Οι φωτογραφίες των απανθρακωμένων παιδιών που δημοσιοποίησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook η δημοσιογράφος Τζώρτζια Κοντράρου, αποτέλεσαν αφορμή για μια κόντρα με την Ελενα Ακρίτα.
Η κ. Ακρίτα αφιέρωσε στην συνάδελφό της ένα κείμενο από ανάρτηση της Αργυρώς Μουστάκα Βρεττού στο Facebook. Οπως γράφει η Ακρίτα το σπίτι του Κώστα και της Αργυρώς, που υπογράφει το κείμενο, κάηκε ολοσχερώς.
Στο κείμενο αυτό η Αργυρώ Μουστάκα αντιδρά έντονα για τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών (δεν αναφέρεται στην κ. Κορνάρου, μιλά γενικώς για όσους αναπαράγουν τις συγκεκριμένες φωτογραφίες), αναφέροντας πως πρόκειται για σκύλευση νεκρών, ζητώντας να σταματήσουν την μικροπολιτική και να αφήσουν τον κόσμο να τα θυμούνται με τα χαμογελαστά τους προσωπάκια.
Αναλυτικά, το κείμενο:
«Αφήστε μας να τα θυμόμαστε να γελάνε. Αφήστε μας να τα σκεφτόμαστε με σταματημένο τον χρόνο Κυριακή 22 Ιουλίου να παίζουν στη θάλασσα και να χαίρονται τη ζωή που λιγόστευε.
Ανθρωποι είστε εσείς; Ανθρωποι είστε εσείς που ανεβάζετε φωτογραφίες με καμμένα παιδάκια;
Εμείς που από θαύμα σώσαμε τα μωρά μας τι σας φταίξαμε;;
Δε μας στοιχειώνει αρκετά η ιδέα ότι τόσες ψυχές δε θα μεγαλώσουν ποτέ, δε θα ξαναγελάσουν, δε θα παίξουν, δε θα ερωτευτούν; Δε μας βασανίζει η σκέψη ότι αγκαλιασμένα και κλαίγοντας ξεψυχούσαν λίγο πριν γίνουν στάχτη;
Γιατί να δω αυτή τη φωτογραφία..
Γιατί δεν το βουλώνετε γιατί δε σταματάτε την μικροπολιτική γιατί δε σέβεστε τις ψυχές τους γιατί προβαίνετε σε αυτή την σκύλευση, γιατί;;;
Πόσο φρίκη ν’ αντέξουμε ακόμα;;
Αργυρώ Μουστάκα Βρεττού».
Με τη σειρά της, η Τζώρτζια Κοντράρου απάντησε στη δημοσιογράφο με ανάρτησή της στο Facebook κατηγορώντας την πως η θέση της διαμορφώνεται ανάλογα με την πολιτική ταυτότητα του θύτη:
«Θα απαντήσω στην πάλαι ποτέ <συγκάτοικο> μου στα ΝΕΑ αρθρογράφο -ως ρεπόρτερ δεν την συνάντησα ποτέ- όταν εντοπίσω την διατύπωση παρόμοιων σχολίων της για τη δημοσίευση του νεκρού Παύλου Φύσα. Δημοσίευση συγκλονιστική και απολύτως επιβεβλημένη για εμένα. Φαντάζομαι ότι οι θέσεις της θα ήταν και τότε παρόμοιες εκτός κι αν διαμορφώνονται ανάλογα με την πολιτική ταυτότητα του θύτη».