Μια αναλυτική προσέγγιση στους μαθηματικούς κανόνες και τα όρια ανοχής που καθορίζουν το ακριβές σημείο ενεργοποίησης των συστημάτων ελέγχου, ανάλογα με τον τύπο του οδικού δικτύου και την τεχνολογία των οργάνων μέτρησης.
Το περιθώριο σφάλματος των ραντάρ ταχύτητας αποτελεί ένα κρίσιμο στοιχείο που πρέπει να γνωρίζει κάθε οδηγός για να αποφύγει τις κλήσεις της τροχαίας. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, η λειτουργία των οργάνων μέτρησης βασίζεται σε συγκεκριμένους μαθηματικούς κανόνες που λαμβάνουν υπόψη την πιθανή απόκλιση της συσκευής, προσφέροντας έτσι ένα μικρό εύρος ανοχής πριν από τη βεβαίωση της παράβασης.
Για οδούς όπου το όριο ταχύτητας είναι έως 100 χλμ./ώρα, εφαρμόζεται συνήθως ένας σταθερός κανόνας ανοχής που επιτρέπει μια υπέρβαση κατά μερικά χιλιόμετρα πάνω από το αναγραφόμενο όριο. Συγκεκριμένα, αν το όριο είναι 50 χλμ./ώρα, το ραντάρ συχνά δεν ενεργοποιείται πριν το όχημα ξεπεράσει τα 57 χλμ./ώρα, εφαρμόζοντας μια ανοχή της τάξεως των 7 χλμ./ώρα. Αυτή η λογική ακολουθείται αναλογικά για όλα τα όρια εντός κατοικημένων περιοχών ή δευτερευόντων οδικών δικτύων, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία της ισπανικής τροχαίας, ο κανόνας αυτός βοηθά στη διατήρηση μιας ομαλής ροής χωρίς άσκοπες κυρώσεις για ελάχιστες αποκλίσεις.
