Ενστάσεις, από διάφορες πλευρές, κατατίθενται στο δημόσιο διάλογο για την εξέλιξη, σε πρώτη φάση, της υπόθεσης του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου. Οι περισσότερες φιλοδοξούν να «διαφωτίσουν» πλευρές αυτής της διαφοράς που σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι, χωρίς να λείπει η διάθεση εξυπηρέτησης από τη φιλοδοξία αυτή.
Εξηγούμαι, λοιπόν, και για τον τύπο και για την ουσία:
Η συγκρότηση και η σύνθεση της Α΄ Ε.Ε.Ο.Δ./Ε.Π.Ο. είναι νομιμότατη και πέραν πάσης αμφισβήτησης. Το θέμα έχει λυθεί οριστικά και θεσμικά, κανείς σοβαρός δεν ασχολείται και οι όποιες ενστάσεις καταγράφονται είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις» ανθρώπων που γεννήθηκαν και εξελίχθηκαν με την ιδέα του κρατικού ποδοσφαίρου. Υπενθυμίζεται, πως στη σύνθεση της Επιτροπής δεν τόλμησε να παρέμβει ούτε ο «ποδοσφαιρο-φάγος» Κοντονής (αλήθεια, που βρίσκεται τώρα αυτή η ψυχή και περί τινος διαβουλεύεται;)
Η αυθεντική ερμηνεία της διάταξης της παραγράφου 1 του άρθρου 20 «Αρμοδιότητα Ε.Π.Ο.» σε συνδυασμό με τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 22 « Πρωτοβάθμια Επιτροοπή Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών» του Κ.Ι.Μ.Π. είναι ότι η αρμοδιότητα της Ε.Π.Ο. (άρα και της Α΄ ΕΕΟΔ) σχετικά με τη διατήρηση της σταθερότητας του συμβολαίου, την επιβολή αθλητικών κυρώσεων ή τον καθορισμό αποζημίωσης για αθέτηση συμβολαίου αφορά αποκλειστικά σε διαφορές μεταξύ ομάδας και ποδοσφαιριστή και όχι μεταξύ ομάδων. Η διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 20 είναι, ίσως, κακογραμμένη, μπορεί να οδηγήσει και σε διαφορετικές γραμματολογικές ερμηνείες, αλλά τίποτε άλλο πέραν της ανωτέρω αυθεντικής ερμηνείας δεν ισχύει. Ηθικό δίδαγμα: χρειάζεται επαναδιατύπωση η διάταξη για να αποφεύγονται οι παρανοήσεις.
Η αυθεντική ερμηνεία της διάταξης της παραγράφου 3γ του άρθρου 15 «Ειδικές Διατάξεις Που Αφορούν Συμβόλαια Μεταξύ Επαγγελματιών και Ομάδων», την οποία μονίμως επικαλούνται οι δημοσιολογούντες περί την υπόθεση, αφορά, αποκλειστικά, στην προστασία του ποδοσφαιριστή απέναντι σε μια καταχρηστική και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά της Π.Α.Ε. με την οποία έχει υπογράψει συμβόλαιο και ουδεμία σχέση έχει με τη διάταξη για τη συμβατική σταθερότητα των συμβολαίων. Η διάταξη του άρθρου 15 έχει υιοθετηθεί για να προστατεύσει επαγγελματίες ποδοσφαιριστές από Π.Α.Ε. – απατεώνες ( και υπάρχουν πολλές στην Ελλάδα), που υπέγραφαν συμβόλαιο με επαγγελματία ποδοσφαιριστή και δεν το κατέθεταν ποτέ, ούτε στην επαγγελματική ένωση, ούτε στην Ε.Π.Ο. με αποτέλεσμα να λήγει η περίοδος εγγραφής και ο ποδοσφαιριστής να μένει στο κενό, άνεργος και χωρίς καμία προστασία. Η απλή ανάγνωση του τμήματος της διάταξης που είναι εντός της αγκύλης αρκεί για να κατανοήσει εύκολα και ο πλέον βραδύνους τον ειδικό χαρακτήρα της διάταξης και να πάψει αμέσως να εκτίθεται, ως εργολάβος της κατευθυνόμενης ενημέρωσης.
Η επίλυση διαφορών μεταξύ ομάδων επαγγελματικών κατηγοριών, που δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις 1 έως 5 (παράγραφος 4 του άρθρου 20 του Κ.Ι.Μ.Π.) είναι αληθές πως δεν ανατίθεται, ρητά και κατηγορηματικά, από τον Κανονισμό σε κάποιο όργανο. Ως εκ τούτου η μεταφορά της αρμοδιότητας στο Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου, που είναι υπεύθυνο για την επίλυση κάθε είδους διαφορών, πλην των πειθαρχικών, μεταξύ Π.Α.Ε., μοιάζει με μονόδρομο και είναι ικανή να κάμψει όλες τις δημόσιες και μη αντιδράσεις. Ο Κ.Ι.Μ.Π. θα έπρεπε να προβλέπει επίλυση και τέτοιων διαφορών σε πρώτο βαθμό από την Α΄ ΕΕΟΔ/ΕΠΟ, αλλά δυστυχώς δεν περιέχει ανάλογη πρόβλεψη, ούτε προκύπτει ερμηνευτικά ανάλογη αρμοδιότητα της Επιτροπής. Και στην περίπτωση αυτή ο Κανονισμός χρειάζεται συμπλήρωση.
Η απόφαση της Α΄ΕΕΟΔ/ΕΠΟ είναι σοφή. Πήρε, ευθαρσώς, την ευθύνη για ό,τι εμπίπτει ρητώς στην αρμοδιότητα της και αποφάσισε με βάση και το γράμμα και το πνεύμα του Κανονισμού. Κι αποφάσισε ορθώς, παράγοντας ταυτόχρονα νομολογία για τις δύο βασικές αιτιάσεις της ΑΕΚ που απορρίφθηκαν πανηγυρικά.
Πλέον ο κανονιστικά προβλεπόμενος χρόνος κατάθεσης του συμβολαίου στη διοργανώτρια είναι συστατικός τύπος νομιμότητας του συμβολαίου και κάθε εξάσκηση της οψιόν του συμβολαίου, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ποδοσφαιριστή, είναι (και στην περίπτωση οψιόν σε συμβόλαιο δανεισμού από τρίτη ομάδα) μονομερής ανανέωση συμβολαίου και απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά.
Τα υπόλοιπα όλα είναι απλώς επικοινωνία…