Τον απολογισμό της σεζόν που ολοκληρώθηκε έκανε η Θύρα 4 εστιάζοντας στα κακώς κείμενα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ σε διοικητικό και αγωνιστικό επίπεδο.
Αφού οι οργανωμένοι φίλοι του Δικεφάλου του Βορρά υποστήριξαν πως κανείς δεν θα μένει πια στο… απυρόβλητο, έθεσαν ως στόχο του χρόνου την επιστροφή στην κορυφή του πρωταθλήματος.
Η ανακοίνωση:
«Η αγωνιστική χρονιά που πριν λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε, αφήνει θετικά συναισθήματα στον κόσμο του Π.Α.Ο.Κ λόγω της πανάξιας κατάκτησης του Κυπέλλου Ελλάδος. Η επιτυχία αυτή σαφώς και είναι σημαντική, γι αυτό και γιορτάστηκε έξαλλα σε όλη τη χώρα, όπου υπάρχει κόσμος που ζει και αναπνέει για το Δικέφαλο Αετό. Ένας τίτλος όμως, όσο χαρούμενους και αν μας κάνει, δεν πρέπει να μας αποτρέπει από το να βλέπουμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Αντίστοιχα, εάν όλα πήγαιναν ρολόι και η επιτυχία δεν ερχόταν στο τέλος λόγω ατυχίας, σε καμία περίπτωση δεν θα ήμασταν αφοριστικοί. Ποτέ δεν ήμασταν κράχτες, ποτέ δεν θα γίνουμε γλείφτες ούτε ευκαιριακοί χειροκροτητές. Οφείλουμε να βλέπουμε τον Π.Α.Ο.Κ σοβαρά, ως το πιο αγαπημένο κομμάτι της ζωής μας, έτσι κάναμε πάντα και έτσι συνεχίζουμε.
Πέρυσι τέτοιο καιρό, παρθηκε απόφαση για συνέχιση της συνεργασίας με τον προηγούμενο προπονητή χωρίς αυτός εν τέλει να στηριχθεί μεταγραφικά ή επικοινωνιακά. Η ομάδα κόντεψε να κάνει την υπέρβαση στην Ευρωπαϊκή της πορεία το καλοκαίρι αλλά έχασε την ευκαιρία για ιστορική είσοδο στους ομίλους καθώς έγιναν αργοπορημένες και σε μεγάλο βαθμό αποτυχημένες μεταγραφές. Πουλήθηκαν παίκτες σε χαμηλή τιμή ξεκάθαρα λόγω κακού προγραμματισμού και διαχείρισης και αγοράστηκαν άλλοι σε υψηλότερη χωρίς να δικαιολογήσουν τα χρήματα που δόθηκαν (Πέλκας-Μουργκ, Άκπομ-Τσόλακ). Η ομάδα πήγε γυμνή σε κάποιες θέσεις στα παιχνίδια με τη Κρασνονταρ, και αυτό ακριβώς πλήρωσε. Αναστάτωση επίσης προκλήθηκε στην ομάδα με τα «μένω – φεύγω» των Μάτος και Βιερίνια που σε ένα μεγάλο βαθμό οφείλεται στις διοικητικές ελλείψεις (στην έλλειψη δηλαδή ανθρώπου ή ανθρώπων που να μπορουν να βγουν μπροστα και να λύσουν τέτοια θέματα, αρκεί βέβαια να τους δοθεί η δύναμη και οι αρμοδιότητες από την ιδιοκτησία).
Ο προηγούμενος Τ.Δ. περισσότερο είχε το ρόλο βομβιστή αυτοκτονίας, καθώς ο σκοπός του ήταν να ξεφορτωθεί συμβόλαια ή να πουλήσει όπως όπως όσους παίκτες μπορούσε και όχι να λύσει τα θέματα που προαναφέρθηκαν. Τελικό αποτέλεσμα η αποδυνάμωση του ρόστερ και το χτίσιμο σε λάθος βάσεις. Ο Φερέιρα στη συνέχεια έφυγε επειδή έτυχε να του γίνει μία πρόταση. Σε διαφορετική περίπτωση θα συνέχιζε, μπορει και μέχρι σήμερα. Έγινε δηλαδή αλλαγή προπονητή για λόγους οικονομικούς και όχι αγωνιστικούς. Στο ίδιο ακριβώς μοτίβο, ο Γκαρσία δεν στηρίχθηκε καθόλου το Γενάρη με τους παίκτες που ζήτησε. Δεν στηρίχθηκε επιπλέον ούτε επικοινωνιακά αλλά ούτε και διοικητικά. Είναι προφανές ότι κάποιοι στα γραφεία και στη διοίκηση δεν είχαν καλές σχέσεις μαζί του. Παρόλα αυτά πήρε το κύπελλο και η επιτυχία αύτή οφείλεται κυρίως στον ίδιο και στους ποδοσφαιριστές του που έκανε και πάλι οικογένεια και κατάφερε να κερδίσει με τη δουλειά και την προσωπικότητά του.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν για εμάς ξεκάθαρα δείγματα έλλειψης σχεδιασμού και προγραμματισμού. Ο Π.Α.Ο.Κ αποδεικνύει και στις επιτυχίες και στις αποτυχίες ότι είναι ένας σχετικά προβληματικός οργανισμός. Πλέον είναι σίγουρο ότι αυτό αποτελεί ευθύνη τόσο του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ όσο και των υψηλόβαθμων στελεχών της. Η μπερδεμένη σχέση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα σε ιδιοκτησία, διοικητικά και αθλητικά στελέχη, δημοσιογράφους και μάνατζερ οδηγεί σε πράξεις πανικού και επαναλαμβανόμενα λάθη. Υπεύθυνος για τις επιλογές στελεχών (όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν) είναι ο ιδιοκτήτης και αυτός κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Εμείς ως οπαδοί δεν έχουμε αρμοδιότητα να επιβάλλουμε ποιους θα διώξει ούτε να προτείνουμε φυσικά ποιους θα πάρει τόσο στο αγωνιστικό όσο και στο διοικητικό – λειτουργικό κομμάτι. Δε γίνεται όμως να μην επισημάνουμε ότι μετά το μεγαλομέτοχο αυτοί που έχουν την ευθύνη σε διοικητικό επίπεδο και εννοείται σε επίπεδο λειτουργίας των γραφείων είναι τα υψηλόβαθμα στελέχη της ΠΑΕ Π.Α.Ο.Κ: ο Χρυσόστομος Γκαγκάτσης, ο Κυριάκος Κυριάκος, η Μαρία Γκοντζάρεβα και κάποιος Παντελής αγνώστων λοιπών στοιχείων και αρμοδιοτήτων.
Όσον αφορά τον απόλυτο κυρίαρχο στην ΠΑΕ (διευθύνοντα σύμβουλο) και χωρίς να αμφισβητούμε τις ικανότητές του, φαίνεται πως η εμμονή στο συγκεντρωτισμό έχει αρνητικά αποτελέσματα. Ο πλήρης έλεγχος ενός τεράστιου οργανισμού όπως ο Π.Α.Ο.Κ από ένα μόνο άτομο δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αποτελεσματικά και αυτός είναι ένας κύριος λόγος των σημερινών δυσλειτουργιών. Στο θέμα της επικοινωνίας τα πράγματα είναι χειρότερα. Δυστυχώς η «πολυπόθητη» εκλογή με τα χρώματα του ΚΙΝΑΛ δεν ήρθε, η ευκαιρία να σηκώσει μανίκια για σκληρή δουλειά ο νέος Τηλέμαχος Χυτήρης (sic) χάθηκε για λίγο, και έτσι ο Κυρ-Κυρ είναι και πάλι ο ηγέτης του επικοινωνιακού κομματιού, το οποίο τις περισσότερες – αν όχι όλες – φορές έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την υπεράσπιση του μεγαλομετόχου, άντε και με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων κάποιων ποδοσφαιριστών και κατ’ επέκταση των μάνατζερ τους. Θα σταθούμε επίσης στο θέμα του γενικού αρχηγού, ενός πόστου πολύ σημαντικού για την εύρυθμη λειτουργία του τμήματος. Η συγκεκριμένη θέση απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες και κυρίως ισχυρή προσωπικότητα και σίγουρα οι αφιερώσεις του κυπέλλου στον μεγαλομέτοχο δεν αρκούν από μόνες τους.
Η εποχή που κάτω από την ασπίδα του μεγαλομετόχου και των δημοσιογράφων τα διάφορα στελέχη έμεναν στο απυρόβλητο, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Δεν είναι δυνατόν ακριβοπληρωμένα στελέχη που ασχολούνται με τα πάντα, να μην έχουν ευθύνη για τίποτα. Όποιος δε μπορεί να ανταπεξέλθει στις ευθύνες της θέσης του κ τις απαιτήσεις ενός τεράστιου συλλόγου όπως ο ΠΑΟΚ καλό θα είναι να αναλάβει έμπρακτα τις ευθύνες του γιατί οι δικαιολογίες τελειώσαν. Όλοι θα πρέπει να κρίνονται και να μάθουν να λειτουργούν με μοναδικό γνώμονα το καλό της ομάδας και όχι τα προσωπικά τους μικροσυμφέροντα διαφορετικά αργά ή γρήγορα θα μας βρουν μπροστά τους.
Επίσης, θέλουμε να τονίσουμε ότι όλη αυτή η οικονομική σιγουριά έχει φέρει μία οκνηρία, μια οπαδική τεμπελιά και έναν πλήρη αποπροσανατολισμό. Φυσικά δεν αναφερόμαστε στον οπαδικό μας πυρήνα που μέσα σε καιρό απαγορεύσεων μας έκανε και πάλι περήφανους, σηκώνοντας το Κύπελλο μέσα στην Αθήνα μια μέρα πριν τον τελικό. Στα σόσιαλ μίντια και στην καθημερινότητα της πόλης έχει προκύψει μια νέα φάρα αλαζόνων – νεόπλουτων φιλάθλων-οπαδών που αρέσκονται να «βρίσκονται» υπό την θαλπωρή των εκατομμυρίων του ιδιοκτήτη. Άνθρωποι με περίσσειες γνώσεις λογιστή, νομικού, τραπεζίτη, μάνατζερ ή προπονητή που έτσι χάνουν το δάσος και δεν βοηθούν σε τίποτα στην εξέλιξη του συλλόγου. Εμείς δεν ζητάμε από τον κόσμο να είναι αφοριστικός – μηδενιστής και ισοπεδωτικός. Αυτό που θέλουμε είναι να είναι μαχητής, να καλλιεργεί την σκέψη και την κρίση του και να έχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του τους κινδύνους που κρύβει η εποχή του μοντέρνου ποδοσφαίρου και τα παρελκόμενά της.
Σχετικά με το θέμα Γκαρσία, η όποια απόφαση του ιδιοκτήτη για τον προπονητή της νέας σεζόν είναι σεβαστή, στα πλαίσια που αναφέρθηκαν. Ως οπαδοί όμως οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η συμπεριφορά της ΠΑΕ στον Γκαρσία ήταν τουλάχιστον άκομψη, ο Πάμπλο έπρεπε να έχει πιο ντόμπρα αντιμετώπιση από τους ανθρώπους που εκφράζουν το σύλλογο που τόσο παθολογικά αγάπησε και υπηρέτησε με αυταπάρνηση και σεβασμό, σαν πραγματικός στρατιώτης. Κανείς δεν αμφισβητεί την αξία του Λουτσέσκου, ούτε την πρόθεση του Ιβάν Σαββίδη να οδηγήσει τον σύλλογο σε μεγαλύτερες επιτυχίες. Το ποδόσφαιρο όμως είναι κυρίως συναίσθημα και ο Γκαρσία «μίλησε» στην καρδιά μας. Σαν προπονητής κατάφερε να ενώσει μια ομάδα σκορποχώρι και να μπει μπροστά όταν άλλοι ήταν εξαφανισμένοι. Του ζήτησαν να βγει 2ος και να πάρει το Κύπελλο (αυτοί ήταν οι εφικτοί στόχοι για την περασμένη χρονιά όταν ανέλαβε), και αυτό έκανε. Πέρα από αυτό έδειξε ότι έχει και τα στοιχεία προκειμένου να τον εμπιστευτούν για να χτίσει τον Π.Α.Ο.Κ του μέλλοντος. Γι αυτά που κατάφερε και για όσα ένιωσε, τον ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας, στην οποία θα έχει για πάντα ξεχωριστή θέση.
Όλα τα προηγούμενα πλέον ανήκουν στο παρελθόν και η ιστορία έχει γραφτεί, κάποια κομμάτια της με χρυσά γράμματα και κάποια άλλα με σκούρα, αλλά έτσι ήταν πάντα. Αυτό που υπάρχει τώρα σαν βάση είναι ένας ΠΑΟΚ 11 τίτλων, με τον μαέστρο του Αήττητου Πρωταθλήματος στο τιμόνι. Ευχόμαστε ο Ράσβαν να μπορέσει να δουλέψει ανενόχλητος απο εξωγενείς και μη παράγοντες, να στηριχθεί σε αντίθεση με τους δυο προκατόχους του και να φέρει εις πέρας το έργο που του ανατέθηκε. Ελπίζουμε η νέα χρονιά να βρει τους πάντες σοφότερους και τον κόσμο πίσω στην Τούμπα αλλά και στα εκτός έδρας πέταλα που τόσο μας έλειψαν.
Φέτος ξανά Κυπελλούχοι, του χρόνου πάλι Πρωταθλητές, εντός και εκτός γηπέδων.
Μετά τιμής,
Σ.Φ. Π.Α.Ο.Κ. ΘΥΡΑ 4»