Στις 17 Μαΐου λήγει – και τυπικά- το ετήσιο «μαρτύριο» του Ολυμπιακού στη διαδικασία των play off, αφού οι Ερυθρόλευκοι θα σταματήσουν για μία ακόμη αγωνιστική περίοδο να υποκρίνονται ότι διεκδικούν στους αγώνες κατάταξης ένα πρωτάθλημα που το έχουν κατακτήσει πριν από τα Χριστούγεννα.
https://athlosnews.gr/me-36-omades-apo-to-2024-2025-champions-europa-kai-conference-league-oles-oi-nees-allages-tis-uefa/
Πρόκειται για μια συνήθεια που έγινε λατρεία, για μία τάξη μεγέθους που επιβεβαιώνει τη βασική διάκριση στο ελληνικό ποδόσφαιρο (ο Ολυμπιακός και… τα δεύτερα του κατά τον μέγα Μητροπάνο), οι ενστάσεις που ήδη αξιολογούν τα play off ως αγώνες χωρίς νόημα δεν είναι τυχαίες, απηχούν ευρύτερους προβληματισμούς για το πώς θα αντιμετωπιστεί από την «εξυγίανση» (ή ότι απόμεινε από αυτήν) η ερυθρόλευκη κυριαρχία.
Για τον ίδιο τον Ολυμπιακό η περίοδος που ξεκινάει τυπικά από τις 17 Μαΐου (στην ουσία έχει ήδη ξεκινήσει προ καιρού) είναι κομβικής σημασίας, από τις διεργασίες που είναι σε εξέλιξη και τις αποφάσεις που θα ληφθούν θα καθοριστεί, σε μεγάλο βαθμό, το μέλλον του οργανισμού εντός και εκτός Ελλάδος, ειδικά εκτός, με βάση τις θηριώδεις αλλαγές στις διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA.
Οι Ερυθρόλευκοι βρίσκονται σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό σταυροδρόμι: από τις επιλογές που θα κάνουν θα κριθεί ο δρόμος που θα βαδίσουν, η ολοκλήρωση του κύκλου που ξεκίνησε το 2018 είναι περίπου δεδομένη και τώρα είναι η ώρα για να σκεφθούν και να αποφασίσουν «τι θέλουν από τη ζωή τους» για μερικούς πολύ συγκεκριμένους και σοβαρούς λόγους.
Σημαντικότερος από τους λόγους, που επιβάλλουν μια ευρεία αναθεώρηση των προτεραιοτήτων της ομάδας, είναι οι τεκτονικές αλλαγές στις διοργανώσεις της UEFA με κορυφαία την επόμενη μέρα στο UEFA Champions League από την περίοδο 2024/2025 (δεν είναι καθόλου μακρινή, έτσι δείχνει), η υλοποίηση της οποίας δημιουργεί ένα νέο τοπίο και διαχωρίζει, σε μόνιμη σχεδόν βάση, την ήρα από το στάρι.
Ο Ολυμπιακός, όσο και αν δεν θέλει να το διαλαλεί, έχει ήδη κατά νου αυτό που έρχεται σαν ποδοσφαιρικό τσουνάμι να αλλάξει τα πάντα, είναι σε επαφή με τις εξελίξεις, αντιλαμβάνεται πλήρως τι πρόκειται να συμβεί, έχει στη διάθεση του τα περισσότερα στοιχεία, είναι απολύτως ικανοποιητικός ο βαθμός της ενημέρωσης του.
Οι εσωτερικές ερυθρόλευκες διεργασίες αφορούν, λογικά, στον βαθμό ετοιμότητας της ομάδας σε όλα τα επίπεδα να ανταποκριθεί στο εξαιρετικά περιοριστικό πλαίσιο της νέας τάξης πραγμάτων, δηλαδή να καταφέρει να αντιστοιχίσει την αγωνιστική της παρουσία εκτός συνόρων με μια πιθανή συμμετοχή της στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση του πλανήτη, αν είναι δυνατόν σε μια ημι-μόνιμη βάση.
Με δεδομένο πως είναι η μόνη ελληνική ομάδα που προσδοκά σε αυτή την προοπτική (και εργάζεται για να την καταστήσει πραγματική), την ώρα που το ελληνικό πρωτάθλημα είναι γνωστό πως δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί στα δέκα πρώτα από τα οποία θα προέρχεται ο μεγαλύτερος αριθμός των ομάδων της «νέας διοργάνωσης», η κατάκτηση του εθνικού πρωταθλήματος είναι «υποχρεωτική» για όποιον σκέφτεται να διεκδικήσει τη συμμετοχή του στον ποδοσφαιρικό παράδεισο της νέας διοργάνωσης.
Την ίδια ώρα είναι σαφές πως η απίστευτη διαφορά δυναμικότητας των εθνικών διοργανώσεων με αυτές της UEFA, ειδικά στο κορυφαίο επίπεδο, επιβάλλουν μια νέα προσέγγιση σε όλα τα θέματα που αφορούν στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας με το βλέμμα εκτός συνόρων (και το ανάλογο κόστος).
Χρειάζεται, επειγόντως, μια νέα φιλοσοφία γύρω από την οποία θα χτιστεί ο νέος Ολυμπιακός, ικανή να συνδυάσει τις ανάγκες των εγχώριων διοργανώσεων με τις υψηλότατες απαιτήσεις του Champions League (ακόμη και του Europa League), την οποία οι Ερυθρόλευκοι χρειάζεται να αναζητήσουν (αν δεν έχουν ήδη αναζητήσει) στην αγορά.
Με άλλα λόγια ο Ολυμπιακός θα «υποχρεωθεί» από τα νέα δεδομένα, τα οποία προκύπτουν από την UEFA, να αναδιοργανώσει και να επανακατευθύνει τις προτεραιότητες του σε όλα τα επίπεδα αν θέλει να προσεγγίσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ως προϋπόθεση για να εκτιναχτεί σε μια διετία στον πλανήτη του νέου UEFA Champions League, που είναι «όλα τα λεφτά» (στην κυριολεξία).
Απίστευτα δύσκολη η εξίσωση με τρία – τέσσερα δεδομένα και δέκα αγνώστους, αλλά αυτή είναι, σε όποιον αρέσει και από τις ελληνικές ομάδες μόνο οι Ερυθρόλευκοι διεκδικούν να τη λύσουν.
Το καλό είναι πως η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική παράδοση είναι γεμάτη από πληροφορίες και υλικό για ανάλογες περιπτώσεις, δεν χρειάζεται να ανακαλυφθεί η Αμερική για να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος. Το κακό, από την άλλη πλευρά, προκύπτει από τις αστείες καταστάσεις που χαρακτηρίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο και λειτουργούν ανασταλτικά απέναντι και στις μεγαλύτερες προσωπικές επιθυμίες.
Το χειρότερο και από τα δύο είναι πως ο Ολυμπιακός είναι απολύτως υποχρεωμένος να διεκδικήσει τη λύση της εξίσωσης αν δεν θέλει να καταστεί μια ομάδα μεσαίας ταχύτητας και να πορεύεται σε δευτερότριτες διοργανώσεις (χωρίς να είναι κατ’ ανάγκη αρνητική μια ανάλογη εξέλιξη, αν αυτό αποφασιστεί), καθότι η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει καμία μελαγχολία.
Όλα δείχνουν πως ο Μαρινάκης και η παρέα του έχουν ήδη στοιχηθεί για να παλέψουν όλες τις προκλήσεις, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση αυτός ο αγώνας και κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει την επιτυχία.
Το μόνο σίγουρο είναι πως σε κάθε περίπτωση οι Ερυθρόλευκοι θα βγουν κερδισμένοι, ακόμη και αν δεν καταφέρουν με την πρώτη τον βασικό τους στόχο.
Εν αναμονή, λοιπόν, των εξελίξεων…