Δεν το συζητώ, η διαιτησία του Τζοβάρα στο «Κλεάνθης Βικελίδης» ήταν βγαλμένη από τις μαύρες σελίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και για να πω και την πικρή μου αλήθεια, δεν τον κρίνω από το ανύπαρκτο πέναλτι που έδωσε στο… πόδι του Γιόχανσον, αλλά από την «λογική» που είχε κυρίως στο α’ ημίχρονο.
Είναι βέβαιο ότι στην ανάπαυλα τον ενημέρωσαν ότι έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα και στα μισά του β’ ημιχρόνου άρχισε να το ισορροπεί.
Δεν θα σταθώ περισσότερο στη διαιτησία και στο κομμάτι που αφορά τον Τζοβάρα. Πλέον είμαστε μεγάλα παιδιά και αντιλαμβανόμαστε πολλά περισσότερα, από αυτά που βλέπουν τα ματάκια μας.
Αντιθέτως θα σταθώ στην αντίδραση του Δώνη και των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού. Διότι μετά από μία τέτοια διαιτησία είναι εύκολο να χάσεις το μυαλό σου. Και ειδικά εάν είσαι πιτσιρικάς ή εάν δεν έχεις πολλές παραστάσεις.
Η αλήθεια είναι ότι ο μοναδικός που την πάτησε ήταν ο πιο έμπειρος των «πρασίνων». Ο Μακέντα.
Από το πρώτο ημίχρονο άρχισα να ψάχνω πόσο πληρώνει στοιχηματικά η αποβολή παίκτη του Παναθηναϊκού. Ένας φίλος που είναι εξπέρ σε αυτά μου είπε ότι δεν υπήρχε ως επιλογή στην σελίδα που βρισκόταν. Πιθανολογώ, χωρίς να είμαι ειδικός, ότι σε κάποια άλλη σελίδα θα παιζόταν. Όσοι έβλεπαν το ματς και είχαν την εμπειρία και την κρίση είμαι βέβαιος ότι έβγαλαν εύκολα λεφτά.
Ήταν ξεκάθαρο ότι ο ρέφερι περίμενε την μισή αφορμή για να στείλει για πρόωρο ντουζάκι παίκτη του Παναθηναϊκού, έχοντας εστιάσει στους Μακέντα και Ινσούα. Τελικά την πάτησε ο Ιταλός για ένα χαζό και ανώφελο φάουλ κοντά στην περιοχή του Άρη.
Σε αντίθεση με τον Μακέντα, όλοι οι άλλοι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού χειρίστηκαν τον Τζοβάρα και τα σφαλτσοσφυρίγματά του λες και είχαν κρύο αίμα.
Ούτε διαμαρτυρίες, ούτε λάθη εκνευρισμού, ούτε δικαιώματα για κάρτες και… τρίτο πέναλτι.
Θεωρώ ότι ο Δώνης έχει δουλέψει πολύ καλά με τους ποδοσφαιριστές στο κομμάτι της νοοτροπίας και αυτό βγαίνει συνεχώς στα παιχνίδια.
Στο ξεκίνημα του Πρωταθλήματος οι «πράσινοι» έπρεπε να νικήσουν το άγχος των μείον έξι βαθμών και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας περί… υποβιβασμού.
Στη συνέχεια νίκησαν το βάρος των συνεχόμενων ντέρμπι, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις.
Πλέον έχουν περάσει με επιτυχία και τις συμπληγάδες πέτρες μιας κατάφωρης αδικίας και… επέζησαν.
Αυτή η ομάδα μας εκπλήσσει ευχάριστα συνεχώς και αυτό πρέπει να πιστωθεί στον Νταμπίζα, τον Δώνη και στους ποδοσφαιριστές.