Η κατάκτηση του Λιγκ Καπ για έβδομη φορά από τον Ολυμπιακό δεν αποτέλεσε έκπληξη. Οι Ερυθρόλευκοι ήταν το μεγάλο φαβορί απέναντι στον ΠΑΟΚ, το έδειξαν και στο Τ9 της Άρτας όπου οι παίκτες του Αντρέα Γκαρντίνι δεν έδωσαν καν σετ, κυριάρχησαν σε όλους τους τομείς – εξαιρουμένων των λαθών – για να σηκώσουν την πρώτη εγχώρια κούπα της σεζόν.
Με τον σχεδιασμό που έκαναν το καλοκαίρι και την εικόνα τους από τα προκριματικά του CEV Champions League, οι Πειραιώτες είχαν δείξει πως φέτος δύσκολα θα έχουν αντίπαλο παρά μόνο αν αντιμετωπίσουν τραυματισμούς που θα κρατήσουν βασικά στελέχη τους εκτός για μεγάλο διάστημα. Στην Άρτα άπαντες ήταν ετοιμοπόλεμοι και έτοιμοι για τον πρώτο στόχο της σεζόν.
Οι Ερυθρόλευκοι είχαν πολύ υψηλά ποσοστά στο side out, έκλεισαν τον αγώνα με 42% στην κόντρα μπάλα έναντι 26% του ΠΑΟΚ και πάνω από όλα έδειξαν πολύ πιο έτοιμοι να κλείσουν τα σετ όταν η μπάλα έκαιγε.
Με εξαίρεση το πρώτο, ο Ολυμπιακός έμπαινε με πολύ μεγάλη αποφασιστικότητα στην τελική ευθεία των σετ χάρη στο τρομερό μπλοκ άμυνα. Οι παίκτες του Αντρέα Γκαρντίνι δεν άφηναν μπάλα να σκάσει κάτω, είχαν διαβάσει τον Κίμινκ και ακόμα κι όταν έκαναν απλό πέρασμα για να σώσουν τον πόντο, προλάβαιναν να στήσουν το μπλοκ άριστα. Μια ξερή ματιά στη στατιστική φανερώνει και τη μεγάλη διαφορά πάνω στο φιλέ, με τους νικητές να έχουν 12 μπλοκ και τους ηττημένους τα μισά.
Και εδώ αξίζει να σταθεί κανείς στον Μίταρ Τζούριτς. Ο Έλληνας κεντρικός επιβεβαιώνει στην καλή του μέρα πόσο απαραίτητο είναι για κάθε ομάδα να έχει έναν τέτοιου είδους παίκτη στο φιλέ. Ναι, τα καλά χρόνια του έχουν μείνει πίσω, ναι, ταλαιπωρείται αρκετά από τραυματισμούς αλλά αυτό που έχει καταφέρει, να εξαρτάται ολόκληρος ο Ολυμπιακός στο φιλέ από εκείνον είναι μοναδικό και σπάνιο.
Μέσα σε λίγους μήνες, σε τρεις διαφορετικές διοργανώσεις που οι Ερυθρόλευκοι κατέκτησαν τρόπαια, ο 35χρονος άλλοτε παίκτης της Τρεντίνο έχει αναδειχθεί MVP με νούμερα που σοκάρουν! Η απώλειά του απέναντι στη Φενέρ όπου ο Λούμπουριτς έκανε πάρτι ήταν τεράστια, στην Άρτα επέστρεψε και ξεδίπλωσε ξανά την ποιότητά του, κάνοντας τους συμπαίκτες του να νιώθουν ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια και τους παίκτες του ΠΑΟΚ να αισθάνονται φόβο στις ψηλές μπάλες.
Η πραγματική «απόγνωση» για τον ΠΑΟΚ, βέβαια, εμφανίστηκε στα καλά σερβίς για τα οποία ήταν προετοιμασμένη η τριάδα των υποδοχέων του Ολυμπιακού. Μπορεί Πέριν και Κουμεντάκης να μην είχαν υψηλή αποτελεσματικότητα στην επίθεση (αν και όταν έκαιγε η μπάλα, έπαιρναν τον πόντο), όμως κράτησαν την πρώτη μπάλα και επιβεβαιώθηκε ξανά πως ο Καναδός έχει ανεβάσει πάρα πολύ και τον Τζιάβρα (ο οποίος παρεμπιπτόντως φτιάχνει ωραιότατα την ψηλή μπάλα με την πάσα του μετά από άμυνα ή χαλασμένη υποδοχή συμπαίκτη του).
Γενικότερα, πάντως, ο ΠΑΟΚ έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι, χωρίς όμως να πείθει ακόμα και στα διαστήματα που ήταν μπροστά πως μπορεί να πάρει τρία σετ από τον φετινό, έστω και κουρασμένο, Ολυμπιακό.
Οι Ασπρόμαυροι έκαναν τραγικό σχεδιασμό το καλοκαίρι, ξεκίνησαν με άλλο δίδυμο ακραίων την προετοιμασία και πορεύονται με άλλο, πήραν τον Μπάση για βασικό αλλά πέρα από το σερβίς έχει περάσει απαρατήρητος και είναι πίσω από τον Τακουρίδη ενώ έχουν έναν πασαδόρο που προς ώρας αποδεικνύει ότι παίζει σε ομάδα πρωταθλητισμού γιατί έχει την ταμπέλα του βασικού στην εθνική Ολλανδίας. Κατά τα άλλα, οι εμφανίσεις του είναι πάρα πολύ κακές.
Ο Δημήτρης Μούχλιας είναι και ο μοναδικός που διασώθηκε παρά την απειρία του. Ο διαγώνιος της εθνικής τελείωσε πολύ δύσκολες μπάλες στο πρώτο σετ όπου είχε 10/17 επιθέσεις (10/21 στα άλλα δύο) και ενδεχομένως να τα πήγαινε πολύ καλύτερα αν είχε ακραίους να τον υποστηρίξουν…
Για αυτό και ο ΠΑΟΚ δεν έχει καμία απολύτως δικαιολογία για τον απαράδεκτο σχεδιασμό του. Απελευθέρωσε μια κρίσιμη θέση με ένα εξαιρετικό ελληνικό διαβατήριο κι όμως οι ξένοι που επέλεξε – πλην Λομπιζένκο – δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα. Ακόμα και ο Κάτιτς που ήρθε τελευταίος, κρατά την υποδοχή αλλά στην επίθεση δεν κάνει τη διαφορά.
Σε μονό παιχνίδι όλα μπορούν να γίνουν, ωστόσο αποδείχθηκε πως ο φετινός Ολυμπιακός ακόμα κι όταν δεν παίξει στο 100% – είτε γιατί δεν του βγει, είτε γιατί υπάρχει κούραση – παραμένει ένα επίπεδο πάνω και πρέπει να πάνε πολλά πράγματα λάθος για να χάσει κούπα στα εγχώρια.
Οι Ερυθρόλευκοι περιμένουν περισσότερο από κάθε άλλον τη διακοπή των Χριστουγέννων για να ανασυνταχθούν και να πάρουν δυνάμεις ώστε να εμφανιστούν καλύτεροι τον Γενάρη που θα έχουν τα δύο κρίσιμα παιχνίδια για την ευρωπαϊκή τους πορεία. Το ματς με την Γκίζεν στις 18 Δεκεμβρίου το έχει σημαδέψει όλος ο οργανισμός, ο Ολυμπιακός ξέρει πως με αποτέλεσμα θα κλειδώσει τουλάχιστον την 3η θέση και την ευρωπαϊκή του συνέχεια (σε πρώτη φάση στο CEV Cup), οπότε εκεί είναι που θα πρέπει να τα δώσει όλα.
Κι από τη στιγμή που υπάρχουν τραυματισμοί, φαντάζει πολύ δύσκολο στα παιχνίδια με ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη και Φοίνικα στη Σύρο να είναι οι Ερυθρόλευκοι στο 100%. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις όταν κάνεις διαχείριση, ωστόσο, στο επιτελείο υπάρχουν άνθρωποι (από φυσιοθεραπευτές και γυμναστές ως τον GM Νίκο Μαντούβαλο και τους προπονητές Αντρέα Γκαρντίνι και Αντώνη Βουρδέρη) που έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου, πως ο Ολυμπιακός θα είναι έτοιμος όποτε πρέπει και στα παιχνίδια που πρέπει.
Όπως ακριβώς συνέβη δηλαδή στα ευρωπαϊκά ματς (όταν δεν υπήρξαν ατυχίες), στα δύο εκτός έδρας παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό και στον τελικό του Λιγκ Καπ απέναντι στον ΠΑΟΚ. Ως τώρα παρά τους τραυματισμούς, όλα έχουν βγει στο τάραφλεξ. Ίσως, με το νέο έτος, οι Ερυθρόλευκοι αποκτήσουν μεγαλύτερη διάρκεια, παίξουν καλύτερο βόλεϊ και σταματήσουν να πετούν ευκαιρίες όταν προηγούνται με 21-24 (αποτέλεσμα βιαστικών επιλογών και ανυπομονησίας να τελειώσει το σετ), βάζοντας τις δικές τους προσπάθειες σε κίνδυνο.
ΥΓ: Τελικός διοργάνωσης μεσοβδόμαδα στις 17:00 στην Άρτα χωρίς να έχει γίνει καν promo από την ΕΣΑΠ, δε νοείται. Εκτός αν στη λίγκα υπάρχουν άνθρωποι που είναι ικανοποιημένοι να γίνεται τελικός – έστω και της συγκεκριμένης διοργάνωσης – σε συνθήκες που «βολεύονται». Μωρέ λες;
ΥΓ.1: Εκτός του ΠΑΟΚ, η δεύτερη ομάδα που έχει απογοητεύσει ως τώρα είναι ο Μίλωνας (ενδεχομένως να παρουσιαστεί καλύτερος αν ανέβουν οι δύο Ιάπωνες και προστεθεί ο Χάκας). Περισσότερο απογοήτευσε όμως το γεγονός πως υπήρξαν άνθρωποι που θεώρησαν ματσάρα ένα παιχνίδι (Παναθηναϊκός – Μίλων 3-2) με 72 λάθη. Θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε! Ας σταματήσουμε να ωραιοποιούμε τα πάντα γιατί ως τώρα ούτε το περιεχόμενο αλλά ούτε το περιτύλιγμα του πρωταθλήματος είναι καλό.
ΥΓ.2: Περίφημα τα είπε ο Αντρέα Γκαρντίνι για το πρόγραμμα. Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μιλούν και να αναδεικνύουν τα άσχημα ειδικότερα όταν έρχονται από κορυφαία πρωταθλήματα και έχουν το know how. Γιατί να γίνει το Ολυμπιακός – Φλοίσβος μόλις 40 ώρες μετά από το εξαντλητικό παιχνίδι με τη Φενέρ; Γιατί να μη γίνει Δευτέρα αντί για Σάββατο το Παναθηναϊκός – Μίλων αφού οι Νεοσμυρνιώτες είχαν ταξίδι στα Κανάρια Νησιά; Τι ρωτάμε τώρα…