Νέα επιστημονικά ευρήματα προέκυψαν από την ανάλυση του DNA του Αδόλφου Χίτλερ, η οποία κατέστη δυνατή χάρη σε δείγμα υφάσματος με ίχνη αίματος που αποκόπηκε από τον καναπέ του καταφυγίου του Βερολίνου όπου αυτοκτόνησε το 1945.
Έπασχε από το σύνδρομο Kallman
Η ανάλυση αποκαλύπτει ότι ο δικτάτορας της ναζιστικής Γερμανίας έπασχε από το σύνδρομο Kallmann, μια σπάνια γενετική πάθηση που έχει αντίκτυπο στην ορμονική ωρίμανση και παρεμποδίζει την έναρξη της εφηβείας. Η συγκεκριμένη διαταραχή, η οποία επηρέασε την ανάπτυξη των γεννητικών του οργάνων, πιθανόν δυσχέρανε τη σεξουαλική του ζωή και τις σεξουαλικές του σχέσεις.
Μάλιστα, η πάθηση αυτή αύξανε κατά 10% τις πιθανότητες εμφάνισης μικροφαλλίας στον Χίτλερ, επιβεβαιώνοντας αφηγήσεις από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με τις οποίες αποτελούσε αντικείμενο χλευασμού για το μέγεθος των γεννητικών του οργάνων. Το γεγονός ότι έπασχε και από κρυψορχία επιβεβαιώθηκε από ιατρική εξέταση του 1923 που αποκαλύφθηκε το 2015, συνάδοντας με ένα σατιρικό πολεμικό τραγούδι της εποχής.
Τα ευρήματα αυτά, που θα παρουσιαστούν στο ντοκιμαντέρ του Channel 4 «Hitler’s DNA: Blueprint of a Dictator» το Σάββατο, καταρρίπτουν τον ευρέως διαδεδομένο μύθο περί εβραϊκής καταγωγής του Χίτλερ.
Επιπλέον, ιατρική εξέταση του 1923 – που αποκαλύφθηκε το 2015 – έδειξε ότι ο Χίτλερ έπασχε από κρυψορχία, επιβεβαιώνοντας σατιρικό πολεμικό τραγούδι που αναφερόταν σε αυτό.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Άλεξ Τζ. Κέι του Πανεπιστημίου του Πότσδαμ, η βιολογική του κατάσταση ίσως εξηγεί εν μέρει την «ακραία και σχεδόν ολοκληρωτική αφοσίωσή του στην πολιτική». Όπως δήλωσε: «Άλλοι υψηλόβαθμοι Ναζί είχαν συζύγους, παιδιά ή εξωσυζυγικές σχέσεις. Ο Χίτλερ ήταν ο μόνος που δεν είχε. Πιστεύω πως μόνο υπό την ηγεσία του θα μπορούσε το ναζιστικό κίνημα να φτάσει στην εξουσία».
Χίτλερ: Πιθανό να έπασχε και από ψυχικές διαταραχές
Επιπλέον, η νέα γενετική ανάλυση δεν αποκλείει την πιθανότητα ο Χίτλερ να έπασχε από νευροαναπτυξιακές ή ψυχικές διαταραχές. Παρόλο που διαψεύδονται οι ισχυρισμοί για εβραϊκές ρίζες, πολλά από τα γονίδιά του συσχετίζονται με τέτοιες καταστάσεις. Η ανάλυση τον τοποθέτησε στα υψηλότερα ποσοστά πιθανότητας για αυτισμό, σχιζοφρένεια και διπολική διαταραχή, αν και δεν είναι σαφές ποια συμπτώματα εκδήλωνε πραγματικά.
Ο δρ Άλεξ Τσομπανίδης του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ σχολίασε: «Η βιολογία του δεν τον βοήθησε. Δεν μπορούμε να κάνουμε διάγνωση εκ των υστέρων, αλλά είναι πιθανό οι γνωστικές του λειτουργίες να επηρεάστηκαν. Βασίζομαι στη συμπεριφορά του όσο και στα γονίδιά του για να το πω αυτό».
Η καθηγήτρια Κινγκ προσέθεσε με έμφαση: «Αν έβλεπε ο ίδιος τα αποτελέσματα του DNA του, σχεδόν σίγουρα θα είχε στείλει τον εαυτό του στους θαλάμους αερίων». Τέλος, οι επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα υπογραμμίζουν ότι τα ευρήματα δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να στιγματιστούν άτομα με αντίστοιχες διαταραχές. Ο ψυχολόγος Σάιμον Μπάρον-Κοέν τονίζει: «Η συμπεριφορά δεν είναι ποτέ αποκλειστικά γενετικά καθορισμένη. Το να συνδέουμε τη φρίκη του Χίτλερ με άτομα που φέρουν τέτοιες διαγνώσεις είναι επικίνδυνο, καθώς η συντριπτική πλειονότητα αυτών των ανθρώπων δεν είναι βίαιοι ούτε σκληροί — και πολλοί είναι ακριβώς το αντίθετο».
