Απομένουν έξι αγωνιστικές για τη συμπλήρωση της κανονικής διάρκειας στη φετινή Super League και το τι έχουν δει τα ματάκια μας δύσκολα περιγράφεται. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, μετά και το αποτέλεσμα του χθεσινού ντέρμπι στην Τούμπα, ο βαθμολογικός πίνακας φαίνεται να λέει την αλήθεια, έστω ως προς τον πρωτοπόρο. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Παναθηναϊκό με σκορ που αδικεί κατάφωρα την εικόνα του. Ένα 4-0 θα ήταν σαφώς πιο ακριβές να περιγράψει την εμφάνιση των δυο ομάδων στην άδεια Τούμπα, όχι μόνο για τις ευκαιρίες που δημιούργησαν οι Θεσσαλονικείς, αλλά και για το γεγονός πως οι Πράσινοι πήραν ένα ακόμα πέναλτι φέτος που πολύ δύσκολα θα καταλογιζόταν σε βάρος τους.
Κατά γενική ομολογία, ο ΠΑΟΚ είναι αυτή τη στιγμή η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, παίζοντας το πιο αποτελεσματικό ποδόσφαιρο. Συνεπώς, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η βαθμολογία του πρωταθλήματος λέει την αλήθεια μετά από 20 αγωνιστικές. Μόνο που η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική.
Επίσης κατά γενική ομολογία, ο Ολυμπιακός δεν παίζει το ποδόσφαιρο που θα ήθελαν οι οπαδοί του, ειδικά τους τελευταίους μήνες. Αυτό όμως δεν είναι ασφαλές κριτήριο για τη βαθμολογική θέση στην οποία βρίσκεται. Αρκεί να θυμίσουμε πως έχουν υπάρξει κάμποσες περιστάσεις κατά το παρελθόν στις οποίες οι Ερυθρόλευκοι επίσης δεν ήταν εντυπωσιακοί, παρ’ όλα αυτά τους χώριζαν κάμποσοι βαθμοί από τους υπόλοιπους.
Βρισκόμαστε στην εκπνοή του Ιανουαρίου και οι Πειραιώτες έχουν ήδη αλλάξει προπονητή, προχώρησαν σε έξι προσθήκες (με δανεισμό τους Ναβάρο, Αντρέ Όρτα, Κάρμο και με κανονική μεταγραφή τους Ζέλσον Μαρτίνς, Τσικίνιο και Άμπι) και κανείς δεν ξέρει ακόμη τι θα γίνει τις επόμενες ώρες, ενώ ξεκίνησαν και εκκαθαρίσεις στο ρόστερ που θα ολοκληρωθούν στο τέλος της περιόδου.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό απογοητευμένος από το πώς εξελίσσονται τα πράγματα και φέτος. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι Ερυθρόλευκοι δεν έχουν πάρει ό,τι τους αναλογεί και ό,τι δικαιούνται βάσει όσων έχουν εκτυλιχθεί στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.
Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ υποστήριξε το βράδυ της Κυριακής πως η ομάδα της είναι η πιο αδικημένη στο φετινό πρωτάθλημα. Στο άκουσμα αυτής της διαρροής πιθανότατα δάκρυσαν και τα 32μισι χιλιάδες καθίσματα του «Γ. Καραϊσκάκης», αφού δεν υπάρχει νοήμων Έλληνας που να μην παραδέχεται ότι ο Ολυμπιακός βιώνει για δεύτερη σερί σεζόν σφαγιαστικές διαιτησίες σχεδόν σε κάθε ματς.
Στην πρώτη διάρρηξη βάζεις συναγερμό, μετά από απανωτές ληστείες βγάζεις άδεια οπλοφορίας
Ομολογουμένως, ο ΠΑΟΚ είναι ο λιγότερο ευνοημένους από τους τρεις εκπροσώπους της περιβόητης «εξυγιαντικής συμμαχίας» που ξεκίνησε πριν από κάμποσα χρόνια με στόχο να πάρει υπό τον έλεγχό της το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πέρα από τα όποια «καβγαδάκια» και τις δήθεν κόντρες, είναι ξεκάθαρο πως Παναθηναϊκός και ΑΕΚ ευνοούνται σκανδαλωδώς ακόμα και στα ματς που αποτυγχάνουν να νικήσουν.
Την ίδια στιγμή η ομάδα του Λουτσέσκου παίρνει κάποια ψιχουλάκια όπως συνέβη πρόσφατα στον Βόλο με την ακύρωση της ισοφάρισης των γηπεδούχων για λόγο που ουδείς αντιλήφθηκε. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχασε έστω και έναν βαθμό εξαιτίας κάποιου καθοριστικού διαιτητικού λάθους.
Κι ενώ οι τρεις άλλοτε στενότατοι σύμμαχοι τσακώνονται για το ποιος ευνοείται περισσότερο (θυμηθείτε τι έγινε στο ΑΕΚ – Παναθηναϊκός πριν από δυο εβδομάδες), υπάρχει και ο Ολυμπιακός. Ο οποίος ενώ απαξιώνεται κάποιες φορές ακόμα και από τους δικούς του ανθρώπους με αποφάσεις που στερούνται ποδοσφαιρικής λογικής (ας μην ανοίξουμε ξανά αυτή την κουβέντα), έχει κάθε λόγο να διαμαρτύρεται για όσα του έχουν στερήσει αυτοί που βαυκαλίζονταν εξυγίανση και «καθαριότητα».
Αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός είναι στο -6 από την κορυφή. Αν οι βαθμοί δίνονταν με… το μάτι, οι Ερυθρόλευκοι θα μπορούσαν να είναι και στο -10 από τον ΠΑΟΚ, αφού η διαφορά τους στον αγωνιστικό χώρο φαντάζει πολύ μεγάλη. Μόνο που στο ποδόσφαιρο δεν λειτουργούν ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Ρίξτε μια ματιά στην Ισπανία όπου η Ρεάλ συνήθως ασθμαίνοντας και μια στο τόσο με ένα γερό σπρώξιμο, βρίσκεται στο -1 από την εκπληκτική Τζιρόνα με ματς λιγότερο. Ή στη Γερμανία όπου η αήττητη Λεβερκούζεν του Τσάμπι Αλόνσο είναι μόλις δυο βαθμούς μπροστά από την Μπάγερν που συχνά κάνει τους οπαδούς της να εξοργίζονται με την εικόνα που παρουσιάζει σε ορισμένα ματς.
Στη Super League ο ΠΑΟΚ είναι στην κορυφή. Η διαφορά του όμως από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό είναι πιο μικρή από αυτή που θα έπρεπε. Ειδικά από τους Πράσινους, οι οποίοι έχουν καβατζάρει το μεγαλύτερο κομμάτι της διαιτητικής εύνοιας από πέρυσι. Ο μόνος αντίπαλος που μπορεί να αφήσει παραπονεμένη την ομάδα του Αλαφούζου φοράει κιτρινόμαυρα. Οι υπόλοιπες 12 αντιμετωπίζονται σαν μυρμήγκια όταν βρίσκονται στο ίδιο χορτάρι με τον ΠΑΟ.
Ο ΠΑΟΚ λοιπόν έχει σε γενικές γραμμές δικαιότατα όσους βαθμούς κατέκτησε στον αγωνιστικό χώρο. Μόνο που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει συγκάτοικο στην κορυφή, για να μην πω ότι θα ήταν δεύτερος. Βλέπετε, ακόμα και αυτός ο προβληματικός Ολυμπιακός (ο οποίος εκτροχιάστηκε πρώτα με δική του ευθύνη και μετά των άλλων) θα ήταν πάνω από το δίδυμο των μονίμως ευνοούμενων αν δεν είχαν μεσολαβήσει κατά συρροή ληστείες εις βάρος του.
Οι Ερυθρόλευκοι έπεσαν στον Βόλο θύματα του μεγαλύτερου ποδοσφαιρικού εγκλήματος που έχει γίνει στον 21ο αιώνα και ίσως (λόγω παρουσίας VAR) όλων των εποχών. Παπαπέτρου και Γκορτσίλας θύμιζαν κομάντο που δεν διστάζουν να τινάξουν στον αέρα μια ολόκληρη πολυκατοικία προκειμένου να εξουδετερώσουν έναν ύποπτο, μόνο και μόνο για να αποδείξουν πόσο πειθήνιοι είναι σε αυτούς που τους κρατούν με το ζόρι στη διαιτησία.
Σε οποιαδήποτε κανονική χώρα θα είχαν αποβληθεί από το ποδόσφαιρο πριν καν προλάβουν να μπουν στη ντουζιέρα των αποδυτηρίων του Πανθεσσαλικού. Στη Super League των κακοποιών του παρασκηνίου μέχρι που θα βραβευτούν κιόλας για το έργο τους.
Στους δυο βαθμούς που ληστεύτηκαν από τον Ολυμπιακό στον Βόλο προστίθεται τουλάχιστον ένας από το ματς με την ΑΕΚ. Εκεί όπου ο ώμος του Μασούρα βαφτίστηκε χέρι πριν καν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα, ενώ το καθαρό πέναλτι στον Ναβάρο έγινε «παίζετε» αφού ο ανιψιός Μίχελ δεν ήθελε να πάει κόντρα στον συμπατριώτη του αλλά και σε όσους τους ανέθεσαν την εντολή να μπουν αποφασισμένοι στο Καραϊσκάκη.
Υπάρχει βεβαίως το πέναλτι που θα σφύριζε και ο Τζαβέλλας στο Περιστέρι και κάπως έτσι φτάνουμε μίνιμουμ τους 5 κλεμμένους βαθμούς και ενδεχομένως 7, αν οι Ερυθρόλευκοι νικούσαν την ΑΕΚ και δεν αρκούνταν στην ισοπαλία. Και βέβαια υπάρχει και η ιστορία του Χουάνκαρ, εκεί όπου ο Ολυμπιακός έχασε έναν βαθμό από την αφαίρεση και άλλον έναν από την ήττα στα χαρτιά.
Το μίνιμουμ των βαθμών για τους οποίους δικαιούνται να φωνάζουν οι Πειραιώτες είναι 6: 2 με Βόλο, 2 με Ατρόμητο, 1 με ΑΕΚ και το -1 της αφαίρεσης. Το μάξιμουμ πάλι, είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό αφού μιλάμε για 10 βαθμούς (σε περίπτωση νίκης στα ντέρμπι με Πράσινους και Κιτρινόμαυρους).
Ακόμα και στο πιο απαισιόδοξο σενάριο λοιπόν, ο Ολυμπιακός θα ήταν σήμερα έναν βαθμό πίσω από τον ΠΑΟΚ (βάσει σφυριγμάτων) και ισόβαθμος αν δεν είχε μεσολαβήσει το -1 της απόφασης – σκάνδαλο στην υπόθεση του Χουάνκαρ. Και με μόλις μια νίκη στα δυο προαναφερθέντα ντέρμπι, θα ήταν πρώτος με δυο βαθμούς διαφορά. Όσο για τους δυο ευνοημένους, αν ξεκινήσουμε τις αφαιρέσεις μπορεί να έδιναν μάχη για να κρατηθούν στην τετράδα πάνω από τον Άρη.
Το συμπέρασμα είναι πως δεν αρκούν μονάχα τα ερυθρόλευκα αυτογκόλ για να βγάλουν τον Ολυμπιακό εκτός μάχης. Χρειάζεται να μοχθήσουν σκληρά και όλα τα εργαλεία της Εξυγίανσης ώστε να προκύψει το επιθυμητό – για τους εντολείς τους – αποτέλεσμα. Για το λάθος της απόλυσης Μαρτίνεθ θα επιμένω όσο επέμενα το 2018 για την απομάκρυνση Λεμονή, όταν στη θέση του ήρθε ο απίθανος Γκαρθία. Από μόνο του όμως δεν θα ήταν αρκετό για να εξηγήσει το σημερινό -6 από την κορυφή.
Ένα από τα πιο παλιά κλισέ λέει πως το ποδόσφαιρο δεν είναι δίκαιο άθλημα, αφού δεν νικά πάντοτε ο καλύτερος. Έστω κι αν ο «καλύτερος» είναι συχνά κάτι σχετικό. Για παράδειγμα, η Ίπσουιτς που φέτος φιλοδοξεί να επιστρέψει στην Premier League μετά από 22 χρόνια, αποκλείστηκε το περασμένο Σάββατο στο κύπελλο Αγγλίας από τη Μέιντστοουν, ομάδα 6ης κατηγορίας (National League South). Σε ένα ματς με 38-2 τελικές και 13-2 στην εστία, το αποτέλεσμα ήταν 1-2.
Μπορεί λοιπόν το ποδόσφαιρο να έχει στη φύση του την «αδικία», ωστόσο αυτή θα πρέπει αποκλειστικά να αποδίδεται σε αγωνιστικούς ή ακόμα και μεταφυσικούς παράγοντες. Είναι άλλο πράγμα να σε αδικεί το αποτέλεσμα και εντελώς άλλο το να σε κλέβουν σχεδόν σε κάθε ματς. Αν μάλιστα οι κλοπές σε βάρος σου συνδυαστούν με σκανδαλώδη εύνοια των ανταγωνιστών σου, τότε δεν συζητάμε για ποδόσφαιρο αλλά για εγκληματική οργάνωση. Κανονική και όχι κατά φαντασίαν, όπως αυτή που προσπάθησαν να επινοήσουν για να πλήξουν τον Ολυμπιακό.
Στο προηγούμενο ΕΥΘΕΩΣ έγραφα μεταξύ άλλων πως «το πρόβλημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι “συνολικό” και απορώ γιατί μέχρι τώρα δεν έχει τολμήσει κανείς εκπρόσωπος των Ερυθρολεύκων να το επισημάνει. Το πρόβλημα είναι αποκλειστικά ο Ολυμπιακός. Όταν λοιπόν ο Ολυμπιακός αδικείται συστηματικά και χάνει, όλοι οι σύμμαχοι (αλλά και οι «ουρές» τους) είναι ικανοποιημένοι. Το πράγμα στραβώνει όταν κερδίζει και κατακτά τίτλους».
Μια «αναπάντεχη» νίκη των Ερυθρόλευκων ήταν αρκετή για να προκαλέσει εντονότατη δυσφορία σε αφεντικά και υπηρετικό προσωπικό. Ο Ολυμπιακός «δεν προβλεπόταν» να φύγει νικητής από το «Βικελίδης», αλλά με κάποιον τρόπο τα κατάφερε. Το ότι πήρε και ένα πέναλτι χωρίς να χρειαστεί να ματώσει κάποιος παίκτης του, ήταν μια εξαιρετική αφορμή προκειμένου ο Άρης να διαμαρτυρηθεί για τη διαιτησία και να ζητήσει μόνο Έλληνες στους αγώνες του. Αίτημα που έγινε αμέσως δεκτό και που ανοίγει την πόρτα για να δούμε επιτέλους Φωτιάδες, Παπαπέτρου και Ευαγγέλου σε ντέρμπι.
Μιλάμε για τον ίδιο Άρη που δια στόματος Καρυπίδη στην αρχή της σεζόν είχε δεσμευτεί πως φέτος δεν θα διαμαρτυρηθεί για τη διαιτησία. Μια δέσμευση που τηρήθηκε όταν ο Οντουμπάτζο ανατράπηκε νωρίς από τον Γκατσίνοβιτς στην OPAP Arena και αντί ο Άρης να πάρει πέναλτι και αποβολή του παίκτη της ΑΕΚ, είδε την μπάλα να στήνεται στη γραμμή της μικρής περιοχής για ελεύθερο.
Η ίδια ομάδα που δεν έβγαλε κιχ για μια τόσο καθοριστική διαιτητική απόφαση, θυμήθηκε ότι πρέπει να διαμαρτυρηθεί για ένα πέναλτι από αυτά που καλώς ή κακώς (κακώς, αν θέλετε την άποψή μου) δίνονται κατά κόρον στην εποχή του VAR. Σπανιότατα στον Ολυμπιακό, συχνότατα στους ανταγωνιστές του, αλλά δίνονται.
Ότι ο Λουτσέσκου είναι ένας πολύ καλός προπονητής το γνωρίζουν όλοι. Ότι είναι πιο γραφικός και από την Πορταριά, επίσης. Την Κυριακή όμως είχε χίλια δίκια να χτυπιέται. Ο Παναθηναϊκός πήρε ένα ακόμη «εύκολο» πέναλτι που θα μπορούσε να έχει αλλοιώσει το αποτέλεσμα, αλλά περισσότερο ήταν η παροιμιώδης ανοχή που δείχνουν όλοι οι διαιτητές, Έλληνες και ξένοι, στα μαρκαρίσματα των παικτών του.
Όλα τα 50-50 σφυρίγματα πήγαν στους Πράσινους, όπως και όλη η ανοχή του Νορβηγοϊνδού διαιτητή στα αντιαθλητικά φάουλ των παικτών του Τερίμ. Ακόμα και το πέναλτι να μη δινόταν, πάλι ο Λουτσέσκου θα είχε δίκιο να διαμαρτύρεται. Όπως δίκιο θα είχαν όλοι σχεδόν οι προπονητές των αντιπάλων του Παναθηναϊκού, αφού η λίστα των θυμάτων του εδώ και ενάμισι χρόνο είναι ατελείωτη.
Θα περίμενα από την αθλητική εκπομπή που προβάλλεται στο MEGA, δηλαδή το κανάλι του προέδρου και ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού, να δώσει βάρος σε όσα είπε ο Ρουμάνος τεχνικός. Ο οποίος μάλιστα, υπενθύμισε το πέναλτι-σκάνδαλο κόντρα στον Ατρόμητο, με τον Φώτη Ιωαννίδη να συνεχίζει τις θεατρικές παραστάσεις και να επιβραβεύεται γι’ αυτές.
Όταν λοιπόν βλέπω τον γνωστό και μη εξαιρετέο Σπάθα να προσπαθεί να βγάλει λάδι τον Παναθηναϊκό και να λέει πως «ο Λουτσέσκου μιλούσε γενικά» ενώ ο Ρουμάνος είχε αναφερθεί ονομαστικά και συγκεκριμένα στους Πράσινους, αλλά και τους υπόλοιπους συντελεστές της εκπομπής να μην τον διορθώνουν και να συμφωνούν με τις απόψεις του, δεν γίνεται να μην προβληματίζομαι.
Αδυνατώ να δεχτώ ότι στη μοναδική εκπομπή που θα μπορούσαν να ακουστούν πράγματα για το πέναλτι – ανέκδοτο στο ματς με Ατρόμητο, δεν υπήρξε η παραμικρή αναφορά στον ΠΑΟ. Και εννοείται πως δεν θα μπορούσα ποτέ να συμφωνήσω με την άποψη Κούγια για τα «λίγα σφυρίγματα που δίνουν στον Αλαφούζο», όταν η ομάδα του εθνικού καναλάρχη έχει ξεφτιλίσει κάθε έννοια αγωνιστικών κανονισμών.
Είμαι ανοιχτός στην ιδέα μιας συνεργασίας σε κορυφαίο επίπεδο – Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού δηλαδή – προκειμένου να καθαρίσει η βρωμιά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όσο όμως οι Ερυθρόλευκοι σφάζονται και οι Πράσινοι σπρώχνονται με άκρως προκλητικό τρόπο, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να υπάρξει. Ότι το παρασκηνιακό κουμάντο γίνεται από την ΑΕΚ, το γνωρίζουν και οι Βεδουίνοι στη Σαχάρα. Ότι παράλληλα με την ΑΕΚ όμως ευνοείται σκανδαλωδώς και ακόμα περισσότερο ο ΠΑΟ, δεν είναι κάτι που μπορεί να αποσιωπηθεί.
Για να προλάβω ορισμένους που μπορεί να επεκταθούν σε σενάρια συνομωσίας, τους υπενθυμίζω πως ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ο Παναθηναϊκός παραμένει χωρίς πρωτάθλημα από το 2010 οφείλεται στον Ολυμπιακό που τον «τελείωσε» σε άδειο γήπεδο με το ιστορικό γκολ του Ρέαμπτσιουκ.
Οι Ερυθρόλευκοι έπαιξαν για την ιστορία τους και τους οπαδούς τους σε εκείνο το ματς, ασχέτως αν οι εξέδρες ήταν άδειες. Και το ότι ουσιαστικά «ανέδειξαν» πρωταθλήτρια την ΑΕΚ με τη νίκη επί του αιώνιου, είναι ένα τεράστιο παράσημο για τη διοίκηση Μαρινάκη. Αν μάλιστα δεχτούμε ότι ο Αλαφούζος είναι «φίλος» και ο Μελισσανίδης «εχθρός», εκείνη η νίκη αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία. Οπότε εδώ τελειώνει η κουβέντα για «πλάτες» και οποιαδήποτε άλλη καφενειακή υπόνοια.
Σε λίγες εβδομάδες ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι 9-10 βαθμούς μακριά από την κορυφή, ακόμα κι αν κάνει ένα διπλό σε Λεωφόρο ή Τούμπα. Τι θα γίνει τότε; Νομίζω ότι λίγο – πολύ μπορείτε να φανταστείτε. Τα αυταπόδεικτα επιχειρήματα περί αλλοίωσης της βαθμολογίας θα έχουν πάει περίπατο στο μυαλό πολλών και άντε μετά να εξηγήσεις ότι επειδή κάνεις εσύ λάθη, αυτό δεν νομιμοποιεί τους άλλους να σε σφάζουν. Όπως και να ‘χει, ίδιο πράγμα είναι να πηγαίνεις να παίξεις ένα ματς ζωής και θανάτου γνωρίζοντας πως η ισοπαλία δεν είναι κακό αποτέλεσμα και ίδιο να πρέπει να νικήσεις απλώς για να μη χάσεις κάθε ρεαλιστική ελπίδα τίτλου;