμενοι μπασκετικοί Βαρούχες δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να εξηγήσουν σε αυτούς που πληρώνουν για να βλέπουν αγώνες Euroleague πόσο σπάνια περίπτωση είναι στον παγκόσμιο αθλητισμό ο ορισμός δυο συγκεκριμένων διαιτητών σε τέσσερα σερί ματς της ίδιας ομάδας, κατά σύμπτωση σε αυτά που έκριναν δυο προκρίσεις και έναν τίτλο. Ακόμα και σεκιουριτάδες της ΚΑΕ ΠΑΟ να ήταν οι Ντιφαλά και Μπελόσεβιτς, έστω ένα ρεπό θα το είχαν πάρει προκειμένου να ξεκουραστούν ή να δουν την οικογένειά τους.
Είναι πολύ περίεργο βεβαίως να συμβαίνουν όλα αυτά στο άθλημα που υποτίθεται ότι 9 στις 10 κερδίζει ο καλύτερος. Αυτό το μότο δεν… διακονούσαν όλοι οι «αντικειμενικοί» μπασκετικοί δημοσιογράφοι για χρόνια, όταν το αίμα του Ολυμπιακού έτρεχε ποτάμι από τις αμέτρητες σφαγές στα χέρια τόσων και τόσων εκδορέων που εξέθρεψε το σύστημα Βασιλακόπουλου;
Ο Παναθηναϊκός αδικήθηκε στη Βαρκελώνη, πάει και τελείωσε. Το ακούσαμε κατά τη διάρκεια της μετάδοσης και το επιβεβαίωσε και ο Αταμάν μετά το τέλος του αγώνα. Οι Καταλανοί έπαιζαν μπουνιές την ώρα που οι παίκτες του Τούρκου μοίραζαν λουλούδια. Κάπως έτσι μας τα είπε ο Εργκίν, τονίζοντας ότι η Μπαρτσελόνα έπαιζε american football. Όπως έπαιζε και η Παρτιζάν που διέσυρε τους Πράσινους στον πρώτο γύρο, προτού πάει για… τουρισμό στο ΟΑΚΑ, συμμετέχοντας στις εορταστικές εκδηλώσεις υποδοχής στον Ομπράντοβιτς με τον Ζοτς να δέχεται στωικά το μοιραίο σχεδόν από τζάμπολ.
Προκειμένου να ενισχύσει τα περί american football και κατάφωρης αδικίας, ο Αταμάν ανέβασε το μεσημέρι της Πέμπτης μια φωτογραφία στην οποία η παλάμη του τεράστιου Γιουσουφά Φαλ βρίσκεται στο μέτωπο του Κέντρικ Ναν. Το ενσταντανέ είναι εντυπωσιακό με τον γίγαντα των 2,23 να μοιάζει σαν να… ευλογεί τον Αμερικανό.
Στη φωτογραφία είναι σαφές ότι δεν διακρίνεται βιαιότητα, αφού όπως και να το κάνεις ποτέ κανείς δεν τραυματίστηκε πέφτοντας πάνω σε μια ανοιχτή παλάμη. Συνιστά πράξη βίας αυτή η κίνηση; Γιατί αν είναι έτσι, τότε θα πρέπει να μας πει ο κύριος Αταμάν πού βρισκόταν και γιατί δεν αντέδρασε όταν ο Ναν έκανε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο πράγμα στον Σάσα Βεζένκοφ πριν από λίγους μήνες στο ΣΕΦ. Εκτός αν θεωρεί πως οι κανονισμοί αλλάζουν ανάλογα με το τι συμφέρει τον ίδιο και την ομάδα του.
Πάμε όμως παρακάτω. Σύμφωνα με τον Εργκίν Αταμάν η παλάμη στο πρόσωπο του αντίπαλου συνιστά American Football, εφόσον το πρόσωπο ανήκει σε παίκτη του. Το δέσαμε αυτό. Όπως και ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα όταν το πρόσωπο ανήκει σε αντίπαλο και το χέρι σε δικό του παίκτη. Κλείσαμε και δεν σηκώνουμε και κουβέντα. Στην τελική, οτιδήποτε λιγότερο από 100-0 δεν εκφράζει το συγκεκριμένο τμήμα, όπως ειλικρινέστατα ομολόγησε ο ιδιοκτήτης του πριν από κάποια χρόνια.
Για τους υπόλοιπους ανθρώπους, όσους δηλαδή δεν εργάζονται στον Παναθηναϊκό, στο συνδρομητικό κανάλι που απευθύνεται κατά βάση σε οπαδούς της ελληνικής ομάδας (μην τα ξαναλέμε) ή τέλος πάντων δεν δηλώνουν «μπασκετικοί αναλυτές», American Football συνιστά μια ξεγυρισμένη αγκωνιά στο πρόσωπο παίκτη που είχε την ατυχή έμπνευση να μαρκάρει τον αντίπαλό του.
Ο… στατιστικολόγος Αταμάν ζήτησε από τους δημοσιογράφους (ξέρει αυτός σε ποιους απευθύνεται) να γράψουν για τα διαιτητικά ρεκόρ με τα «8-9 επιθετικά φάουλ» σε βάρος της ομάδας του που εντέλει ήταν μόλις τέσσερα. Ένα εκ των οποίων ήταν και αυτό που βλέπετε στην εικόνα: ο Πάντερ προσπάθησε να μαρκάρει τον Σλούκα και ο αρχηγός του Παναθηναϊκού του έριξε μια δυνατή αγκωνιά για να μάθει να φέρεται.
Εννοείται ότι επρόκειτο για τον ορισμό του περιβόητου act of violence, αφού ο αγκώνας του πρώην διεθνή παίκτη (πάνε τώρα δυο χρόνια από τότε που φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της εθνικής) βρίσκεται προφανώς σε έκταση και κινείται με δύναμη προς το πρόσωπο του Πάντερ. Οι διαιτητές έκαναν τη χάρη στους Πράσινους να μην καταλογίσουν αντιαθλητικό στην ενέργεια του αρχηγού τους, αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα.
Κατά σύμπτωση, ο Αταμάν ξέχασε να ανεβάσει και αυτή τη φωτογραφία, όπως και την προηγούμενη με τον Ναν και τον Βεζένκοφ. Από όλη αυτή την ιστορία με τις διαμαρτυρίες πάντως βγήκε κάτι θετικό για τον Παναθηναϊκό…
Η Euroleague συγκινήθηκε από τις δραματικές εκκλήσεις του Εργκίν Αταμάν για τη διαιτησία και μέσα σε λίγες ώρες ανακοίνωσε τον ορισμό του… διαιτητή των επιτυχιών στο κρίσιμο ματς με την Μπασκόνια. Ο θαυματοποιός Μεχντί Ντιφαλά επιστρέφει στην αποστολή σε αγώνα του ΠΑΟ και όλα δείχνουν ότι οι Πράσινοι θα κοιμηθούν ήσυχοι το βράδυ της Πέμπτης…