Η είδηση είναι αυτή: Με μια απόφαση που καθυστέρησε κάμποσες μέρες, το Πρωτοδικείο απέρριψε το αίτημα αντικατάστασης των Γιώργου Βασιλακόπουλου και Αριστείδη Γολέμη που είχε καταθέσει με ασφαλιστικά μέτρα η πλευρά του Βαγγέλη Λιόλιου.
Το σκεπτικό δεν θα το μάθουμε σύντομα. Εκείνο που είμαστε σε θέση να μεταφέρουμε με βεβαιότητα είναι πως επί της ουσίας ελάχιστα πράγματα αλλάζουν. Τα ασφαλιστικά μέτρα κατατέθηκαν προκειμένου να βγάλουν από τη μέση (της προσωρινής διοίκησης) τον δυνάστη του ελληνικού μπάσκετ, κάτι που δεν κατέστη εφικτό.
Επειδή είμαστε βέβαιοι ότι θα έχετε διαβάσει… σημεία και τέρατα ως τώρα, το FWS οφείλει να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Η απόρριψη των ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε ο Βαγγέλης Λιόλιος δεν έχει καμία σχέση με την αρχική ψηφοφορία για την εκλογή προσωρινού προέδρου, από την οποία αποχώρησαν οι εκπρόσωποι των βιαστών του ελληνικού μπάσκετ και στη συνέχεια εξελέγη ο Φάνης Χριστοδούλου.
Δεν τίθεται θέμα νομιμοποίησης ή ακύρωσης της προσωρινής διοίκησης υπό τον Φάνη, αφού δεν ήταν αυτό το διακύβευμα των ασφαλιστικών μέτρων. Με απλά λόγια, δεν κλήθηκε το Πρωτοδικείο να αποφασίσει αν ο Χριστοδούλου είναι έγκυρος ή άκυρος προσωρινός πρόεδρος, αλλά το αν έχει δικαίωμα να βρίσκεται στην προσωρινή διοίκηση – όπως είχε οριστεί εξ αρχής για κάποιον ακατανόητο νομικά λόγο – ο Γ. Βασιλακόπουλος.
Ως εκ τούτου, η παρωδία στην «μαύρη τρύπα» του ελληνικού μπάσκετ συνεχίζεται, η οποία – μέχρι κάτι να αλλάξει – παραμένει με δυο προσωρινές διοικήσεις. Στο μεταξύ, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς ισχύει και κυρίως τι μέλλει γενέσθαι από εδώ και πέρα. Με δεδομένο όμως ότι δεν ξέρουν ούτε κι αυτοί που αποφασίζουν ως δικαστές, σίγουρα δεν είναι δικό μας το πρόβλημα…