Η πλευρά του Γιάννη Αλαφούζου, νυν (και δυστυχώς… αεί) μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ανακοίνωσε ότι θα καλύψει την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου ύψους 20 εκατ. ευρώ!
Το ανέκδοτο, όμως, έχει και συνέχεια καθώς οι συνεργάτες του «αόρατου» μεγαλομετόχου λένε με… στόμφο ότι ο επιχειρηματίας τα «χώνει» τώρα που έχει ρευστότητα, ενώ ΠΡΙΝ που έπεφταν οι καμπάνες βροχή δεν είχε τρύπια δεκάρα!
Δυστυχώς ο ανιχνευτής ψεύδους στον Παναθηναϊκό θυμίζει σεισμογράφο στην Ιαπωνία! Κοντεύει να σπάσει…
Οι άνθρωποι σου λένε «καλημέρα» και κοιτάς έξω από το παράθυρο να δεις εάν είναι ημέρα ή νύχτα.
Οπότε ξεκινάμε μ’ ένα δεδομένο. Μας λένε φούμαρα.
Πάμε παρακάτω.
Το μοναδικό καλό στην περίπτωση Αλαφούζου είναι ότι πλέον γνωρίζουμε. Είμαστε υποψιασμένοι. Και δεν είναι προσπάθεια αυτοκριτικής, αφού καλώς ή κακώς ο υπογράφων ήταν στους καχύποπτους, από την εποχή που η πλειοψηφία των ΜΜΕ προσκυνούσε τον σωτήρα που μάς γλίτωσε από τη Γ’ Εθνική. Κούνια που τους κούναγε…
Ευτυχώς πλέον το 99% των φίλων του Παναθηναϊκού ξέρουν ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος εξυπηρετεί άλλους σκοπούς και όχι… παναθηναϊκούς! Αυτό ακόμη και ο Χρήστος Παναγόπουλος να είσαι, στο σώμα της Αθηνάς Μπαλωμένου, με τη φωνή του Βασίλη Κωνσταντίνου, ξέρεις ότι ο μεγαλομέτοχος λειτουργεί εναντίων της ομάδας.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι η διοίκηση Αλαφούζου μία φορά την… πάτησε. Βγήκε εκτός σχεδίου.
Την πρώτη σεζόν της παρουσίας της στην ΠΑΕ ως ηγετική δύναμη τη σεζόν 2013-14. Τότε έφερε τον Νταμπίζα (από το πουθενά) για να τσιτώσει τον κόσμο εξ’ αιτίας του «ερυθρόλευκου» παρελθόντος (με σκοπό να τα κάνει λαμπόγυαλο). Έφερε τον άπειρο Αναστασίου για να τον σουτάρει σαν τον… Φάμπρι και τον Ρότσα και τέλος συμφώνησε να έρθουν “λεγεωνάριοι” που είχαν τη στάμπα του «τελειωμένου».
Τώρα πως κατάφεραν ο Νταμπίζας να γίνει ένας εξαιρετικός τεχνικός διευθυντής, ο Αναστασίου ένας εξαιρετικός προπονητής και ο Μπεργκ, o Καρέλης, ο Μέντες, ο Πράνιτς, o Αμπέντ και ο Σίλντεφελντ να αποδειχθούν εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές, είναι από αυτά που εξηγεί μόνο ένας που γνωρίζει τους κανόνες της στρογγυλής θεάς και ουχί οι «μυρωδιάδες» που διοικούσαν τον Παναθηναϊκό.
Αυτή η σεζόν, επαναλαμβάνω, ήταν και η μοναδική που ξέφυγε από το πλάνο του Αλαφούζου. Δυστυχώς η ομάδα έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο και πήρε πανηγυρικά το Κύπελλο. Εάν είναι δυνατόν;;;
Τα επόμενα χρόνια όλα πήγαν κατά γράμμα. Με ακρίβεια χιλιοστού.
Τεχνικοί διευθυντές της πλάκας (Βόκολος, Φύσσας). Προπονητές της πλάκας (Στραματσόνι). Μεταγραφές από το… ΚΑΤ και την… παραλία της Λούτσας.
Μια χρηματιστηριακή φούσκα που έσκασε, όταν η… ατυχία της διοίκησης, της έφερε στο διάβα της έναν σοβαρό προπονητή (Ουζουνίδη) και ένα αξιόλογο ρόστερ.
Μια ομάδα που θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και στο Πρωτάθλημα, εάν δεν κάνει και πάλι τα μαγικά του ο ιδιοκτήτης. Μην τυχόν και την πάθαινε σαν το 2014!
Προσφυγές, απληρωσιές, κοροϊδία και ζήσαμε να τον θυμόμαστε τον Παναθηναϊκό.
Στόχος ο… κίνδυνος – αλλά όχι ο υποβιβασμός – στην Β’ Εθνική. Στόχος η ξεφτίλα των μηδενισμών. Στόχος ο αποκλεισμός από την Ευρώπη. Στόχος το μεταγραφικό μπλόκο. Στόχος η αφαίρεση βαθμών.
Και μετά όλα αυτά έρχεται η πλευρά Αλαφούζου να μάς πει ότι θα βάλει 20 εκατ. ευρώ.
Και μετά ήρθαν οι μέλισσες…
Δυστυχώς σε λίγους μήνες θα μάθουμε που το πάνε. Τι θα ζήσουμε. Ποιο είναι επόμενο σιχαμερό και αρρωστημένο σχέδιο που έχουν στο μυαλό τους;
Πόσο προβλέψιμοι είναι; Πόσο…