Από το περασμένο Σάββατο που η Super League ξαναμπήκε στη ζωή μας, επέστρεψε σε αυτήν και ο γνήσιος, ο ανόθευτος… αντιολυμπιακισμός. Επιτρέψτε μας τον νεολογισμό, αν και η αλήθεια είναι πως ως έννοια υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Μια φάση με πολλές παραμέτρους όπως αυτή του Μπαράλες έγινε αιτία για να σηκωθεί από την πρεμιέρα το λάβαρο της επανάστασης κατά του «κακού Ολυμπιακού». Ευνοήθηκε τελικά ο Ολυμπιακός σε εκείνη τη φάση ή όχι;
Ο διαιτητής Κουμπαράκης δεν έδωσε τίποτα και άφησε τη φάση να εξελιχθεί από το άουτ. Κακώς, μια και υπήρχε οφσάιντ στο ξεκίνημα που κακώς δεν υποδείχθηκε από τον βοηθό του. Και σοβαρή υποψία φάουλ του Μπαράλες υπήρχε, αλλά από το VAR που δόθηκε στον διαιτητή καμία παράβαση δεν ήταν ορατή, ούτε καν το καθαρό τράβηγμα του Ελ Αραμπί για το οποίο έγινε τόσος ντόρος.
Χθες βράδυ στο Άμστερνταμ προέκυψε μια φάση με πάνω κάτω ίδια δεδομένα. Ένας παίκτης του Άγιαξ ήταν εκτεθειμένος και ο διαιτητής Τσβάιερ καταλόγισε οφσάιντ αγνοώντας ότι στη συνέχεια ακολούθησε καθαρό τράβηγμα πέναλτι (Άλβαρες) και γκολ (Χούντελαρ). Αγνόησε ακόμα και το γεγονός πως ο Φέλτμαν (που ήταν εκτεθειμένος) δεν είχε φαινομενικά συμμετοχή στη φάση, πέρα από το ότι βρισκόταν στην πορεία της αρχικής σέντρας που κατέληξε στον Ταγλιαφίκο.
Ο Γερμανός ρέφερι είδε τη φάση πολλές φορές στο VAR και τελικά πήρε πίσω το γκολ. Για κάποιους, δεν ήταν ξεκάθαρος ο λόγος του μη καταλογισμού του τέρματος. Από άγνοια; Από συμφέρον; Κανείς δεν ξέρει. Το σίγουρο είναι πως ουδείς τόλμησε να το συνδέσει με την αντίστοιχη φάση του Καραϊσκάκη για την οποίο σηκώθηκε το φλάμπουρο της «αντιεξυγίανσης».
Δυστυχώς, όσοι περίμεναν κάποιες διευκρινίσεις από την τηλεοπτική του Τσάμπιονς Λιγκ, θόλωσαν ακόμα περισσότερο από αυτά που ακούστηκαν. Κυρίως επειδή κανείς εκ των παρουσιαστών δε γνώριζε ή τέλος πάντων δεν μπορούσε να πάρει θέση σχετικά με την υπόδειξη του Τσβάιερ.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η δουλειά του δημοσιογράφου είναι δύσκολη και ότι δεν μπορεί να τα γνωρίζει όλα (ασχέτως αν εκφέρει άποψη για τα πάντα). Και γι’ αυτό αρπάζουμε την ευκαιρία προκειμένου να σας κάνουμε ένα ταχύρυθμο μάθημα διαιτησίας που θα σας ωφελήσει παντού: στο σπίτι, στο γραφείο, στην παρέα. Όπως βλέπετε στην κεντρική φωτογραφία, ο Τσβάιερ έχει το αριστερό του χέρι σηκωμένο. Αυτό σημαίνει πως υποδεικνύει έμμεσο χτύπημα, αφού το άμεσο συμβολίζεται με έκταση και όχι ανάταση του χεριού (όπως δείχνει και το σχεδιάγραμμα της FIFA).
Ποιο είναι το πιο σύνηθες έμμεσο χτύπημα στο ποδόσφαιρο; Προφανώς το οφσάιντ. Αν ο διαιτητής είχε καταλογίσει επιθετικό φάουλ (όπως ακούστηκε ως μια εκδοχή), το χέρι του θα ήταν σε έκταση και όχι σε ανάταση. Πάμε λοιπόν, άλλη μια φορά να εμπεδώσουμε όλο το μάθημα. Σε φάση που ξεκίνησε από εκτεθειμένο παίκτη ο οποίος δε συμμετείχε φαινομενικά σε αυτήν (απλώς ήταν στην πορεία της σέντρας), ο διαιτητής έδωσε οφσάιντ και όχι το πέναλτι ή το γκολ που ακολούθησαν. Ήταν αυστηρός; Έκανε λάθος; Ήταν… φιλοΑΠΟΕΛ ή απλώς ερμήνευσε τους κανονισμούς σύμφωνα με τη δυναμική της φάσης; Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Στην τελική, μπορεί να τον έβαλε ο Ολυμπιακός για να τρολάρει όσους έκαναν τους καθηγητές διαιτησίας μέσα στο σαββατοκύριακο…