Ο Κώστας Σλούκας ήταν ο πρώτος καλεσμένος της νέας διαδικτυακής εκπομπής του Ντέμη Νικολαϊδη και μίλησε για ακόμη μία φορά για το θέμα της αποχώρησής του από τον Ολυμπιακό πριν δύο καλοκαίρια και της ένταξής του στον Παναθηναϊκό.
Συγκεκριμένα ο αρχηγός των Πρασίνων ανέφερε ότι ο Ολυμπιακός τον άφησε ελεύθερο με κακό τρόπο το καλοκαίρι του 2023 κι αυτός όπως τονίζει ήταν ο λόγος που βρήκε μεγάλη ευκαιρία να πάει στους απέναντι (σ.σ. Παναθηναϊκό) για να δείξει στους Πειραιώτες ότι έκαναν λάθος.
Εκτός από αυτό το κομμάτι πάντως αναφέρθηκε και στην ειλημμένη απόφαση να κλείσει το κεφάλαιο της καριέρας του σύντομα με την ατάκα «θέλω να μείνω ψηλά στο μυαλό του κόσμου με όσα έχω καταφέρει».
Όσο για την καλύτερη στιγμή της καριέρας του επέλεξε την κατάκτηση της Euroleague αλλά και του πρωταθλήματος το 2024 με τον Παναθηναϊκό.
Αναλυτικά τα όσα είπε στον Ντέμη:
Για το τέλος της καριέρας του που πλησιάζει: «Πλησιάζει το τέλος της καριέρας μου, ναι. Έχω ήδη έναν χρόνο συμβόλαιο τώρα. Άλλον έναν… Δεν ξέρω, θέλω να δω και πώς είναι το σώμα μου. Θέλω να τελειώσω ψηλά, θέλω να μείνω στο μυαλό του κόσμου ψηλά, με αυτά που έχω καταφέρει. Να μην αρχίσει να λέει ‘ωχ εντάξει μεγάλωσε…’ Να μην νιώθω ότι πέφτω.
Θέλω να μείνω στη συνείδηση του κόσμου ως ένας πολύ καλός αθλητής, ένας παίκτης που τρύπησε το ταβάνι του, γιατί όταν ξεκινούσα από 12-13 ετών και σκεφτόμουν επαγγελματικά το μπάσκετ, δεν πίστευα ούτε κατά διάνοια ότι θα καταφέρω αυτά που κατάφερα. Ανέβαινα σκαλί-σκαλί. Έτσι, σταματάω 37-38 δεν ξέρω, να πω ότι τόσα μπορούσα να κάνω, έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα και δεν θα έχω μετανιώσει, να πω ότι θα μπορούσα να κάνω και περισσότερα ή να περάσω κάποιες νύχτες που να βγω έξω και να μην κάνω προπόνηση.
Θέλω να φτάσω, δηλαδή, στο ταβάνι μου, να πω ότι τόσα έκανα, τέλος, τώρα αλλάζω σελίδα, συνταξιούχος στα 38, δεν ξέρω (σ.σ. γέλια). Αυτό θέλω να έχω στο μυαλό μου. Τόσα μπορούσα να κάνω, τόσα έκανα.
Το λέω και στη γυναίκα μου, δεν θέλω να κάτσω σπίτι, θα πλακωνόμαστε (σ.σ. γέλια). Είναι έντονος χαρακτήρας και εκείνη και εγώ και όταν δεν μου φεύγει η ενέργεια, πιστεύω θα σκοτωνόμαστε (σ.σ. γέλια). Τώρα αν με ρωτάς τι θα κάνω, δεν έχω ιδεά. Το μόνο που ξέρω είναι να βάζω μια μπάλα σε ένα καλάθι. Αυτό είναι το καλό και το κακό ενός επαγγελματία αθλητή.
Επειδή θεωρώ τον εαυτό μου λίγο συνειδητοποιημένο, έχω αρχίσει να βάζω στο μυαλό μου πώς θα γίνει και τι θα γίνει. Ο στόχος ήταν να κάνω κάποια σεμινάρια όταν σταματήσω το μπάσκετ, είτε είναι οικονομικά, είτε διαχείριση εταιρείας, τέτοια πράγματα, να βγω έξω από το κουτάκι του μπάσκετ. Το μπάσκετ είναι ένα κουτάκι, ο αθλητισμός είναι ένα κουτάκι, θέλω να βγω και έξω από αυτό. Σίγουρα θα καθίσω ένα ή δύο χρόνια, να ταξιδέψω με την οικογένειά μου, να ξεκουραστώ, να δω πράγματα, να περάσω χρόνο με τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου. Θέλω να κάνω κάτι.
Αν με ρωτάς για το σενάριο του προπονητή… Αν με ρωτάς αν γνωρίζω το άθλημα, το γνωρίζω, αλλά το να είσαι προπονητής είναι πολλά περισσότερα. Είναι διαχειριστής προσωπικοτήτων, κάνει διαχείριση άγχους. Είναι αλλιώς να έχεις την μπάλα στα χέρια, να κάνεις λάθος και να πεις ΄τιμωρήστε με’ και αλλιώς να δώσεις μια εντολή, να μην την κάνει ο παίκτης, να κάνει το λάθος ο παίκτης. Μετά τι γίνεται; Η μπάλα φεύγει από τα χέρια σου».
Για τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του:
«Γενικά όσο μεγαλώνω εκτιμώ πιο πολύ τη νίκη και το Κύπελλο, την κατάκτηση. Γενικότερα στην καριέρα μου εγώ έβλεπα προκλήσεις μπροστά μου. Η τελευταία και πολύ μεγάλη πρόκληση που είχα ήταν αυτό που φαντάστηκα και ονειρεύτηκα με τον Παναθηναϊκό.
Τώρα μπροστά μου μια πολύ μεγάλη πρόκληση που έχω δει και δεν τη γνωρίζει κανένας είναι η Εθνική ομάδα. Τώρα το καλοκαίρι θα παίξουμε το EuroBasket, δεν έχω καταφέρει κάτι σπουδαίο με την Εθνική ομάδα. Γενικά βλέπω προκλήσεις μπροστά μου και προσπαθώ να προσηλωθώ, να δουλέψω γι αυτό.
Τώρα αν με ρωτάς συγκεκριμένα η κατάκτηση της EuroLeague με τον Παναθηναϊκό και το πρωτάθλημα μαζί όπως ήρθε ήταν η κορυφαία μου στιγμή γιατί συνδυάστηκε και με πολύ μεγάλη πρόκληση μπροστά μου.
Ηλικιακά ήμουν στο τελείωμα οπότε γνωρίζω τι κατέκτησα και τι πάω να κατακτήσω. Το στρες ήταν πάρα πολύ μεγάλο και λόγω όλης της ατμόσφαιρας που είχε δημιουργηθεί, χωρίς φυσικά να αφήνω πίσω σε αξία τις προηγούμενες EuroLeague που πήρα και με τον Ολυμπιακό και με τη Φενέρμπαχτσε αλλά και γενικότερα τις προηγούμενες κατακτήσεις τροπαίων».