Ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που συνεχίζει στην Ευρώπη και έχει εξασφαλισμένο όμιλο. Για 25η φορά τα τελευταία 26 χρόνια. Όλοι οι άλλοι αποκλείστηκαν και πανηγυρίζουν τη συμμετοχή. Πολύ απλά, όλοι οι άλλοι δεν μπορούν και ο Θρύλος παλεύει μονίμως για μία ολόκληρη χώρα.
Ο Ολυμπιακός έχει ξεπεράσει εδώ και πολλά χρόνια αυτό το επίπεδο και δεν συμβιβάζεται ούτε με την απλή παρουσία στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις ούτε με το Conference League που έχει, ήδη, «λοκάρει». Η πρόκριση στους ομίλους του Europa League είναι ο δεύτερος στόχος από τη στιγμή που χάθηκε ο πρώτος (αυτός των γκρουπ στο Champions League και απομένει ένα εμπόδιο: αυτό του Απόλλωνα Λεμεσού στα πλέι-οφ.
Προφανώς, στο αντίθετο σενάριο ενός αποκλεισμού, τώρα η κουβέντα θα ήταν διαφορετική. Φέτος, η τύχη ήταν μαζί μας στα πέναλτι. Μάς το χρωστούσε η μοίρα από πέρυσι. Και κάπου εδώ, πρέπει να σταθούμε στη σημασία αυτής της πρόκρισης. Πέρυσι, η ομάδα είχε αποκλειστεί με δύο ισοπαλίες στον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League (και αήττητος στα προκριματικά με 2-2-0) και την πρόκριση κόντρα στη Λουντογκόρετς να κρίνεται στη διαδικασία των πέναλτι, στην πρώτη σεζόν όπου καταργήθηκε η δυναμική του εκτός έδρας γκολ.
Φέτος, με όλο αυτό το αγωνιστικό χάλι που βλέπουμε ύστερα από τέσσερις επίσημους αγώνες, ο Ολυμπιακός κινδύνεψε να αποκλειστεί και από τη δεύτερη διοργάνωση σε ιεραρχία στην Ευρώπη με δύο ισοπαλίες (πάλι στα πέναλτι) και να χάσει τους δύο πρώτους στόχους της σεζόν 2022/23, έχοντας συνολικά τρεις ισοπαλίες και μία ήττα. Για αυτόν τον λόγο, η πρόκριση επί της Σλόβαν είναι σημαντική τόσο αγωνιστικά όσο και πνευματικά. Άλλωστε, είναι και ιστορική, καθώς για πρώτη φορά ο Θρύλος κατακτά μία πρόκριση μέσω της διαδικασίας των πέναλτι στην Ευρώπη.
Η ομάδα είναι διαλυμένη ψυχολογικά, ενώ δεν έχει τρεξίματα και η φυσική κατάσταση είναι χαμηλού επιπέδου. Μόνο σε αυτό το ματς έλειπαν πέντε παίκτες λόγω τραυματισμού (Βρσάλικο, Παπασταθόπουλος, Ροντρίγκες, Αμπουμπακάρ Καμαρά, Ανδρούτσος). Ο Κάρλος Κορμπεράν καλείται να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, την ώρα που η διοίκηση έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά τη μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται ποιοτικές προσθήκες εντεκάδας (σε όλες τις γραμμές), έστω και τώρα. Ας αρχίσει την αντεπίθεσή του σε όλα τα επίπεδα, έστω και από τα μέσα Αυγούστου.
Όσο για τον επαναληπτικό στην Μπρατισλάβα και το ποδοσφαιρικό κομμάτι του; Η εύθραυστη συναισθηματική κατάσταση των παικτών έχει επηρεάσει τη λειτουργία της ομάδας, που φαίνεται πολύ χειρότερη από όσο είναι. Έστω και έτσι, έστω και στη διαδικασία των πέναλτι, αυτή η πρόκριση μπορεί να βελτιώσει την αυτοπεποίθηση ενός ολόκληρου οργανισμού.
Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε δύο φορές και δέχθηκε δύο «αστεία» γκολ ισοφάρισης, αμφότερα από στατικές φάσεις (κόρνερ και φάουλ). Ειδικά, η αμυντική συμπεριφορά όλης της ομάδας στο 1-1 που έστειλε τη ρεβάνς στην παράταση ήταν εκτός τόπου χρόνου. Δέκα παίκτες (γιατί ο τερματοφύλακας δεν μπορεί να βγει εκτός μεγάλης περιοχής σε εκτέλεση κόρνερ) να κοιτάζουν τον αντίπαλο να εφορμά κατά πάνω τους και να μην πηγαίνει κανείς να τον μαρκάρει, δεν είναι αποδεκτό από επαγγελματίες και καλοπληρωμένους ποδοσφαιριστές. Όσο για το 2-2 στην παράταση; Τρεις αντίπαλοι έπαιξαν… βόλεϊ με το κεφάλι στη μικρή περιοχή. Από το 90’+7′, οι Ερυθρόλευκοι αγωνίζονταν με 10 παίκτες λόγω της αποβολής του Αμπένα και μπορεί να πήραν για δεύτερη φορά το προβάδισμα, αλλά η Σλόβαν έδειχνε καλύτερη εικόνα, αγωνιζόμενη με ποδοσφαιριστή λιγότερο. Μάλιστα, ισοφάρισε ξανά και έστειλε το ζευγάρι στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι.
Τέλος, ο Κορμπεράν αγχώθηκε υπερβολικά μετά το 1-0 και ήθελε ξεκάθαρα να προστατέψει το αποτέλεσμα. Για αυτό και οι τρεις σέντερ μπακ. Ωστόσο, όταν ο Μπα έγινε αναγκαστική αλλαγή δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος στόπερ στον πάγκο και οπισθοχώρησε ο Εμβιλά, με την ομάδα να χάνει την ισορροπία της στη μεσαία γραμμή και κατ’ επέκταση τον αγωνιστικό χώρο. Στην παράταση, με το σκορ στο 1-1 και το 1-2, ο 39χρονος τεχνικός προχώρησε, χωρίς να το πολυσκεφτεί, σε αλλαγή πάνω στην αλλαγή (ο Κανέ πήρε τη θέση του Τικίνιο που είχε αντικαταστήσει τον Ελ Αραμπί αλλά τραυματίστηκε, ενώ στη συνέχεια και ο Βαλμπουενά αντικατέστησε τον Κανέ). Μπορεί να έχω τις αμφιβολίες μου για την επιλογή του, αλλά ο Κορμπεράν δεν μπορεί να κριθεί σε αυτήν τη φάση. Ούτε το ρόστερ έχει επιλέξει ούτε ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει κάποιον παίκτη με δική του εισήγηση. Τώρα, προέχει το αποτέλεσμα και να μπει το τρένο ξανά στις ράγες. Απλή διαχείριση κάνει σε μία ομάδα που είναι κακά προπονημένη και χωρίς ψυχολογία.
ΥΓ1: Ο Ζινκερνάγκελ δεν είναι κακός παίκτης. Πίσω από τον επιθετικό είναι η θέση του και εκεί μπορεί να αποδώσει στο μάξιμουμ. Προς το παρόν, δεν βρίσκεται καν στο 50% των αγωνιστικών δυνατοτήτων του και έχει σκοράρει τα 2 από τα 4 επίσημα γκολ του Ολυμπιακού στη σεζόν. Παράλληλα, αναμένεται να επιδράσει θετικά στην ψυχολογία τους τόσο το γκολ του Αγκιμπού Καμαρά (το πρώτο μετά τις 6/2 και το εκτός έδρας ματς Πρωταθλήματος με τον Ιωνικό) όσο και οι δύο ασίστ του Γιώργου Μασούρα, ο οποίος είχε αποδοκιμαστεί κατά τη διάρκεια της πρώτης αναμέτρησης με τη Σλόβαν.
ΥΓ2: Ο Ολυμπιακός δεν συμβιβάζεται με το λίγο. Ας το εμπεδώσουν όλοι αυτοί που ξαφνικά έχουν… αγαπήσει την ομάδα για το συμφέρον τους. Προσωπικά, μετά το καθοριστικό εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Βαλμπουενά, έσκασα ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Χαμογέλασα με την καρδιά μου ύστερα από καιρό. Χρειαζόμασταν όλοι μία τέτοια πρόκριση. Και ας κοντέψαμε να τρελαθούμε από τα νεύρα μας για αυτά που βλέπαμε και την τροπή του αγώνα.
ΥΓ3: Ακόμα και στη χειρότερη κατάσταση της ομάδας, την τελευταία τετραετία, η φανέλα παραμένει βαριά και ασήκωτη. Απόλυτος σεβασμός στον πιο επιτυχημένο ελληνικό σύλλογο στην Ευρώπη.