Η εθνική Ελλάδας επί εποχής Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν έχει προλάβει -ακόμα- να αλλάξει πολλά στη φιλοσοφία του παιχνιδιού της. Τις βασικές του αρχές, ωστόσο, ο Σέρβος τεχνικός τις έχει περάσει ήδη στους παίκτης της «γαλανόλευκης» που πλέον παίζουν με περισσότερη αυτοπεποίθηση, όρεξη και πίστη για τη νίκη.
Τα εμπόδια των Φινλανδία και Ιρλανδία δεν είναι ικανά για να μας οδηγήσουν σε χρήσιμα συμπεράσματα και μεγάλα λόγια, καθώς είναι ομάδες που η Ελλάδα τις κέρδιζε και με τον Πογέτ. Αλλού είναι το νόημα και το συμπέρασμα που προκύπτει από αυτό το 2/2 στο ξεκίνημα της εποχής Γιοβάνοβιτς στον πάγκο της ομάδας. Στις νέες ποδοσφαιρικές αρχές με πρέσινγκ ψηλά και παιχνίδι υπομονής και στο «ξεκλείδωμα» κομβικών παικτών όπως οι Ιωαννίδης και Τζόλης που ήταν και οι μεγάλοι πρωταγωνιστές στο «διπλό» του Δουβλίνου.
Μία νέα… εθνική ποδοσφαιρική ταυτότητα, που γεννά ελπίδες για μεγαλύτερη διάρκεια και γιατί όχι ένα μεγάλο αποτέλεσμα στο Λονδίνο απέναντι στην Αγγλία σε έναν μήνα από σήμερα, με φόντο την πρωτιά στη League B του Nations League.
Κάτι που θα σημαίνει πως οι πιθανότητες πρόκρισης στο Μουντιάλ του 2026 θα αυξηθούν κατακόρυφα. Ή αν θέλετε θα υπάρχει ένα ακόμη «παραθυράκι» και μία άλλη… Γεωργία για δεύτερη ευκαιρία πρόκρισης πέραν της προκριματικής φάσης.
Με τη Φινλανδία ήταν το υψηλό πρέσινγκ και η ικανότητα στα στημένα που έκανε τη διαφορά. Και τότε αποτελεσματική ήταν η εθνική καθώς σκόραρε 3 φορές έχοντας 2,1 xGoals. Χθες στο Δουβλίνο το έκανε ξανά. Με τις δύο ατομικές ενέργειες των Ιωαννίδη και Τζόλη που λογίζονταν καν σαν «μεγάλες ευκαιρίες» κατάφερε με μόλις 1,1 xGoals να σκοράρει δύο φορές και να πάρει μία άκρως επαγγελματική και ωφέλιμη -σε πολλά επίπεδα- νίκη ώστε να παραμείνει στην κορυφή του ομίλου της, αγκαλιά με τους Άγγλους που είναι και η επόμενη πίστα για μία ομάδα που ακόμη ψάχνεται αλλά για την ώρα αρέσει και ξεχειλίζει από ποιότητα αλλά και λύσεις μεσοεπιθετικά.