Οι συμπαίκτες του τον αποκαλούσαν «Θηρίο». Αυτό το παρατσούκλι έμελλε να τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή, το νήμα της οποίας κόπηκε άδοξα την Τρίτη (5/8).
Ο εμβληματικός αρχηγός της Πόρτο, Ζόρζε Κόστα, βρισκόταν στο προπονητικό κέντρο της ομάδας όταν κατά τη διάρκεια της προπόνησης αισθάνθηκε μια αδιαθεσία. Είχε μόλις ολοκληρώσει τις δηλώσεις του στο SportTV αναφορικά με τον σχεδιασμό της νέας αγωνιστικής περιόδου, τους στόχους και τα μεταγραφικά σενάρια. Πράγματα για τα οποία ήταν υπεύθυνος λόγω του ρόλου του ως διευθυντής ποδοσφαίρου από το καλοκαίρι του 2024, όταν και αποδέχθηκε την πρόταση του νέου προέδρου Αντρέ Βίλας Μπόας προκειμένου να έχει πλέον ρόλο στελέχους και να αφήσει στην άκρη το κομμάτι της προπονητικής με το οποίο καταπιάστηκε για περισσότερα από 15 χρόνια μετά το φινάλε της καριέρας του.
Η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι σε ένα καταραμένο καλοκαίρι για την Πόρτο και ένα σκληρό 2025 στο οποίο έχει θρηνήσει την απώλεια του αείμνηστου προέδρου της Πίντο ντα Κόστα, του πρώην ποδοσφαιριστή της Ντιόγκο Ζότα και πλέον του Ζόρζε Κόστα.
Ο 53χρονος διακομίσθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο όπου άφησε την τελευταία του πνοή παρά τις προσπάθειες των γιατρών να τον επαναφέρουν από την ανακοπή που υπέστη σε μια μέρα καύσωνα στο Οπόρτο.
Όσο ξαφνικά έφυγε από τη ζωή, άλλο τόσο ξαφνικά έλαμψε σαν αστέρι όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο. Παιδί της Πόρτο, που έφαγε με το κουτάλι τα μεγάλα παιχνίδια και αντιλήφθηκε από μικρός όσα πρεσβεύει ένα τόσο σπουδαίο ποδοσφαιρικό κλαμπ.
Κάποιοι δανεισμοί εντός συνόρων του έδωσαν τη δυνατότητα να εξελιχθεί, να γεμίσει αυτοπεποίθηση και αποφασισμένος πια, καθιερώθηκε στην Πόρτο πανηγυρίζοντας μια σειρά από τίτλους: 19 εγχώριους (8 πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα, 5 Super Cup) και τρεις διεθνείς με σπουδαιότερο αυτόν του Champions League το 2004 και έναν χρόνο νωρίτερα του κυπέλλου UEFA υπό τις οδηγίες του Ζοζέ Μουρίνιο που έμελλε να εξελιχθεί στον πιο επιδραστικό προπονητή της σύγχρονης πορτογαλικής ιστορίας.
Αρχοντικός, απολαυστικός στο ψηλό παιχνίδι, απροσπέλαστος στην άμυνα: ένας πραγματικός ηγέτης στην πίσω γραμμή της Πόρτο που είχε μια κολώνα πίσω να αισθάνεται ασφάλεια στο χτίσιμο μιας χρυσής εποχής.
«Έχασα ένα κομμάτι του παρελθόντος μου. Είμαι τρομερά λυπημένος… Αν μπορούσε να μου μιλήσει τώρα θα μου έλεγε: “Κάνε τη συνέντευξη Τύπου, παίξε το παιχνίδι αύριο, πάρε τη νίκη και ξέχνα ό,τι συνέβη σε εμένα», είπε αποκαμωμένος ο Μουρίνιο την παραμονή του κρίσιμου αγώνα της Φενέρμπαχτσε με τη Φέγενορντ. Δεν έχασε απλώς έναν φίλο και ένα κομμάτι του, αλλά και έναν άνθρωπο για χάρη του οποίου διαχώρισε τις έννοιες «αρχηγός» και «ηγέτης».
José Mourinho emotional talks about Jorge Costa ahead of the first game of the season.
— IM🇵🇹 (@Iconic_Mourinho) August 5, 2025
"It's part of my history that goes." pic.twitter.com/tik2Oery0D
Μπορεί ως προπονητής να μην έφτιαξε το όνομα που είχε ως παίκτης, όμως ακολούθησε τη δική του φιλοσοφία και την υπηρέτησε με έναν τρόπο που θεώρησε πως του ταιριάζει καλύτερα. Έφυγε από την Πορτογαλία, πήγε σε Κύπρο, Ρουμανία, Ινδία, Γκαμπόν. Προπόνησε διάφορους συλλόγους με διαφορετικούς στόχους ο καθένας. Ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής στην Αφρική όταν βρέθηκε στην εθνική Γκαμπόν και του άξιζε βάσει της δουλειάς που παρουσίασε.
Στην Ινδία βρέθηκε σε μια ομάδα με χαμηλό μπάτζετ αλλά αυτό δεν τον πτόησε. Ούτε επίσης ότι το ινδικό είναι ένα σκληρό πρωτάθλημα πολλών φάουλ. Άλλωστε, του θύμιζε πολύ την πατρίδα του.
Σε Ρουμανία και Κύπρο ήθελε να δει κάτι διαφορετικό. Να γνωρίσει άλλες κουλτούρες και να δοκιμάσει τα επίπεδα προσαρμοστικότητάς του. Αυτό έκανε και στην Τυνησία και στη Σφαξιέν, εκεί όπου η καρδιά του το 2022 έμοιαζε να τον προδίδει. Εκείνη τη φορά πρόλαβε…
Ο Ζόρζε Κόστα ήταν κομμάτι της ιστορίας του ποδοσφαίρου της Πορτογαλίας συνολικά. Εκείνος που άπαντες θρηνούν, εκείνος για τον οποίο η Σπόρτινγκ Λισαβόνας έριξε «μαύρο» την Τρίτη και ανέβαλε την παρουσίαση του Γιώργου Βαγιαννίδη ως ένδειξη πένθους. Αυτός ο καθολικός σεβασμός εντός (και εκτός) συνόρων, έχει μεγαλύτερη σημασία και από όλους τους τίτλους που κατέκτησε ο Κόστα.