Αν κάτι μας μαθαίνει η φετινή Volley League, είναι πως τελικά φαβορί δεν υπάρχουν ακόμα και για την πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας.
Ο Παναθηναϊκός έδειχνε να ξεκινάει με φόρα, όμως, η πραγματικότητα τον προσγείωσε απότομα γιατί δεν έχει παρουσιάσει εναλλακτικό πλάνο όταν δεν του βγαίνει η πίεση από τα εννέα μέτρα.
Κάπως έτσι, ο ΠΑΟΚ έκανε την έκπληξη – όσο μπορεί να θεωρηθεί έκπληξη – επικρατώντας στο Μετς σε σκληρό παιχνίδι πέντε σετ, όπου βρέθηκε να προηγείται εύκολα με 0-2. Κάτι η κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια, κάτι η απουσία καλής φυσικής κατάστασης παικτών όπως ο Κοβάτσεβιτς, κάτι η υπερφόρτωση του Ερνάντες, κάτι και το ρίσκο του Παναθηναϊκού που βγήκε, όλα κρίθηκαν σε πέντε σετ.
Θα διαφωνήσω με τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο στη φράση ότι: «Κάνουμε τα πάντα να το γυρίσουμε και σήμερα το καταφέραμε».
Οι Πράσινοι κινδυνεύουν για δεύτερη σερί χρονιά με αποκλεισμό νωρίς από την Ευρώπη από μια ομάδα όπως η Πουατιέ που έπαιζε χωρίς τον βασικό της διαγώνιο (Νίκολιτς) και τον πασαδόρο πάνω στον οποίο έκτισε την ομάδα (Σαμπουασάν). Από τη συγκεκριμένη γαλλική ομάδα, δε νοείται ο Παναθηναϊκός να παραδίδεται άνευ όρων (δύο χαμένα σετ με 25-16), σε μια χρονιά τεράστιας επένδυσης. Κι αν δεν το γυρίσει στον επαναληπτικό, θα πρόκειται για ηχηρή αποτυχία.
Κόντρα στον ΠΑΟΚ έγιναν 44 λάθη με αρκετή τσαπατσουλιά κατά διαστήματα, κάποιες μέρες νωρίτερα απέναντι στον Ολυμπιακό υπήρξε κατάρρευση μετά το κερδισμένο πρώτο σετ. Το πρόβλημα στο μπλοκ άμυνα είναι τεράστιο, ενώ υπάρχει μπέρδεμα ρόλων στην υποδοχή στην πίσω ζώνη.
Μπορεί μεγάλο κομμάτι του κορμού να έμεινε ίδιο, όμως ο Παναθηναϊκός για την ώρα χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει ρόλους και να βρει ισορροπία.
Ο ΠΑΟΚ από την άλλη, έχει αυτοπεποίθηση λόγω των προσωπικοτήτων που έχει στην ομάδα (Ερνάντες, Κοβάτσεβιτς και εσχάτως Τζέντρικ) αλλά για ακόμα μια χρονιά προσπαθεί να χτίσει κάτι καινούργιο στη μέση της. Τις περισσότερες φορές δεν το πέτυχε και για να είμαστε ειλικρινείς, οι Ασπρόμαυροι στην υποδοχή έχουν θέματα παρότι παίζουν με δύο λίμπερο.
Ο Βαλάντης Μαμάης δεν αγχώνεται για τον παίκτη που θα πάρει τον τελευταίο πόντο, αλλά ενδεχομένως να τον προβληματίζει ότι το ρόστερ παρά τη μεγάλη χειμερινή επένδυση, δεν έχει δεύτερο διαγώνιο, «έτοιμο» τρίτο ακραίο και είναι πλήρης μόνο στο κέντρο. Το βέβαιο είναι πως μια νίκη στο Μετς, μια παρουσία σε τελικό Λιγκ Καπ, δείχνει πια υπάρχει καλύτερη αφετηρία…
Αυτός που σίγουρα νιώθει καλύτερα από όλους είναι ο Μίλωνας. Για πρώτη φορά στην ιστορία του – και μάλιστα στον πρώτο γύρο – επικρατεί σε Παλατάκι, Μετς και Ρέντη. Πιο εύκολα στις δύο πρώτες έδρες, πιο δύσκολα στο Ρέντη όπου κλήθηκε να δείξει χαρακτήρα μετά το 2-1 και το χαμένο σετ με 25-13.
Ο Σάκης Ψάρρας έχει δέσει καλύτερα το σύνολό του με τον Χερ στην πάσα και τον Σάουτεν να κάνει all around δουλειά στο τάραφλεξ χωρίς να παίρνει 30 μπάλες. Ο Νανόπουλος έχει καλώς εννοούμενο θράσος και είναι αποτελεσματικός στην ψηλή μπάλα, ο Πολουγιάν αν σταθεροποιήσει την απόδοσή του σε επίπεδα προηγούμενων χρόνων σε υποδοχή (κυρίως) και επίθεση, θα προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια.
Ο Αγκάμες είναι κλειδί στην απόδοση του φετινού Μίλωνα αφού ασκεί πολύ μεγάλη πίεση από τα εννέα μέτρα και όταν είναι καλά, δημιουργεί παραπάνω προβλήματα στην αντίπαλη υποδοχή. Γενικότερα, την ομάδα της Νέας Σμύρνης τη βλέπεις να παίζει σύγχρονο βόλεϊ με ταχύτητα και εκπληκτικές άμυνες, τομέας ο οποίος είναι ταμάμ για τον λίμπερο Σπύρο Βελούδη.
Για τον Ολυμπιακό η τρίτη ήττα δεν προκαλεί την ανησυχία των δύο προηγούμενων. Οι Ερυθρόλευκοι έκαναν μια καλή εμφάνιση παρά την απουσία του Ατανασίεβιτς, θα μπορούσαν να έχουν πάρει και τη νίκη αν διαχειρίζονταν καλύτερα συγκεκριμένες καταστάσεις και είναι φανερό πως βρίσκουν την ταυτότητά τους.
Ο Αντώνης Βουρδέρης δεν μπορεί να αισθάνεται καλά που σε κάθε αγώνα δεν έχει όλους τους παίκτες του σε φόρμα και με ή χωρίς Κουμεντάκη, από τον Ολυμπιακό λείπει – σύμφωνα πάντα με την άποψη του υπογράφοντος – ένας αθλητικός ακραίος που να μπορεί να δώσει παραπάνω πράγματα στην επίθεση.
Με δεδομένο, όμως, πως η αγορά είναι στενή ακόμα και για ιταλικές και πολωνικές ομάδες που ψάχνουν διακαώς και με καλό πορτοφόλι δυνατούς ακραίους, ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος πως οι Ερυθρόλευκοι θα μπορούσαν να βρουν κάτι στη χειμερινή αγορά.
Η άνοδος του Τζιάβρα και του Ατανασίεβιτς, η πολύ καλή σεζόν του Λινάρδου, το έξυπνο μοίρασμα του Καβάνα (που πρέπει να δώσει παραπάνω πράγματα στο σερβίς) και η σπουδαία δουλειά στο μπλοκ άμυνα είναι κομμάτια πάνω στα οποία χτίζει εβδομάδα με την εβδομάδα ο Ολυμπιακός, που προφανώς έχει προβλήματα αλλά σε καμία των περιπτώσεων δεν θυμίζει την ομάδα που έχασε με κάτω τα χέρια από τη Λας Πάλμας και ήταν άνευρη στην Καλαμάτα. Καλό είναι να κρίνουμε πρώτα εμφανίσεις και μετά αποτελέσματα.
Υ.Γ: Ξύπνησαν οι ομάδες και κατάλαβαν ότι η ΕΡΤ διακόπτει παιχνίδια και τα μεταφέρει στην πλατφόρμα όταν επίκειται αγώνας μπάσκετ (γιατί ως γνωστόν η Δημόσια Τηλεόραση υπάρχει μόνο για το μπάσκετ). Σωστή ενέργεια του ΠΑΟΚ να εκδώσει ανακοίνωση, λανθασμένη η θεωρία ότι η ΕΡΤ διέκοψε το τάι μπρέικ γιατί κέρδιζε ο Δικέφαλος: το κάνει εδώ και πάρα πολύ καλό σε όλα τα «μικρά» αθλήματα (όπως πόλο) και εννοείται κατά κανόνα σε αγώνες βόλεϊ. Φανταστείτε πόσο παρακολουθούν οι παράγοντες το βόλεϊ στην ΕΡΤ, που τόσο καιρό δεν είχαν πάρει χαμπάρι το μέγεθος της πρωτοφανούς ασέβειας στην επένδυσή τους.
