Στο ρόστερ του Ολυμπιακού που κατέκτησε ευρωπαϊκό τρόπαιο και πρωτάθλημα την περασμένη σεζόν, υπήρξε μόλις μια αλλαγή στη βασική εξάδα (επτάδα με τον Τζιάβρα): ο Μίταρ Τζούριτς. Η επιστροφή του στο Ρέντη μετά από 12 χρόνια συνοδεύτηκε από ένα Κύπελλο (και υπάρχει ένας τίτλος να διεκδικηθεί ακόμα) που έλειπε επτά χρόνια από τους Ερυθρόλευκους.
Ο 35χρονος πιστώνεται το μεγαλύτερο μερίδιο στην κατάκτηση του Κυπέλλου. Δεν είναι μόνο οι 20 πόντοι (81% αποτελεσματικότητα στην επίθεση) με 7 μπλοκ (!) αλλά όλη η ενέργεια και το πάθος που έβγαλε στο τάραφλεξ στον τελικό και ενώ λίγες ώρες νωρίτερα τα είχε δώσει όλα κόντρα στον ΠΑΟΚ.
“Ο στόχος πάντα είναι ο τίτλος. Αντιδράσαμε σε ένα σημείο που πολλοί δεν το πίστευαν κιόλας. Σίγουρα η κούραση έπαιξε το ρόλο της” είπε αποκαμωμένος μετά το τέλος του αγώνα πριν πάρει το βραβείο του MVP στα χέρια του.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Κυπελλούχος με προσωπικότητα
Ο Ολυμπιακός πέρασε από διάφορα στάδια στον τελικό για να φτάσει στην κατάκτηση του Κυπέλλου. Πέρασε το πρώτο σετ χωρίς… κέντρο, έπαιξε με αποφασιστικότητα για δύο σετ, αντιμετώπισε την αντίδραση του Μίλωνα και επέστρεψε από διαφορά τεσσάρων πόντων σε τάι μπρέικ.
Δεν είναι μια ομάδα που έχει πολλά νιάτα και τρομερή αθλητικότητα: δεν παύει όμως να έχει προσωπικότητα από το καλοκαίρι του 2022 όταν χτιζόταν με τον Αλμπέρτο Τζουλιάνι. Έκτοτε βρέθηκε πολλές φορές στα σχοινιά είτε μέσα σε σετ, είτε από το ένα παιχνίδι στο άλλο.
Δεύτερος ημιτελικός Challenge Cup με τον Παναθηναϊκό. Τρίτος τελικός με τον ΠΑΟΚ στο Ρέντη. Μάχες με Ροζελάρε και Ζάκσα. Πέμπτος ημιτελικός πλέι οφ με τον Μίλωνα. Πρώτος ημιτελικός Κυπέλλου με ΠΑΟΚ. Από πέρσι μέχρι (και) φέτος! Και είναι κι άλλα πολλά… Αυτός είναι ο Ολυμπιακός της τελευταίας διετίας.
Δεν είναι εύκολο να καταλάβεις κάποιες φορές πώς μια τέτοια ομάδα εκεί που φαίνεται να χάνει, ξαφνικά γυρίζει το μάτι της και τα φέρνει όλα τούμπα.
Ή μήπως είναι;
Προσωπικότητα λέγεται. Την έχουν ο Τράβιτσα, ο Τζούριτς, ο Ιντάλγκο (παρότι ήταν κάκιστος στον τελικό), ο Κουμεντάκης. Ακόμα και ο Τζιάβρας, είναι τόσο συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του που αδυνατείς να πιστέψεις ότι είναι η δεύτερη χρονιά του ως βασικός στον Ολυμπιακό.
Μετά το 7-10 στο πέμπτο σετ ο Ολυμπιακός είχε διαφορετικούς πρωταγωνιστές σε σερβίς (Γκουσταβάο – Ιντάλγκο), επίθεση (Στερν, Κουμεντάκης), μπλοκ (Τζούριτς, Τράβιτσα, Στερν).
Και όλοι μαζί έδειξαν πως δεν θα φύγουν από τη Λάρισα με άδεια χέρια: πέρα από παίκτες εργάζεται και ένα ολόκληρο επιτελείο για να αποδίδουν όλοι τα μέγιστα. Δεν φαίνονται όλοι οι πρωταγωνιστές αλλά έστω στους τίτλους πρέπει να τους θυμόμαστε, σε όλα τα αθλήματα!
Το ψυχολογικό boost που πήρε ο Ολυμπιακός την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου θα κληθεί να το διαχειριστεί κατάλληλα ενόψει των τελικών του πρωταθλήματος: εκεί που ίσως κατά διαστήματα χρειαστεί να αξιοποιήσει περισσότερο τον πάγκο του (όταν κολλάει ο Τράβιτσα ή είναι κακή η υποδοχή) και να αποφασίσει και το δίδυμο που θα χρησιμοποιήσει στο κέντρο (Παγένκ – Τζούριτς, ή Γκουσταβάο – Τζούριτς).
ΜΙΛΩΝ: Γλυκόπικρο τέλος σε μια ανεπανάληπτη χρονιά
Είναι πικρός ο τρόπος που χάθηκε το Κύπελλο για τον Μίλωνα. Ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής και κόουτς της σεζόν, Σάκης Ψάρρας αποτύπωσε γλαφυρά με τις δηλώσεις του την αλήθεια: “Παίξαμε καταπληκτικό βόλεϊ απέναντι σε έναν τεράστιο αντίπαλο”.
Απέκλεισε με ανωτερότητα τον Παναθηναϊκό, βρέθηκε λίγους πόντους μακριά από το πρώτο τρόπαιο φτάνοντας στα όριά του τον Ολυμπιακό όπως στο πρωτάθλημα. Δεν γίνεται να μην πικραθείς. Ο 41χρονος Γιορντάνοφ πήρε από το χέρι τον Μίλωνα με στατιστική… 30άρη (24π., με 50% επίθεση και +20 στο +/-), ο Μολίνα (που αποχωρεί για τη Γαλλία) κράτησε την υποδοχή και ο Χερ ήταν ΜΑΓΙΚΟΣ.
Ο Μίλωνας έμαθε πολλά φέτος. Έφτασε μια ανάσα από τους «4» του CEV Cup, πήγε για πρώτη φορά σε τελικό Κυπέλλου, κέρδισε τους πάντες στην Ελλάδα και έκανε καθαρές νίκες πρωταθλητισμού σε έδρες όπως η Ορεστιάδα, η Καλαμάτα, η Σύρος. Ίσως αυτό να είναι και το μεγαλύτερο κέρδος. Ότι μια τέτοια ομάδα ατσαλώθηκε με διαδοχικά ματς μέσα στη σεζόν, χωρίς μεγάλο μπάτζετ και χωρίς βάθος πάγκου.
Είναι στο χέρι του να διατηρηθεί σε αυτό το επίπεδο με νέα σύνθεση την επόμενη σεζόν. Πια η θέση στην τετράδα είναι εξασφαλισμένη, το εισιτήριο στο CEV Cup τσεκαρισμένο. Το σημαντικό είναι να διατηρήσει την ίδια σπίθα και να κοντράρει τους άλλους τρεις!
Είναι δεδομένο πως μπορεί να το κάνει αφού αποδείχθηκε απειροελάχιστη η διαφορά με τους δύο πρώτους ενώ επάξια αξίζει και τον τίτλο της πιο σταθερής ομάδας του πρωταθλήματος. Αξίζει σεβασμό η προσπάθεια και αν συνεχίσει έτσι, το άθλημα θα κερδίσει κι άλλους φιλάθλους.
ΠΑΟΚ: Χωρίς διαγώνιο και σερβίς δεν είχε καμία τύχη
Από την άλλη, ο ΠΑΟΚ παρέδωσε τα σκήπτρα του γιατί δεν γίνεται κάθε χρόνο να κάνει αλλαγές τον Ιανουάριο και να αποδίδουν όλες. Οι ομάδες χρειάζονται χρόνο και ο Δικέφαλος τον κυνηγούσε μάταια: μα το πιο σοβαρό πρόβλημα ήταν στη θέση του διαγωνίου. Ο Βαν Ντεν Ντρις έκανε τη χειρότερη σεζόν του.
Όσο κι αν το μπλοκ, κρατούσε τον ΠΑΟΚ σε καλό επίπεδο, κάποια στιγμή χρειάζεται και η ρημάδα η επίθεση και ένα καλό σερβίς. Κι όσο κι αν το προσπάθησε ο Γαλιώτος (που δεν ήταν καλός στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό), με τόσο αναιμικό Φαν Χάρντερεν και χωρίς σταθερή απειλή από την περιφέρεια, δεν είναι δυνατόν να πας μακριά. Η μοναδική σταθερά του ΠΑΟΚ και πάνω σε αυτή οφείλει να χτίσει του χρόνου είναι ο Γιόσκο Μιλενκόσκι.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Προβληματικός παντού παρά τις (δεδομένες) δικαιολογίες
Ο Παναθηναϊκός ήταν ανέτοιμος πνευματικά στη διοργάνωση, έχασε και τον Ιερεσουέλο, είχε και ανέτοιμο τον Πρωτοψάλτη. Δικαιολογίες υπάρχουν και δεν παραμερίζονται. Από την άλλη, είναι ανεξήγητο πως όταν γίνεται το 1-1 με τον Μίλωνα μετά… φεύγει από το γήπεδο και έχει εικόνα ανάλογη με εκείνη του χρυσού σετ πέρσι στον Άγιο Θωμά. Καμία σπίθα και καμία αντίδραση.
Αυτό που προξένησε εντύπωση είναι οι τόσες πολλές αλλαγές κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ναι, φέτος ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος για πρώτη φορά έχει τόσο μεγάλο πάγκο και ο Παναθηναϊκός στήθηκε για να ξεπερνά (και) τραυματισμούς. Από την άλλη, πόσο καλό του έκανε με τα διαδοχικά “μπες εσύ, βγες εσύ” σε κάθε σετ απέναντι σε μια ομάδα με πολύ πιο ξεκάθαρο και πολύπλευρο αγωνιστικό στυλ; Ουσιαστικά βρήκε ρυθμό μόνο με την παρουσία του Πετρέα.
Πια για τον Παναθηναϊκό το ενδιαφέρον είναι στραμμένο κυρίως στους τελικούς. Εκεί θα πρέπει να αποφορτίσει τον Ερνάντες (να πάρουν κι άλλοι το βάρος των επιθέσεων) και ταυτόχρονα να δει τον Κασαμπαλή να βγαίνει μπροστά. Άλλη επιλογή δεν έχει.