Τι σχέση μπορεί να έχει ο κορυφαίος αντισφαιριστής όλων των εποχών στο χώμα, Ραφαέλ Ναδάλ, με την ελληνική μυθολογία και τους Γίγαντες; Ουκ ολίγες!
Όπως τα μυθικά αυτά τέρατα γεννήθηκαν από το σώμα της Γης, έτσι και ο Ισπανός αστέρας αναγεννάται κάθε φορά που πατάει το γήινο χώμα και ξεκινά η χωμάτινη περίοδος στο ευγενές άθλημα της αντισφαίρισης που σημειολογικώς συμπίπτει με την εποχή της άνοιξης, δηλαδή της αναγέννησης της φύσης.! Όπως οι Γίγαντες ήταν τρομακτικά και υπερφυσικά όντα, φοβεροί στην όψη, πελώριοι στο ανάστημα και ακαταμάχητοι στη δύναμη, έτσι και ο «ταυρομάχος» τρομάζει τους αντιπάλους του με τα σωματικά του προσόντα, τη σκληρή και βλοσυρή έκφραση του προσώπου του κατά τη διάρκεια του αγώνα και τα πολύ δυνατά του κτυπήματα που μπορούν να ξεπεράσουν σε ταχύτητα περιστροφής τις 5000 στροφές ανά λεπτό!
Όπως τα ανθρωπόμορφα αυτά πλάσματα κρατούσαν μακριά και λαμπερά ακόντια και κατατρόπωσαν κραταιές θεότητες, ολόκληρους Τιτάνες, έτσι και ο «σωματοφύλακας» του Παρισιού με όπλο τη ρακέτα-ξίφος του τρυπά την άμυνα των άλλων «γαλαζοαίματων» τιτάνων του αθλήματος, του Ελβετού «βασιλιά» Ρότζερ Φέντερερ, του Σέρβου «πρίγκηπα» Νόβακ Τζόκοβις και του Βρετανού «λόρδου» Άντι Μάρεϊ, γκρεμίζοντας τους κατά καιρούς στο παρελθόν από την κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά και μην επιτρέποντας σε νεαρούς επίδοξους σφετεριστές όπως φέτος ο Αυστριακός «δούκας» Ντομινίκ Τιέμ, να του πάρουν τα σκήπτρα.
Μολονότι οι Γίγαντες είχαν θεϊκή καταγωγή, ήταν θνητοί, αλλά για να θανατωθούν έπρεπε να χτυπηθούν ταυτοχρόνως από έναν θεό και έναν θνητό, έτσι και ο γιγάντιος Ναδάλ, δεν μπορεί ακόμα τουλάχιστον, να νικηθεί από κανέναν άλλο θνητό αθλητή στο πεδίο της μάχης που λέγεται στάδιο «Φιλίπ Σατριέ» του «Ρολάν Γκαρός» σε αγώνα για το τρόπαιο. Όσοι τον έχουν αντιμετωπίσει εκεί συνολικώς 11 φορές στον τελικό αγώνα, έχουν όλοι υποκύψει στην ανωτερότητα του και ανάμεσα τους είναι οι καλύτεροι: Φέντερερ, Τζόκοβιτς, Βαβρίνκα, Φερέρ, Τιέμ, την τελευταία δεκαετία και Σόντερλινγκ, Πουέρτα την προηγούμενη. Μια παράδοση αναφέρει ότι κάποιοι από τους Γίγαντες ήταν αθάνατοι όσο πατούσαν στο έδαφος όπου είχαν γεννηθεί, έτσι και ο πολυνίκης Μαγιορκέζος είναι ανίκητος πάνω στο χώμα του Παρισιού όταν το διακύβευμα του αγώνα είναι το κύπελο του «Ρολάν Γκαρός»!
Τα στατιστικά στοιχεία και τα ατομικά του επιτεύγματα που επιβεβαιώνουν την παντοδυναμία του στο χώμα είναι ασύλληπτα:
11 τίτλοι «Ρολάντ Γκαρός»
17 τίτλοι «Γκραν Σλαμ»
57 τίτλοι στο χώμα
79 τίτλοι σταδιοδρομίας
Επιπλέον, έκανε το ασύλληπτο 11/11 σε τελικούς αγώνες στο «Ρολάν Γκαρός» (2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2017, 2018) στους οποίους έχει χάσει συνολικώς μόλις 6 σετ… Έχει ένα τρομερό ποσοστό νικών σε τελικούς αγώνες «Γκραν Σλαμ» που είναι 17/24, δείγμα του πόσο γεννημένος νικητής είναι αυτός ο αθλητής και πόσο έτοιμος αγωνιστικώς και νοητικώς διαχειρίζεται πάντα τα μεγάλα παιχνίδια!
Το 11ο τρόπαιο «Ρολάν Γκαρός» είναι ένα εξωφρενικό επίτευγμα, πρόκειται για έναν μοναδικό άθλο, που μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουμε πολλά χρόνια για να καταρριφθεί από κάποιον! Το αμέσως επόμενο ατομικό επίτευγμα σε ένα «Γκραν Σλαμ» είναι τα 8 τρόπαια του Ρότζερ Φέντερερ στο Γουίμπλεντον, ενώ αυτό που κυνηγά πλέον είναι βεβαίως ο συνολικός αριθμός τροπαίων «Γκραν Σλαμ» στον οποίο και εξακολουθεί να προπορεύεται ο πολύς Ρότζερ Φέντερερ με 20, αλλά ο Ραφαέλ Ναδάλ μείωσε και πάλι στα 3 λιγότερα φτάνοντας τα 17! Απομακρύνθηκε επίσης από τον 3ο της λίστας, Πητ Σάμπρας, που ολοκλήρωσε την αθλητική του σταδιοδρομία με 14 τρόπαια «Γκραν Σλαμ».
Ο εκρηκτικός εντούτοις Ισπανός έχει ήδη πάρει τρία κύπελα «Γκραν Σλαμ» μετά τα 30 του, εξακολουθεί να παίζει σε κορυφαίο επίπεδο και ειδικώς στο χώμα είναι ξανά ακαταμάχητος, καταρρίπτοντας για ακόμη μια φορά τα δικά του εξωπραγματικά επιτεύγματα… Βελτίωσε το ποσοστό νικών του σε όλες τις αναμετρήσεις του στη χωμάτινη επιφάνεια στο ανυπέρβλητο 415-36, ενώ έχει 87-18 απέναντι σε παίκτες κορυφαίας δεκάδας, 86-2 στο «Ρολάν Γκαρός» και 111-2 σε αγώνες που κρίνονται στα 3 νικηφόρα σετ!
Μπορεί το ποσοστό των 86 νικών σε 88 αγώνες του στο «Ρολάν Γκαρός» να είναι τουλάχιστον αδιανόητο, αλλά ο Ραφαέλ Ναδάλ συνεχίζει να μην αναγνωρίζει όρια! Όπως δήλωσε μετά την κατάκτηση του 11ου τροπαίου στο Παρίσι, ο Ισπανός πιστεύει πως πάντα θα υπάρχει χώρος για βελτίωση. Παίζει τον κάθε πόντο σαν να είναι ο πιο κρίσιμος του αγώνα, με απίστευτη θέληση γι ανταγωνισμό και ασίγαστο πάθος που ξεχειλίζει, σήμα κατατεθέν του όπως επιβεβαιώνουν και οι αντίπαλοι του που έχουν παραδεχτοί αρκετοί από αυτούς ότι εναντίον του είναι σα να παίζεις απέναντι σε τοίχο, καθώς επιστρέφει σχεδόν όλες τις μπάλες που δέχεται… Αυτό είναι και το μεγάλο του όπλο που τον έχει οδηγήσει σε τόσες μεγάλες επιτυχίες, αλλά ίσως και σε αρκετούς από τους τραυματισμούς που είχε έως τώρα, λόγω της υψηλής καταπόνησης που δέχονται τα γόνατα του κυρίως – τραυματισμοί που τον έχουν αφήσει εκτός δράσης άλλοτε για μικρά και άλλοτε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, στερώντας του τη δυνατότητα να διεκδικήσει ακόμα περισσότερους τίτλους…
Ο φιλόδοξος όμως «Ταυρομάχος», ο μεγαλύτερος μαχητής που είδαν ποτέ τα γήπεδα, ένα κράμα θαυμάσιας αθλητικής ποιότητας και ασύγκριτης νοητικής δύναμης, θέλει να μείνει στην ιστορία ως ο καλύτερος όλων των εποχών και ακόμα και αν δεν το καταφέρει στη συνείδηση του κόσμου, θα μείνει ως το πιο τρανό παράδειγμα ενός συγκλονιστικού αθλητή που δεν τα παρατούσε ποτέ και του πιο ακατάβλητου πρωταθλητή που είδε, ίσως, οποιοδήποτε άθλημα…
