Για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν ο Παναθηναϊκός στερείται το δικαίωμα να διεκδικήσει αυτό που μπορεί και αξίζει. Το Πρωτάθλημα.
Η εικόνα που έβγαλαν οι «πράσινοι» στο ντέρμπι με την ΑΕΚ πιστοποίησε αυτό που είχαμε δει στα προηγούμενα παιχνίδια. Το «τριφύλλι» έχει μια πολύ καλή ομάδα που μπορεί να ανταπεξέλθει και στα (θεωρητικά) εύκολα, αλλά και στα δύσκολα!
Κόντρα στους Πρωταθλητές, η ομάδα του Δώνη παρουσιάστηκε πνευματικά και αγωνιστικά έτοιμη, κυνήγησε με όλες τις δυνάμεις τη νίκη, την άξιζε, αλλά έμεινε στο 0-0 και… παραπονεμένος.
Ο Παναθηναϊκός είναι ξεκάθαρα μια ομάδα με την κυριολεξία της λέξης. Όλοι μαζί παίζουν άμυνα, όλοι μαζί παίζουν επίθεση, όλοι μαζί παίζουν. Αυτό είναι το όπλο τους και ας μην έχουν την ποιότητα και το… βάθος άλλων ομάδων.
Ωστόσο βλέποντας αυτή την εικόνα, το… δέντρο, χάνουμε το δάσος. Και στην προκειμένη περίπτωση το δάσος είναι η χαρά της διεκδίκησης του Πρωταθλήματος.
Ο Παναθηναϊκός ΕΠΡΕΠΕ να είχε 20 βαθμούς και να είναι σε απόσταση βολής από τον ΠΑΟΚ (23). Ακόμη και εάν θεωρήσουμε ότι δεν έπρεπε να αφαιρεθούν βαθμοί από καμία ομάδα, η απόσταση από τον πρωτοπόρο θα ήταν πέντε βαθμοί και όχι εννέα που είναι σήμερα!
Ο Παναθηναϊκός είναι με έξι βαθμούς λιγότερους επειδή η διοίκησή του επέλεξε να την περάσει από την… πριονοκορδέλα της ντροπής. Της απληρωσιάς, των προσφυγών, του κινδύνου υποβιβασμού λόγω αφαίρεσης βαθμών!
Πέρσι η ίδια διοίκηση κατέστρεψε μία επίσης αξιόμαχη ομάδα και της στέρησε το δικαίωμα να διεκδικήσει τον τίτλο.
Όσο αισιόδοξο και απρόσμενα όμορφο είναι αυτό που συμβαίνει τώρα στα γήπεδα, τόσο τραγικό είναι ότι η διοίκηση του Παναθηναϊκού (εάν αυτοί οι συγκεκριμένοι κύριοι πρέπει να λέγονται… Παναθηναϊκός) έχτισε ένα αγκαθωτό τοίχος στα όνειρα εκατομμυρίων φιλάθλων και μιας χούφτας ανθρώπων (ποδοσφαιρικό, τεχνικό επιτελείο).
Αυτός ο Παναθηναϊκός έπρεπε να είναι στους διεκδικητές του Πρωταθλήματος και όχι μιας θέσης στην πρώτη πεντάδα!